RAF-977: προδιαγραφές, φωτογραφίες, συντονισμός και κριτικές

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Πολλοί από εκείνους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Σοβιετική Ένωση θυμούνται πιθανώς τα μικρά μίνι λεωφορεία, και ίσως τα μίνι βαν - RAF-977. Αυτό το μοντέλο έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, τώρα δεν υπάρχει σχεδόν κανένα, και τα αποκατεστημένα αντίγραφα βρίσκονται σε γκαράζ συλλεκτών.

Παιδί από τη Ρίγα

Η δημιουργία αυτού του μίνι λεωφορείου ξεκίνησε το 1958 στη Ρίγα. Το πρώτο αυτοκίνητο προκάλεσε πολλές μομφές και είχε ένα πολύ περίεργο όνομα - "Φεστιβάλ". Και όλα αυτά επειδή το έδειξαν σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία μόλις την ημέρα του Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών στη Μόσχα.

Δυστυχώς, ο σχεδιασμός είχε μειονεκτήματα και προκάλεσε πολλές επικρίσεις.

Το σώμα δεν είχε την κατάλληλη αξιοπιστία, η βάση δεδομένων των εξαρτημάτων και των συγκροτημάτων ήταν ήδη πολύ ξεπερασμένη. Επίσης, το μπροστινό μέρος δεν φαινόταν πολύ κομψό - οι προβολείς ήταν τοποθετημένοι πολύ κοντά και η χρωμιωμένη μάσκα ήταν κατασκευασμένη από οριζόντιες ράβδους που ήταν πολύ λεπτές.

Βασισμένο στο Βόλγα

Ταυτόχρονα, τα εργοστάσια της GAZ ξεκίνησαν την παραγωγή του GAZ-21. Και τώρα, το καλοκαίρι έδειξαν νέο «Φεστιβάλ». Σε αντίθεση με τα πρωτότυπά του, όπου το σώμα δεν ήτανρουλεμάν, αυτό το μοντέλο είχε ένα πραγματικό πλαίσιο, το οποίο οι σχεδιαστές ενσωμάτωσαν στα στοιχεία ισχύος.

Οι δυνατότητες των μονάδων από το Βόλγα μόλις και μετά βίας κάλυπταν τις ανάγκες ενός μικρού λεωφορείου, του οποίου το μεικτό βάρος ξεπερνούσε τους 2,5 τόνους, αλλά εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε τίποτα εναλλακτικό ακόμα. Ωστόσο, όπως και να έχει, η κυβέρνηση ενέκρινε την παραγωγή του RAF-977.

Έναρξη σε σειρά

Η πρωτοβουλία παραγωγής minibus έλαβε υποστήριξη και στη Λετονία. Έχουν γίνει πολλά και αυτές οι προσπάθειες δεν ήταν μάταιες. Το εργοστάσιο άρχισε να αναπτύσσει την παραγωγή, διατέθηκαν οικονομικοί πόροι.

Πριν από τη μαζική παραγωγή, το λεωφορείο οριστικοποιήθηκε και πάλι, έκανε μια μικρή ανανέωση. Επιπλέον, άλλαξαν το όνομα. Δεν ήταν πια "Φεστιβάλ" - τώρα είναι το RAF-977 "Λεττονία".

Εξωτερικό

Το εξωτερικό ήταν παρόμοιο με τα δυτικογερμανικά μίνι βαν από το Borgward.

Ωστόσο, αυτό δεν είναι καθόλου λογοκλοπή. Στη συνέχεια, στη δεκαετία του '60, αυτά ήταν η πλειοψηφία όλων των αυτοκινήτων που παράγονταν. Το σχέδιο είναι μέτριο αλλά κομψό. Οι σχεδιαστές που το δούλεψαν σίγουρα είχαν καλό γούστο. Μπορείτε να δείτε πώς έμοιαζε το RAF-977. Η φωτογραφία του διατηρείται ακόμα και παρουσιάζεται στο άρθρο μας.

Η εμφάνιση είναι ιδιαίτερα φιλική. Το σχέδιο ξεχώρισε με ένα χαριτωμένο "μύγδαλο". Το μπροστινό πάνελ είχε ένα μάλλον περίπλοκο σχήμα με ένα παρμπρίζ με κλίση προς τα πίσω. Για αυτό, χρησιμοποιήθηκαν νέες τεχνολογίες, αλλά η ποιότητα εξέπληξε τους πάντες. Ήταν ψηλά. Αυτό το πάνελ πρακτικά δεν είχε ελαττώματα. ΣτοΤο άνοιγμα του παραθύρου του αμαξώματος ήταν αρκετά άκαμπτο. Οι άνθρωποι με εμπειρία θα παρατηρήσουν ότι διαφορετικά RAF-977 διαφόρων τροποποιήσεων έχουν διαφορετικούς μπροστινούς πίνακες. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί εύκολα. Στο προηγούμενο μοντέλο, όπου υπάρχουν στενά παράθυρα, μέρος αυτού του πάνελ γίνεται λείο και τα οπτικά στοιχεία μετακινούνται λίγο προς τα εμπρός.

Μεταγενέστερο μοντέλο, το μπροστινό άκρο έλαβε μια ορθογώνια στάμπα και οι προβολείς προεξείχαν λιγότερο.

Οπτικά

Οι προβολείς είναι μικροί και τα πίσω φώτα είναι κατασκευασμένα από γυαλί, όχι πλαστικό. Μοιάζουν πολύ με αυτά που εγκαταστάθηκαν στο ZIL-130 των πρώτων ετών. Στο πίσω μέρος τοποθετήθηκε μια λάμπα για να φωτίζει την πινακίδα κυκλοφορίας. Κάθε μοντέλο είχε τον δικό του φακό.

Αρχικά, ένα ειδικό φιγούρα φως από το Moskvich-402 εγκαταστάθηκε στο μίνι λεωφορείο RAF-977. Ωστόσο, αργότερα, μετά από βελτιώσεις, η πλάτη διακοσμήθηκε με ένα ημικυκλικό πρωτότυπο φανάρι. Οι λαβές και οι κλειδαριές στις πόρτες είναι από το Moskvich 407-q και αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του '70, άρχισαν να χρησιμοποιούν λαβές από το 408ο. Στη συνέχεια αυτά τα μέρη μετακινήθηκαν στο RAF-2203.

Μέσα

Ειδικοί, μηχανικοί, σχεδιαστές και σχεδιαστές που εργάστηκαν στο μίνι βαν προσπάθησαν να έχουν όσο το δυνατόν πιο ευρύχωρο εσωτερικό με το μικρό μέγεθος του αυτοκινήτου.

Ο οδηγός και ο συνοδηγός μπορούσαν να χωρέσουν συμπαγή στην αριστερή και τη δεξιά πλευρά. Ανάμεσά τους ήταν ο κινητήρας.

Αυτή η ρύθμιση θεωρήθηκε μια πολύ προηγμένη λύση στις δεκαετίες του '50 και του '60. Υπάρχουν όμως μειονεκτήματα. Έτσι, ο οδηγός έπρεπε με κάποιο τρόπο να χωρέσειαρκετά περιορισμένος χώρος μεταξύ της πόρτας και της κουκούλας. Για να το κάνουν λίγο πιο άνετο, οι σχεδιαστές έπρεπε να κόψουν την επάνω γωνία της κουκούλας στα αριστερά.

Το κάθισμα του οδηγού ήταν πολύ διαφορετικό από αυτά που είναι εγκατεστημένα στα σύγχρονα αυτοκίνητα. Έτσι, δεν υπήρξαν καθόλου προσαρμογές. Το μαξιλάρι και η πλάτη ήταν πολύ αδύναμα. Αλλά σε αντίθεση με τα καθίσματα στο UAZ-452, ένας κανονικός, πλήρως λειτουργικός μηχανισμός εφαρμόστηκε εκεί, ο οποίος μετακινούσε το κάθισμα μπρος-πίσω. Ήταν ακόμη πιο βολικό να οδηγείς ένα αυτοκίνητο RAF-977 από ό,τι στο Loaf - η κολόνα του τιμονιού εδώ είναι κοντή και όχι τόσο ψηλά.

Πίνακας ελέγχου

Αντί για άβολες, άσχημες, πρωτόγονες στρογγυλές συσκευές τύπου φορτίου, οι σχεδιαστές αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα πιο «επιβατικό» πάνελ από τη Moskvich. Αυτός ο συνδυασμός παρήχθη επίσης στη Ρίγα. Δεν υπήρχε ντουλαπάκι στα δεξιά, αλλά κάτω από το πάνελ υπήρχε ένα αρκετά φαρδύ ράφι όπου μπορούσες να βάλεις μικρά πράγματα.

Έλεγχος άνεσης

Το πεντάλ του γκαζιού και του φρένου φαινόταν να είναι «στριμωγμένα» ανάμεσα στο καπό και το σύστημα διεύθυνσης. Όλα δεν είναι τόσο απλά εδώ - για να είναι άνετα, ο οδηγός πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο μέγεθος των παπουτσιών του.

Όλοι όσοι φοράνε νούμερο 43-45 δυσκολεύονται να κάνουν πετάλι. Έτσι, ήδη με το 43ο μέγεθος, όταν απελευθερώνεται το γκάζι, γαντζώνεται στο πίσω μέρος του πεντάλ του φρένου. Αυτό μπορεί να είναι πολύ, πολύ επικίνδυνο. Αλλά δεν υπάρχουν προβλήματα σε αθλητικά παπούτσια ή παπούτσια μεγέθους 41.

Όταν κάνετε μια αριστερή στροφή, μπορείτε να πιαστείτε από τα χερούλια που ανοίγουν τις πόρτες.

Αυτήγια κάποιο λόγο το έκαναν πολύ κοντά στην πόρτα. Ο επιλογέας ταχυτήτων είναι πολύ άνετος και εργονομικός. Ο μοχλός είναι αρκετά μακρύς και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο τιμόνι, ακριβώς στο χέρι. Αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ πιο βολικό από ό,τι στα επόμενα μοντέλα, όπου ήταν απαραίτητο να κατεβείτε για να αλλάξετε. Όσον αφορά το σχήμα λειτουργίας του σημείου ελέγχου, δεν διαφέρει από το GAZ-69.

Επίσης, ο οδηγός μπορεί να ελέγξει τη θέση των ρολών του ψυγείου - υπάρχει ένας ειδικός μοχλός για αυτό. Αυτή η λύση αποδείχθηκε πιο αξιόπιστη, σε αντίθεση με το καλώδιο στο Moskvich ή το Volga.

Κάθισμα συνοδηγού

Το πολύ καλό είναι κακό. Πιθανώς, αυτό καθοδηγήθηκαν οι σχεδιαστές και οι ειδικοί τεχνικού σχεδιασμού όταν ανέπτυξαν το κάθισμα του συνοδηγού. Το καπό στην πλευρά του συνοδηγού προεξέχει πάρα πολύ και σε ορθή γωνία.

Στα δεξιά κάτω από το καπό υπάρχει ένα καρμπυρατέρ, καθώς και ένα φίλτρο αέρα. Το καπάκι απλά δεν μπορούσε να συρρικνωθεί.

Ο χώρος από το καπό μέχρι τις πόρτες είναι μικρότερος από την πλευρά του οδηγού. Όλοι όσοι κάθονταν σε αυτή την καρέκλα δήλωσαν ότι είχε πολύ κόσμο. Η είσοδος στην καμπίνα δεν είναι επίσης τόσο εύκολη - υπάρχει μια καμάρα τροχού κοντά. Μία από τις εξειδικεύσεις του αυτοκινήτου RAF-977 είναι ένα ασθενοφόρο. Πρέπει να ήταν πολύ δύσκολο για τις γυναίκες.

Φυσικός αερισμός

Για κάποιο λόγο, οι πόρτες έγιναν πολύ λεπτές, τόσο που δεν ήταν δυνατή η τοποθέτηση ηλεκτρικών παραθύρων σε αυτές. Το τζάμι στο πλάι δεν έπεσε, και μόνο το παράθυρο μπορούσε να ανοίξει. Υπήρχαν δύο καταπακτές στην οροφή για τον αερισμό της καμπίνας. Για να τα ανοίξετε, ένα βολικόμοχλός.

Τα πλαϊνά παράθυρα ήταν συρόμενα και παρείχαν εξαερισμό. Όσο για το εσωτερικό καλοριφέρ, βρισκόταν κάτω από το κάθισμα του συνοδηγού. Οι σωλήνες με τους οποίους συνδέθηκε η σόμπα στο σύστημα ψύξης ήταν ακριβώς κάτω από τα πόδια τους. Πολλοί σκόνταψαν πάνω τους.

Καμπίνα επιβατών

Και εδώ υπάρχει πολύς ελεύθερος χώρος και το πάτωμα είναι τέλεια επίπεδο. Τα καθίσματα είναι κατασκευασμένα σε ανοιχτό πλαίσιο. Τα μαξιλάρια καθισμάτων είναι λεπτά.

Υπήρχε ένα απροσδόκητα μεγάλο πορτμπαγκάζ ανάμεσα στα πίσω καθίσματα και την πόρτα του χώρου αποσκευών. Υπάρχει πολύ περισσότερος χώρος στο πίσω μέρος αυτού του μίνι λεωφορείου από ό,τι στα περισσότερα άλλα παρόμοια μοντέλα. Ο χώρος στην καμπίνα ήταν πολύ σημαντικός για το ασθενοφόρο και μια ποικιλία εργαστηρίων. Το RAF-977-ambulance ήταν πολύ βολικό από αυτή την άποψη.

Προδιαγραφές

Το αμάξωμα είναι κατασκευασμένο σε μορφή βαν ή μίνι λεωφορείου. Η δομή του είναι φέρουσα και είναι κατασκευασμένη από χάλυβα. Ο κινητήρας ZMZ-21 χρησιμοποιήθηκε ως μονάδα ισχύος. Ο όγκος εργασίας του ήταν 2,4 λίτρα, ισχύς - 75 ίπποι. Το κιβώτιο ταχυτήτων είχε μόνο τρεις ταχύτητες εμπρός και μία όπισθεν. Η μέγιστη δυνατή ταχύτητα ήταν 115 km/h.

Η μπροστινή ανάρτηση είναι ανεξάρτητη, η πίσω εξαρτάται. Το αυτοκίνητο ήταν με κίνηση στους πίσω τροχούς. Το GAZ-21 χρησιμοποιήθηκε ως πλατφόρμα. Το μήκος του μίνι λεωφορείου ήταν 4,9 μ.

Αξιοποίηση: πού και πώς

Από τη δεκαετία του '60 έως τη δεκαετία του '70, το αυτοκίνητο χρησιμοποιήθηκε σε μια μεγάλη ποικιλία επιχειρήσεων και οργανισμών του δημόσιου τομέα. Στη συνέχεια, το 977I και αργότερα το IM άρχισαν να παραδίδονται σε χώρους ασθενοφόρων. Λίγο αργότερα με βάση αυτότροποποιήσεις κυκλοφόρησαν ένα αυτοκίνητο για τη μεταφορά αίματος. Τώρα μπορείτε να αγοράσετε ένα μειωμένο ακριβές μοντέλο - RAF-977 ambulance 1:43.

Εξάλλου, αυτό το μίνι λεωφορείο χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως ταξί σταθερής διαδρομής.

Το Το μοντέλο 977E θεωρήθηκε τουριστικό λεωφορείο. Αξιοποιήθηκε ευρέως από την Intourist και άλλους τουριστικούς οργανισμούς.

Εξαγωγή

Στα τέλη της δεκαετίας του '60, αυτό το μίνι βαν εξήχθη με επιτυχία σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Κούβα και ακόμη και το Ιράν.

Για εξαγωγή έγιναν τροποποιήσεις "Lux". Το μπροστινό μέρος ήταν εξοπλισμένο με αναδιπλούμενη οροφή, φτιάχτηκε ανοιχτός κορμός στο πίσω μέρος. Στο εσωτερικό χρησιμοποιήθηκαν πιο πλούσια υλικά για διακόσμηση. Επιπλέον, το αυτοκίνητο είχε φορητό ραδιόφωνο για ξεναγούς.

Οι μέρες μας

Αλλά όλα αυτά παρέμειναν στη δεκαετία του '70. Και σήμερα δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου RAF. Είναι σπάνιο για οποιονδήποτε από τους συλλέκτες να έχει ένα μίνι λεωφορείο RAF-977 στο γκαράζ. Το Tuning είναι μια αναζήτηση για εντελώς γνήσια ανταλλακτικά και όλες τις άλλες λεπτομέρειες. Επίσης, το σώμα είναι βαμμένο σε πρωτότυπα χρώματα με καλή βαφή. Η πρώτη φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα ενός τέτοιου ανακαινισμένου αυτοκινήτου. Όπως μπορείτε να δείτε, ακόμη και ένα λεωφορείο που κατά καιρούς ξεχαστεί μπορεί να αποκτήσει μια πολύ ελκυστική εμφάνιση. Φυσικά, αυτό το αυτοκίνητο δεν είναι κατάλληλο για κάθε μέρα (τα GAZelles εκτελούν τώρα τις λειτουργίες του) - πιο συχνά "για επίδειξη".

Λοιπόν, ανακαλύψαμε τι έχει τεχνικά χαρακτηριστικά το μίνι λεωφορείο RAF-977, εσωτερικό και εξωτερικό.