"ZIL-164" - ένας δυσδιάκριτος σκληρός εργαζόμενος

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Τείνουμε να εμψυχώνουμε μια ποικιλία αντικειμένων και να τους αποδίδουμε ανθρώπινα συναισθήματα και συναισθήματα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα αυτοκίνητα. Εάν ακολουθήσετε την περιγραφόμενη πρακτική, τότε το σοβιετικό φορτηγό "ZIL 164" μπορεί να περιγραφεί ως ένας μέτριος, χωρίς προβλήματα εργάτης. Τις περισσότερες φορές βρισκόταν στη σκιά των προκατόχων του, των πιο διάσημων μοντέλων - "ZiS 150", "ZiS 5". Ωστόσο, για αρκετό καιρό εργάστηκε σε πολλές επιχειρήσεις της εθνικής οικονομίας.

Αν παρακολουθήσετε την ιστορία του "ZIL 164", τότε μπορεί να ξεκινήσει από την προπολεμική εποχή. Ήδη από τα τέλη του 1930, τις παραμονές του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ένα νέο όχημα ετοιμάστηκε για να αντικαταστήσει το τότε παραγόμενο φορτηγό ZIS 5, το οποίο έλαβε τον δείκτη ZIS 15. Ο πόλεμος δεν επέτρεψε την έγκαιρη υλοποίηση αυτού του έργου και μόνο μετά την ολοκλήρωσή του, στα τέλη του 1947, ένα νέο αυτοκίνητο, που ονομάζεται "ZIL 150",άρχισε να παράγεται μαζικά. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής του, πραγματοποιήθηκε συνεχής εκσυγχρονισμός, το 1957 το εκσυγχρονισμένο μηχάνημα έλαβε τον δείκτη ZIL 164 και παρήχθη κάτω από αυτόν μέχρι το 1964.

Όσον αφορά τις δυνατότητές του, ήταν ένα μεταβατικό μοντέλο από το ξεπερασμένο ZIL 150 στο νέο ZIL 130, το οποίο ετοιμαζόταν ακόμη για ανάπτυξη. Ακόμη και σε μαζική παραγωγή

δείγματα φορτηγών μερικές φορές τοποθετούν κόμβους (για δοκιμή και λειτουργία) από το νέο μοντέλο. Ωστόσο, κάποια καθυστέρηση δεν επηρέασε σε καμία περίπτωση τη ζήτηση για εκατόν εξήντα τέταρτα. Τα αυτοκίνητα "ZiL" για πολλά χρόνια ήταν τα κύρια μηχανήματα εργασίας σε κάθε στόλο και στον Σοβιετικό Στρατό.

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ZIL είναι αρκετά άξια σεβασμού (για εκείνη τη χρονική περίοδο): η χωρητικότητα ήταν τέσσερις χιλιάδες κιλά, ο βενζινοκινητήρας ήταν εξακύλινδρος, με χωρητικότητα εκατό ίππων. Ένα πλεονέκτημα μπορεί να θεωρηθεί η δυνατότητα ρυμούλκησης ενός ρυμουλκούμενου με επιτρεπόμενο βάρος τεσσάρων χιλιάδων διακοσίων κιλών. Το αυτοκίνητο δεν ήταν γρήγορο, η μέγιστη ταχύτητά του ήταν εβδομήντα χιλιόμετρα την ώρα, αλλά με τα σύγχρονα πρότυπα είχε μια αξιοπρεπή όρεξη - 36 λίτρα / 100 χλμ.

Ζητήθηκε όχι μόνο το "ZIL" στο σκάφος, αλλά και τα εξαρτήματά του και το ίδιο το αυτοκίνητο χωρίς αμάξωμα. Εκατόν εξήντα τέταρτα παρήχθησαν τόσο στην έκδοση ενός τρακτέρ φορτηγού όσο και ως διάφορα εξειδικευμένα οχήματα - βυτιοφόρα, φορτηγά, γερανοί, πυροσβεστικά οχήματα, ανατρεπόμενα φορτηγά καικαι τα λοιπά. Στο εργοστάσιο αυτοκινήτων Kutaisi, με βάση το ZiL, παρήγαγαν τα δικά τους αυτοκίνητα, στην αρχή ήταν ανατρεπόμενα φορτηγά με ανατροπή του αμαξώματος στη μία πλευρά και στη συνέχεια ένα τρακτέρ φορτηγών. Με μεγάλη επιτυχία, μεμονωμένα εξαρτήματα και εξαρτήματα της μηχανής χρησιμοποιήθηκαν στην παραγωγή λεωφορείων.

Ωστόσο, καθώς αναπτύχθηκε ο σχεδιασμός ZIL 130 και ο μεταφορέας ήταν έτοιμος για την έναρξη της παραγωγής του νέου μοντέλου, οι όγκοι παραγωγής του 164ου άρχισαν να πέφτουν και στη συνέχεια τον Δεκέμβριο του 1964 διακόπηκε εντελώς. Παρά τη μάλλον περιορισμένη περίοδο παραγωγής, τα αυτοκίνητα αυτής της σειράς διακρίθηκαν από αξιοπρεπή αξιοπιστία και άξιζαν την καλύτερη βαθμολογία. Διατηρήθηκαν ξεχωριστά αντίγραφα και εξακολουθούν να λειτουργούν πλήρως.

Αν και το αυτοκίνητο "ZIL 164" δεν άφησε εντυπωσιακό σημάδι στην ιστορία της χώρας, αλλά στην ανάπτυξή του η μοίρα αυτού του φορτηγού δεν πέρασε απαρατήρητη. Δούλεψε σε διάφορους τομείς -από βορρά προς νότο και από ανατολή προς δύση, πήρε διάφορες μορφές- φορτηγό, ανατρεπόμενο, φορτηγό, τρακτέρ, βυτιοφόρο κ.λπ. Αφανές, αλλά εξαιρετικά πλούσιο και γεμάτο με συνεχή δουλειά, η μοίρα πήγε σε αυτό το αυτοκίνητο.