Χωρητικότητα φορτίου ZIL-130: προδιαγραφές, λειτουργία και επισκευή

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:48

Πολλοί κάτοικοι της Ρωσίας γνωρίζουν τη χαρακτηριστική εμφάνιση του φορτηγού ZIL-130 με καμπίνα βαμμένη στο χρώμα του κύματος της θάλασσας. Στη Σοβιετική Ένωση, αυτό το αυτοκίνητο ήταν το πιο ογκώδες, αξιόπιστο και φθηνό φορτηγό μεσαίας χρήσης.

Η απλότητα και η ευελιξία του σχεδιασμού αυτής της τεχνικής κατέστησαν δυνατή τη χρήση του πλαισίου αυτού του αυτοκινήτου για όλα τα είδη οχημάτων, για παράδειγμα, σε ανατρεπόμενα φορτηγά και λεωφορεία.

Πώς δημιουργήθηκε το θρυλικό αυτοκίνητο

Πολλοί αυτοκινητιστές θέτουν την ερώτηση: πώς δημιουργήσατε το ανυψωτικό ZIL-130; Οι εργασίες για τη δημιουργία ενός φορτηγού που υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει το απαρχαιωμένο ZIS-150 ξεκίνησαν το 1953. Οι μηχανικοί σχεδιασμού από το διάσημο εργοστάσιο που πήρε το όνομά του από τον I. V. Stalin ανέλαβαν την ανάπτυξη. Αρχικά, ήθελαν να ονομάσουν το νέο αυτοκίνητο ZIS-125 ή 150M, αλλά αργότερα αποφασίστηκε να ονομαστεί το φορτηγό ZIL-130 με χωρητικότητα 4 τόνων.

Ομάδα ειδικών στον τομέα της μηχανολογίας είχε επικεφαλής τους G. Festa και A. Krieger. Ήδη 3 χρόνια αργότερα, συναρμολογήθηκε ένα έμπειρο φορτηγό. Μπορούσε να μεταφέρει έως και 4 τόνους φορτίου στο ανοιχτό του σώμα.

Μετά τη δοκιμή του ανυψωτικού φορτίου ZIL-130, οι μηχανικοί εντόπισαν μια σειρά από ελλείψεις που διορθώθηκαν για περισσότερο από ένα χρόνο πριν ξεκινήσουν τη μαζική παραγωγή.

Το 1957, οι όροι αναφοράς που αναπτύχθηκαν για τη δημιουργία του ανυψωτικού ZIL-130 άλλαξαν. Τώρα το ενημερωμένο αυτοκίνητο κατασκευάστηκε από την εργοστασιακή γραμμή συναρμολόγησης σε δύο εκδόσεις: ένα φορτηγό και ένα τρακτέρ.

Το 1959, συναρμολογήθηκε το πρώτο τροποποιημένο αερομεταφερόμενο ZIL-130 με χωρητικότητα 4 τόνων με νέο κινητήρα. Στη συνέχεια, πέρασε με επιτυχία το τεστ στο χώρο της δοκιμής. Ταυτόχρονα, ο σχεδιασμός της καμπίνας αναπτύχθηκε από τον κορυφαίο καλλιτέχνη του εργοστασίου ZIL T. Kiseleva.

Η εμφάνιση, δηλαδή το παρμπρίζ και το σχήμα των φτερών, δανείστηκε εν μέρει από αμερικανικά φορτηγά από τη δεκαετία του '50 του εικοστού αιώνα

Η δοκιμαστική σειριακή παραγωγή αυτοκινήτων, με κυκλοφορία πολλών δεκάδων τεμαχίων, ξεκίνησε στα μέσα του 1962. Μετά από 2 χρόνια, το ZIL-130 (με χωρητικότητα 4 τόνων αυτοκινήτου) άρχισε να συναρμολογείται σε όλους τους μεταφορείς του εργοστασίου. Αλλά το ξεπερασμένο μοντέλο 164A τελικά καταργήθηκε.

Στη δεκαετία του 1970, το εργοστάσιο παρήγαγε ετησίως έως και 200.000 ZIL-130 "short" οχήματα με μεταφορική ικανότητα έως και 6 τόνους.

Το 1986, το εργοστάσιο Λένιν πραγματοποίησε έναν ευρύ εκσυγχρονισμό του μοντέλου, ως αποτέλεσμα του οποίου το 130ο μετονομάστηκε σε ZIL-431410. Έκτοτε, μια ενημερωμένη έκδοση συναρμολογήθηκε μέχρι το 1994. Επίσης, αυτό το φορτηγό μεσαίας χρήσης κατασκευαζόταν από το εργοστάσιο αυτοκινήτων Novouralsk με την επωνυμία AMUR μέχρι το 2010.

Σχεδίαση αυτοκινήτου

Σε πολλούς λάτρεις των φορτηγώνΑναρωτιέμαι ποια είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά και η φέρουσα ικανότητα του ZIL-130. Το φορτηγό έχει σχέδιο τύπου καπό με κίνηση στους πίσω τροχούς. Το μέγιστο φορτίο που μπορούσε να μεταφερθεί στις πρώτες εκδόσεις του αυτοκινήτου ήταν 5,5 τόνοι. Η ανύψωση του ZIL-130 μετά τον εκσυγχρονισμό θα μπορούσε να μεταφέρει φορτία βάρους έως και 6 τόνων.

Το καρφωτό πλαίσιο φορτηγού είναι κατασκευασμένο από δοκούς προφίλ καναλιών και εγκάρσιες ενισχύσεις.

Οι αναρτήσεις του άξονα βρίσκονται στα φύλλα ελατηρίων. Για ομαλή οδήγηση, υπεύθυνα είναι τα τηλεσκοπικά αμορτισέρ στον μπροστινό άξονα και τα ελατήρια στον πίσω άξονα.

Σχεδίαση κινητήρα

Τα πρώτα ανατρεπόμενα φορτηγά ZIL-130 κατασκευάστηκαν με κινητήρα βενζίνης με βαλβίδα κεφαλής σχήματος V με έξι κυλίνδρους. Ο όγκος της μονάδας ισχύος είναι 5,2 λίτρα. Είχε προγραμματιστεί ότι η ισχύς του κινητήρα θα έφτανε τους 135 ίππους, αλλά κατά τη διάρκεια εργαστηριακών δοκιμών, οι μηχανικοί δεν κατάφεραν να αναπτύξουν πάνω από 120 ίππους.

Κατά τον εκσυγχρονισμό των ανατρεπόμενων φορτηγών ZIL-130, ο κινητήρας τους αντικαταστάθηκε με νέο. Αυτή τη φορά, μια μονάδα ισχύος μάρκας 1E130 τοποθετήθηκε στο αυτοκίνητο. Η μέγιστη ισχύς του ήταν 130 ίπποι. Οι σχεδιαστές δεν σταμάτησαν εκεί, ξεκινώντας την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα χαμηλότερης βαλβίδας, ο οποίος αργότερα ονομάστηκε ZIL-120. Η μονάδα ισχύος έχει την ίδια ισχύ με την προκάτοχό της.

Ως αποτέλεσμα μιας αλλαγής στους όρους αναφοράς, που απαιτούσε αύξηση της πρόσφυσης του κινητήρα, οι μηχανικοί έπρεπε να αυξήσουν την ισχύ στα 150Ιπποδύναμη. Αυτό απαιτούσε την ανάπτυξη ενός νέου 8κύλινδρου κινητήρα σε σχήμα V έξι λίτρων. Οι σχεδιαστές αντιμετώπισαν το έργο με επιτυχία και ήδη το 1958 κυκλοφόρησε ο πρώτος πειραματικός κινητήρας ZE130, ο οποίος ήταν ικανός να αναπτύξει ισχύ έως και 151 ίππους.

Μετά από δοκιμή σε πάγκο, ο κινητήρας απαιτούσε μικρές τροποποιήσεις. Ένα χρόνο αργότερα, το εργοστάσιο ξεκίνησε τη μαζική παραγωγή αυτής της μονάδας για την κίνηση ενός φορτηγού. Στο μέλλον, ο κινητήρας υποβλήθηκε σε πολλές βελτιώσεις.

Το αυτοκίνητο λειτουργούσε με βενζίνη A-76, η κατανάλωση καυσίμου ανά 100 km ήταν περίπου 29 λίτρα.

Μία από τις τροποποιήσεις του φορτηγού που ονομάζεται "ZIL-138" κατασκευάστηκε με εξοπλισμό υγραερίου. Ο κινητήρας λειτουργούσε με υγροποιημένο φυσικό αέριο. Το φορτηγό τροποποίησης 138Α εφευρέθηκε επίσης και τέθηκε σε παραγωγή. Ο κινητήρας του λειτουργούσε με συμπιεσμένο αέριο. Ισχύς κινητήρα - 120 ίπποι.

Ξεκινώντας από το 1974, το εργοστάσιο κατασκευής μηχανών οργάνωσε την παραγωγή δύο εξειδικευμένων μοντέλων ταυτόχρονα με βάση το ανυψωτικό ZIL-130: ενός ανατρεπόμενου φορτηγού και ενός συλλογικού αγρότη. Αποφασίστηκε να εκχωρηθεί η σήμανση 130K στο πρώτο αυτοκίνητο. Κατασκευάστηκε με ενισχυμένο σασί για τη μεταφορά χύδην φορτίου (άμμος, χώμα, χαλίκι κ.λπ.). Το δεύτερο μοντέλο του φορτηγού ονομαζόταν «130AN». Αυτά τα δύο νέα αυτοκίνητα ήταν εξοπλισμένα με 6κύλινδρους κινητήρες χαμηλότερης βαλβίδας που παράγουν 110 ίππους.

Εξήχθησαν επίσης αυτοκίνητα ZIL-130. Τα μοντέλα που ταξίδευαν στο εξωτερικό της ΕΣΣΔ ήταν εξοπλισμένα με μία από τις τρεις μονάδες ισχύος:

• κινητήρας ντίζελ μάρκας Perkins 6.345 (ισχύς 140ιπποδύναμη);
• Μηχανή Valmet 411BS (ισχύς 125 ίπποι);
• Ο κινητήρας βενζίνης Leyland αποδίδει 137 ίππους.

Υδραυλικά

Ένας υδραυλικός κύλινδρος τοποθετήθηκε σε ανατρεπόμενα φορτηγά, ο οποίος είναι απαραίτητος για την εύκολη εκφόρτωση του αμαξώματος. Η πίεση για την ανύψωση βαρέων φορτίων δημιουργήθηκε από μια γραναζωτή αντλία, εγκαταστάθηκε στην απογείωση ισχύος. Αλλά δεν υπήρχε υδραυλικό σύστημα στα φορτηγά με επίπεδη επιφάνεια ZIL-130.

Μετάδοση φορτηγού

Για την ανάπτυξη ενός κιβωτίου ταχυτήτων για ZIL, λήφθηκε μια μονάδα από ένα ξεπερασμένο φορτηγό ZIS-150. Το κιβώτιο ταχυτήτων έχει πέντε ταχύτητες εμπρός. Ο συγχρονιστής είναι εγκατεστημένος στις τέσσερις κορυφαίες ταχύτητες. Πέμπτη ταχύτητα ευθεία. Ο ξηρός συμπλέκτης ενός δίσκου ενεργοποιείται μηχανικά.

Για τρακτέρ και ανατρεπόμενα φορτηγά, οι σχεδιαστές ήθελαν να αναπτύξουν έναν πίσω άξονα δύο ταχυτήτων με δυνατότητα αλλαγής ταχυτήτων χρησιμοποιώντας συμπλέκτη, αλλά η μονάδα δεν μπόρεσε να τεθεί σε μαζική παραγωγή ως αποτέλεσμα πολλών ελλείψεων. Στη συνέχεια, αποφασίστηκε να ολοκληρωθούν όλες οι τροποποιήσεις ZIL με έναν πίσω άξονα με μία ταχύτητα.

Διαχείριση

Το θρυλικό φορτηγό ελεγχόταν από τον μηχανισμό διεύθυνσης. Χτίστηκε με βάση την αρχή ενός παξιμαδιού και μιας βίδας. Είχε και υδραυλικό τιμόνι. Η κολόνα του τιμονιού τοποθετήθηκε στην καμπίνα. Το τριάκτινο τιμόνι είναι κατασκευασμένο από πλαστικό.

Στις επιλογές εξαγωγήςφορτηγό, το οποίο σχεδιαζόταν να σταλεί σε αφρικανικές χώρες, τοποθετήθηκε ένα επιπλέον ψυγείο που ψύχθηκε τα υγρά λειτουργίας του αυτοκινήτου.

Καλωδίωση

Το ηλεκτρικό δίκτυο 12 volt του φορτηγού τροφοδοτείται από μπαταρία, ο αρνητικός ακροδέκτης συνδέεται με το αμάξωμα του αυτοκινήτου. Ανάλογα με την τροποποίηση της μεταφοράς εμπορευμάτων, στους κινητήρες τοποθετήθηκαν γεννήτριες διαφόρων μοντέλων με διαφορετική ισχύ (από 225 έως 1260 W).

Μια αρκετά τεράστια μπαταρία τοποθετήθηκε κάτω από την καμπίνα του αυτοκινήτου.

Για τις ανάγκες του στρατού, κατασκευάστηκαν αναβαθμισμένες εκδόσεις των φορτηγών ZIL-130, οι οποίες προστατεύονταν από την υγρασία με αδιάβροχο και στεγανοποιητικό εξοπλισμό.

φρένα

Τα φρένα του φορτηγού τύπου τυμπάνου ήταν εξοπλισμένα με πνευματική κίνηση. Συμπιεστές με δύο κυλίνδρους αναπτύχθηκαν για πνευματική λειτουργία, καθώς και δέκτες χωρητικότητας 20 λίτρων.

Το χειρόφρενο στα πρώτα μοντέλα ZIL-130 θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί χρησιμοποιώντας ένα μοχλό στην καμπίνα. Όταν το άνοιξε, ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός πέδησης, ο οποίος βρίσκεται στον άξονα εξόδου του χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων.

Όλα τα φορτηγά ZIL είναι εξοπλισμένα με πρίζα για τη σύνδεση πνευματικών φρένων ρυμουλκούμενου σε αυτό. Αυτός ο εξοπλισμός βρίσκεται στο πίσω μέρος του οχήματος στο εγκάρσιο μέλος πλαισίου δίπλα στο άγκιστρο ρυμούλκησης.

Σε μεταγενέστερα μοντέλα φορτηγών, εγκαταστάθηκαν ξεχωριστοί μηχανισμοί πέδησης στον πίσω και στον μπροστινό άξονα. Μπορούν να προσαρμόσουν τη δύναμη για να αποτρέψουν την ολίσθηση.

Άλλαξε επίσηςκαι χειρόφρενο. Στην ενημερωμένη έκδοση του ZIL-130, χρησιμοποιήθηκε ξεχωριστό πνευματικό σύστημα, το οποίο δεν επέτρεπε στο αυτοκίνητο να μετακινηθεί από το χώρο στάθμευσης. Ήταν επίσης υπεύθυνη για το έκτακτο σταμάτημα του αυτοκινήτου σε περίπτωση βλάβης των βασικών φρένων.

Εμφάνιση αμαξώματος και καμπίνας

Η καμπίνα του φορτηγού είναι εξολοκλήρου μεταλλική, είχε δύο πόρτες. Ο όγκος του επέτρεπε να φιλοξενήσει έως και τρία άτομα: τον οδηγό και δύο επιβάτες. Για τη χειμερινή περίοδο, τοποθετείται σόμπα στο αυτοκίνητο. Οι υαλοκαθαριστήρες βρίσκονται στο παρμπρίζ. Τα τζάμια στις πόρτες χαμηλώνουν και ανυψώνονται χειροκίνητα, δίπλα τους υπάρχουν περιστρεφόμενα τριγωνικά παράθυρα. Στην οροφή των πρώτων μοντέλων αυτοκινήτων έγιναν τρύπες για τον εσωτερικό αερισμό, αλλά αργότερα οι σχεδιαστές εγκατέλειψαν μια τέτοια τεχνολογική λύση.

Μέχρι το 1974, δεν υπήρχαν επαναλήπτες στα φορτηγά. Αργότερα, σε τροποποιημένες εκδόσεις, τοποθετήθηκαν κίτρινα φλας στα φτερά του αυτοκινήτου.

Για πολιτικούς σκοπούς, τοποθετήθηκε ένα μονοκόμματο παρμπρίζ στην καμπίνα ZIL. Στη στρατιωτική έκδοση του φορτηγού, το παρμπρίζ αποτελούνταν από δύο μισά του ίδιου μεγέθους.

Ανάλογα με την τροποποίηση, υπήρχαν δύο τύποι επένδυσης σχάρας στο εξωτερικό της καμπίνας:

1. Μικρές υποδοχές για αεραγωγό. Οι προβολείς είναι τοποθετημένοι στο κάτω μέρος της καμπίνας πάνω από τον προφυλακτήρα.
2. Οι προβολείς βρίσκονται πάνω από τη γρίλια. Για την ψύξη του καλοριφέρ, έγιναν μεγάλες τρύπες στο μπροστινό μέρος της καμπίνας.

Το φορτηγό έχει μια πλαϊνή πλατφόρμα από ξύλο για ενίσχυσησχεδιασμός, εγκαταστάθηκε επιπλέον μεταλλικός ενισχυτής. Η τυπική πλατφόρμα αποτελούνταν από δύο πλευρές στα πλάγια του αυτοκινήτου. Τρεις πλευρές κατασκευάστηκαν στην εκτεταμένη έκδοση του 130GU. Για την αποθήκευση εργαλείων που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα σε περίπτωση βλάβης του μηχανήματος, προβλέφθηκε μια θέση στην καμπίνα κάτω από το δάπεδο.

Εύρος τεχνικής

Έχουμε ήδη καθορίσει τη μεταφορική ικανότητα του ZIL-130. Για ποιο σκοπό αφέθηκαν ελεύθεροι; Τέτοια φορτηγά μικρής χωρητικότητας (το μέγιστο επιτρεπόμενο φορτίο είναι 6 τόνοι) ήταν πολύ χρήσιμα στην εθνική οικονομία. Μία από τις τροποποιήσεις του μηχανήματος παρήγαγε λεωφορεία της μάρκας Τατζικιστάν, δεξαμενές για τη μεταφορά υγρού φορτίου, ανατρεπόμενα φορτηγά για την παράδοση άμμου και χαλίκι, καθώς και κινητά τεχνικά οχήματα. Για την κατάσβεση πυρκαγιών, απελευθερώθηκαν από τη γραμμή συναρμολόγησης πυροσβεστικά οχήματα εξοπλισμένα με δεξαμενή νερού, πυροσβεστικούς σωλήνες και αντλίες για την άντληση νερού από δεξαμενή.

Μια ειδική στρατιωτική έκδοση του φορτηγού ZIL-130E δημιουργήθηκε για τις ένοπλες δυνάμεις. Ο εξοπλισμός μιας τέτοιας μηχανής περιελάμβανε επιπλέον κάνιστρα μεγάλης χωρητικότητας, ένα σετ εργαλείων, καπάκια για την κάλυψη των προβολέων αυτοκινήτων στο σκοτάδι. Τα φορτηγά κατασκευάστηκαν επίσης με πλαϊνό και τέντα αυξημένο σε ύψος. Στη δεξιά πλευρά σε ορισμένα μοντέλα, τοποθετήθηκε μια πρόσθετη δεξαμενή καυσίμου, η οποία είναι σχεδιασμένη για 170 λίτρα βενζίνης.

Αναβαθμίσεις φορτηγών

Για πολλά χρόνια παραγωγής του αυτοκινήτου ZIL-130οι σχεδιαστές πραγματοποίησαν 3 ενημερώσεις μεγάλης κλίμακας, μετά τις οποίες άλλαξε το όνομα του μοντέλου. Ο πρώτος εκσυγχρονισμός ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 1966. Στη συνέχεια, το ενημερωμένο φορτηγό ονομάστηκε ZIL-130-66. Το δεύτερο έγινε 10 χρόνια αργότερα. Το όνομα άλλαξε σε ZIL-130-76. Η τελευταία σημαντική αναβάθμιση έγινε το 1984. Στη συνέχεια, το όνομα του μοντέλου άλλαξε για ZIL-130-80.

Κατά τον πρώτο εκσυγχρονισμό, ήταν δυνατό να αυξηθεί ο πόρος των κύριων μονάδων του αυτοκινήτου έως και 200 χιλιάδες χιλιόμετρα πριν από την πρώτη γενική επισκευή. Οι μηχανικοί αύξησαν επίσης την ισχύ της μονάδας ισχύος.