Αμφίβιο όχημα VAZ-2122. VAZ-2122: προδιαγραφές, φωτογραφία

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:47

Η ιστορία ενός τόσο υπέροχου μοντέλου όπως το 2122 VAZ πρέπει να ξεκινά με το γεγονός ότι αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Στην εποχή της αναπτυσσόμενης αυτοκινητοβιομηχανίας της ΕΣΣΔ, δημιουργήθηκαν πολλά διασκεδαστικά έργα που μπερδεύουν τη φαντασία. Ένας μεγάλος αριθμός πειραματικών δειγμάτων με ασύλληπτα χαρακτηριστικά και απόδοση έδωσαν ελπίδες για μεγάλη επιτυχία. Η υπό εξέταση περίπτωση δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα αμφίβια οχήματα έλαβαν μεγάλη προσοχή. Και το αυτοκίνητο VAZ-2122 (η φωτογραφία του παρουσιάζεται στο άρθρο μας) μόλις σχεδιάστηκε για να ξεπερνά κάθε είδους εμπόδια ξηράς και νερού.

Η ρωσική αυτοκινητοβιομηχανία είναι παράλογη και ανελέητη

Αυτή είναι η φράση που μπορείς να ακούσεις συχνά όχι μόνο από τα χείλη των αυτοκινητιστών, αλλά και από αυτούς που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ την οδήγηση οχημάτων. Οι περισσότερες από αυτές τις δηλώσεις συνδέονται ακριβώς με τις δημιουργίες της AvtoVAZ. Στο λογικό"Γιατί?" υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές των απαντήσεων.

Σε κάποιους δεν αρέσει η εμφάνιση, σε άλλους δεν αρέσει η απαραίτητη ή περιττή λειτουργικότητα. Πολλοί παραπονιούνται για τη χαμηλή αξιοπιστία, και ακόμη και οι σύγχρονες κουλτούρες του "BPAN", του Loud Sound και των παρόμοιων προκαλούν γενικά μια καταιγίδα συναισθημάτων, μερικές φορές θετικά, και συχνά πολύ αρνητικά. Πόσοι άνθρωποι - τόσες πολλές απόψεις. Αλλά μην ξεχνάτε ότι το εργοστάσιο αυτοκινήτων του Βόλγα δεν ήταν πάντα τόσο βαρετό και του ίδιου τύπου, και τα αυτοκίνητα που παράγονται εδώ σε ορισμένα διαστήματα συνεχίζουν να απολαμβάνουν μέχρι σήμερα.

Πώς ξεκίνησαν όλα

Με το άνοιγμα του εργοστασίου αυτοκινήτων Volga, ο στρατός έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη δημιουργία ενός στρατιωτικού οχήματος εκτός δρόμου για χρήση σε ακραίες συνθήκες. Αρχικά, η ιδέα της ανάπτυξης του μοντέλου 2122 VAZ δεν υποστηρίχθηκε από τη διοίκηση του εργοστασίου.

Η πρώτη κίνηση προς τον σχεδιασμό μιας τέτοιας περίπτωσης ξεκίνησε στα τέλη του 1970. Στη συνέχεια, οι σχεδιαστές και οι σχεδιαστές έλαβαν οδηγίες να διερευνήσουν τις προοπτικές για την αγορά στρατιωτικών οχημάτων και τζιπ, καθώς και τα αποτελέσματα της χρήσης των τελευταίων κατά τη διάρκεια στρατιωτικών συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή και το Βιετνάμ. Από όλα τα διαθέσιμα μοντέλα επιλέχθηκαν το International Scout, το Ford M151, καθώς και τα εγχώρια UAZ, όχι μόνο σειριακά, αλλά και πολλά υποσχόμενα.

Πρώτες εξελίξεις

Το πειραματικό όχημα παντός εδάφους-αμφίβιο VAZ-2122 "River" αναπτύχθηκε αρχικά με πρωτοβουλία του εργοστασίου και ο Peter Prusov ήταν υπεύθυνος για το έργο. Το κύριο σχέδιο ήταν να δημιουργηθεί ένα χρηστικό τζιπ του στρατού. Παρόλα αυτά, ο στρατός έκανε σύντομα ένα αίτημα, το οποίο έδειξετην ικανότητα να διασχίζεις υδάτινα εμπόδια όχι μόνο σε τροχούς, αλλά και να επιπλέεις.

Στις αρχές του 1971, ο Γιούρι Ντανίλοφ παρουσίασε το πρώτο λεπτομερές σχέδιο ενός αμφίβιου οχήματος. Όταν το 1972 ο A. Eremeev διορίστηκε στη θέση του σχεδιαστή έργου, άρχισε να κατασκευάζει ένα μοντέλο πλήρους κλίμακας. Τέτοιο παρουσιάστηκε στο καλλιτεχνικό συμβούλιο το 1974 και εγκρίθηκε αμέσως. Εξωτερικά, το πρώτο VAZ-2122, η φωτογραφία του οποίου φαίνεται στο άρθρο, δεν πρόδωσε τον χαρακτήρα του υδρόβιου πτηνού. Το γεγονός είναι ότι το αυτοκίνητο έμοιαζε με ένα απολύτως συνηθισμένο SUV, που δεν μπορούσε να κάνει ελιγμούς στο νερό.

Ομοιότητα με το VAZ-2121 Niva

Δεδομένου ότι το μοντέλο 2122 κατασκευάστηκε με βάση το περιβόητο Niva, οι εξωτερικές διαφορές από τον πρόγονό του στο αμφίβιο δεν ήταν τόσο σοβαρές. Βέβαια, οι διαστάσεις έχουν ελαφρώς αυξηθεί λόγω του ιδιαίτερου σχήματος του αμαξώματος. Αλλά το τεχνικό γέμισμα παρέμεινε πρακτικά αμετάβλητο - ο ίδιος κινητήρας 1,58 λίτρων και κιβώτιο ταχυτήτων με ελαφρώς αυξημένη σχέση μετάδοσης του κύριου ζεύγους, που έγινε ίσος με 4,78.

Φυσικά, το αμάξωμα ήταν ελαφρώς εκσυγχρονισμένο, κάτι που ήταν αντιληπτό κυρίως από το κάτω μέρος του αυτοκινήτου. Για προστασία από την εισροή ανεπιθύμητης υγρασίας σε σημαντικά εξαρτήματα του πλαισίου, του κιβωτίου ταχυτήτων και του κινητήρα, καθώς και για την ομαλή λειτουργία στο νερό, το κάτω μέρος του μοντέλου 2122 VAZ έγινε επίπεδο και πλήρως σφραγισμένο. Φυσικά, αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο για ορισμένα από τα προβλήματα που σχετίζονται με την υπερθέρμανση των μονάδων.

E2122 - πρώτα δείγματα

Έτσι, το 1976, κατασκευάστηκαν τα δύο πρώτα πρωτότυπα. Μετάόλες οι απαραίτητες προετοιμασίες, ξεκίνησαν οι δοκιμές τους στο πεδίο. Το πρώτο πράγμα που ήταν εκπληκτικό ήταν η βατότητα. Ακόμη και μετά την αύξηση των συνολικών διαστάσεων και του βάρους, το αυτοκίνητο ξεπέρασε εύκολα τυχόν εμπόδια ξηράς σε επίπεδο τζιπ όπως, για παράδειγμα, το UAZ.

Τα υδάτινα εμπόδια επίσης δεν έγιναν εμπόδιο, που δεν μπορούσε παρά να χαρεί. Το VAZ-2122 (αμφίβιο όχημα παντός εδάφους της πρώτης σειράς) αποδείχθηκε αρκετά επιτυχημένο, εκτός από ένα. Λόγω του κλειστού πυθμένα, άρχισαν να εμφανίζονται ελλείψεις στην ψύξη του κινητήρα και των μονάδων μετάδοσης. Ως αποτέλεσμα - υπερθέρμανση και απρόβλεπτες βλάβες. Νέες εξελίξεις ετοιμάζονταν και σύντομα η δεύτερη σειρά της συσκευής είδε το φως της δημοσιότητας.

2E2122 - εργασία σε σφάλματα

Το 1978 έδειξε τα αποτελέσματα της προσεκτικής εργασίας για το έργο. Παρήχθησαν και πάλι δύο πρωτότυπα, τα οποία εξωτερικά παρέμειναν πρακτικά αμετάβλητα. Το κύριο χαρακτηριστικό ήταν οι καθρέφτες οπισθοπορείας που δανείστηκαν από την KamAZ. Οι δοκιμές που ξεκίνησαν το 1979, δυστυχώς, έδειξαν ότι το πρόβλημα της υπερθέρμανσης των μονάδων παρέμεινε στα ίδια επίπεδα.

Εξάλλου, το κιβώτιο ταχυτήτων του μοντέλου 2122 VAZ δεν άντεξε τα φορτία που δημιούργησαν οι στρατιωτικοί για αυτό. Η κύρια αιτία των βλαβών έγκειται στην αλλαγή της αναλογίας του ζεύγους κιβωτίου ταχυτήτων-τροχών. Ως αποτέλεσμα, το έργο έχει φτάσει σε βαθύ αδιέξοδο.

Για να αποφευχθούν δυσλειτουργίες, ήταν απαραίτητο μέτρο μια λεπτομερής επανεπεξεργασία του κιβωτίου ταχυτήτων, κάτι που θα μπορούσε να σημαίνει αποκλίσεις με την πορεία ενοποίησης με το Niva. Αυτό απαιτούσε μεγάλες δαπάνες και θα ήταν απαραίτητο να διευκολυνθεί το σύνολοσχεδίαση για να μειώσει το φορτίο στα κύρια εξαρτήματα και συγκροτήματα. Αυτές οι αλλαγές ήταν σημαντικά σε αντίθεση με τις απαιτήσεις των πελατών. Αλλά στις 27 Αυγούστου 1981, μια τέτοια εξέλιξη εγκρίθηκε για να φέρει περαιτέρω στη ζωή το έργο.

3E2122 - παγκόσμια ανακατασκευή

Πριν από την κυκλοφορία του τρίτου δείγματος, έγιναν παγκόσμιες αλλαγές, χάρη στις οποίες το αυτοκίνητο VAZ-2122 έλαβε το δικαίωμα περαιτέρω ανάπτυξης. Οι τροποποιήσεις σχεδιάστηκαν για να αυξήσουν τη σταθερότητα ολόκληρης της δομής του αμφίβιου οχήματος παντός εδάφους. Το 1982 κυκλοφόρησαν τα πρώτα πρωτότυπα, τα οποία ήταν μικρότερα σε μέγεθος από τα προηγούμενα.

Ο πίσω πρόβολος μειώθηκε κατά 100 mm. Στην πραγματικότητα, οι διαστάσεις έγιναν συγκρίσιμες με το VAZ-2121 Niva και τα ελαστικά τοποθετήθηκαν από το "αθάνατο σύμβολο της ρωσικής αυτοκινητοβιομηχανίας". Το κύριο ζευγάρι άλλαξε επίσης, δίνοντάς του μια σχέση μετάδοσης ίση με 4,44. Επιπλέον, με τον πελάτη συμφωνήθηκε μείωση του ωφέλιμου φορτίου στα 360 κιλά από 400 κιλά και ο συνολικός όγκος των δεξαμενών καυσίμου μειώθηκε στα 80 λίτρα αντί για τα προηγούμενα 120. Η μείωση του πάχους και του ύψους του μετάλλου από το οποίο ο προφυλακτήρας κατασκευάστηκε αποδείχθηκε αποτελεσματικός.

3E2122: αποτελέσματα δοκιμής

Η τρίτη τροποποίηση αποδείχθηκε η πιο επιτυχημένη. Η αντικατάσταση του κινητήρα με έναν λιγότερο ισχυρό (VAZ-21011), με όγκο 1,3 λίτρων, που συμφωνήθηκε με τον πελάτη, κατέστησε δυνατή την επίτευξη μεγαλύτερης αξιοπιστίας της μονάδας. Το μπροστινό κιβώτιο ταχυτήτων αποδείχθηκε ότι ήταν τοποθετημένο έξω από το κύριο σώμα, το οποίο ήταν ακόμα όσο πιο σφιχτό γίνεται. Και χάρη στην αύξηση του καλοριφέρ ψύξης και την προσθήκη τουο δεύτερος ανεμιστήρας αύξησε τον ρυθμό ψύξης της θήκης μεταφοράς.

Όλες αυτές οι καινοτομίες βοήθησαν να ξεπεραστούν οι προηγούμενες ελλείψεις και κατά τη διάρκεια των δοκιμών το αυτοκίνητο VAZ-2122, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του οποίου εκείνη την εποχή ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, αποδείχθηκε εξαιρετικό.

Η διαπερατότητα στο έδαφος και το νερό δεν έχει επιδεινωθεί, ακόμη και παρά τη μείωση του μεγέθους του κινητήρα και των τροχών μικρότερης διαμέτρου. Το πλήρες πρόγραμμα δοκιμών πραγματοποιήθηκε στις ερήμους του Τουρκμενιστάν και τα περάσματα στο Παμίρ. Και όλο αυτό το όχημα παντός εδάφους άντεξε τέλεια.

Σειρά 400 - το τέταρτο στάδιο ανάπτυξης

Το 1983, βάσει της τρίτης γενιάς της σειράς 2122, δημιουργήθηκαν τρία δείγματα με τους αριθμούς PT-401, 402 και 403, αντίστοιχα. Ετοιμάστηκαν ειδικά για δοκιμές σε κρατικό επίπεδο.

Σε περισσότερο από μισό χρόνο πάσης φύσεως ελέγχων, τα δείγματα κάλυψαν μια απόσταση 30.000 km, επιπλέοντας για περισσότερες από 50 ώρες. Μετά την ολοκλήρωση, η κρατική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το αυτοκίνητο VAZ-2122 (πλωτό Niva) δοκιμάζεται σύμφωνα με τις βασικές απαιτήσεις και πληροί επίσης τις απαιτήσεις των κρατικών και βιομηχανικών προτύπων, TTZ και άλλων NTD.

Επιπλέον, υπήρχε μια φράση σύμφωνα με την οποία το τζιπ προτείνεται για μαζική παραγωγή και υιοθέτηση. Χρειάστηκε μόνο να διορθωθεί η ανεπαρκής αξιοπιστία των φρένων σε συνθήκες μεγάλου υψομέτρου, αφού σε σχετικά μεγάλα υψόμετρα (4000 m πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και άνω) το φρένοτο υγρό έβραζε λόγω χαμηλής πίεσης.

500 και 600 series - μικρές καινοτομίες

Το 1985 σηματοδότησε την κυκλοφορία της 5ης γενιάς δοκιμίων. Όλα τα σχόλια για την 4η σειρά λήφθηκαν υπόψη και άλλα 10 αντίγραφα του VAZ-2122 είδαν το φως, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του οποίου κατέστη δυνατό να εφαρμοστούν σε οποιεσδήποτε καιρικές και φυσικές συνθήκες.

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες αναφορές, 5 (ή 6) από αυτά τα οχήματα ήταν σε υπηρεσία σε διάφορες στρατιωτικές μονάδες και χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες του στρατού. Τα υπόλοιπα 4 μηχανήματα παρέμειναν στο εργοστάσιο για τις δικές τους δοκιμές.

Ως αποτέλεσμα, μόνο θετικές κριτικές του στρατού, σε συνδυασμό με το μεγάλο ενδιαφέρον κυνηγών και ψαράδων για αυτό το θαύμα της τεχνολογίας της μηχανικής, έδωσαν ελπίδες για τη σειριακή παραγωγή του μοντέλου. Το πλήρες πρόγραμμα δοκιμών ώθησε την κρατική επιτροπή να συστήσει ξανά το αμφίβιο όχημα παντός εδάφους για μαζική παραγωγή το 1986. Και το 1987 σηματοδοτήθηκε από την κυκλοφορία τριών αντιγράφων της έκτης σειράς, στην οποία εφαρμόστηκαν ορισμένες καινοτομίες από τους μηχανικούς του εργοστασίου.

Αυτοκίνητο φάντασμα

Παρά τη μεγάλη επιτυχία του μοντέλου και μόνο θετικές κριτικές, σε γενικές γραμμές, η προγραμματισμένη παραγωγή μικρής κλίμακας δεν ξεκίνησε. Το γεγονός είναι ότι στο τέλος των δοκιμών πεδίου της 6ης σειράς, ο στρατός δεν χρειαζόταν πλέον ένα πλωτό αυτοκίνητο του διοικητή της εταιρείας και τα 6 εκατομμύρια ρούβλια που απαιτούνται για την έναρξη της παραγωγής αποδείχθηκαν αφόρητα για το κράτος και την AvtoVAZ για αύξηση.

Το έργο έκλεισε και το αυτοκίνητο μετατράπηκε σε φάντασμα. Ωστόσοτα τελευταία παραδείγματα υπάρχουν ακόμα, αλλά βρίσκονται σε διάφορα μουσεία. Το VAZ-2122, του οποίου η φωτογραφία είναι τώρα μια από τις τελευταίες υπενθυμίσεις του, έχει γίνει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο πολλών ενθουσιωδών θαυμαστών του έργου.

Στα χέρια ενός σύγχρονου ιδιοκτήτη

Ένα από τα δείγματα της 6ης σειράς, μετά τον περιορισμό του έργου, κατέληξε στα χέρια ενός από τους ηγέτες της δημιουργίας και παραγωγής του Reka. Χάρη στην εμπειρία που αποκτήθηκε με τα χρόνια ανάπτυξης, ο Valery Domansky αποκατέστησε το VAZ-2122 "Floating Niva".

Η περιγραφή αυτής της περίπτωσης μπορεί να πάρει πολλές εκτυπωμένες σελίδες. Ωστόσο, από όλα αυτά, αξίζει να τονιστεί μόνο η στιγμή που το αμφίβιο ανήκε ακόμα στον Valery Ivanovich (τώρα βρίσκεται στο Μουσείο του εξοπλισμού AvtoVAZ). Πριν από την απευθείας μεταφορά του αυτοκινήτου στην έκθεση, δημοσιογράφοι του Autoreview κατάφεραν να το οδηγήσουν, οι οποίοι έμειναν απίστευτα ενθουσιασμένοι με την ποιότητα κατασκευής και τις δυνατότητες της συσκευής. Από την ανασκόπηση, μπορείτε να μάθετε ότι στη στεριά το αυτοκίνητο συμπεριφέρεται σαν ένα συνηθισμένο Niva, αλλά όταν το VAZ-2122 αρχίζει να "κολυμπάει", δεν έχει ίσο. Το αμφίβιο όχημα παντός εδάφους ξεπερνά τέλεια όχι μόνο τις δεξαμενές με στάσιμα νερά, αλλά και τα ρεύματα των ποταμών. Έχοντας βγει «στεγνά από το νερό», η κίνηση στη στεριά συνεχίζεται επίσης χωρίς καμία δυσκολία. Με μια λέξη, όχι ένα αυτοκίνητο - ένα όνειρο!

Λίγη λύπη

Δυστυχώς, αυτό το τμήμα της αυτοκινητοβιομηχανίας δεν μπορεί να εξεταστεί από τη σκοπιά μιας εξειδικευμένης καταναλωτικής θέσης. Κλειστή στο στάδιο της εισαγωγής στην παραγωγή, η συσκευή ήταν μια μεγάλη προοπτική και ελπίδα για πολλούς μανιώδεις κυνηγούς και ψαράδες. Παρά τη σχετικά χαμηλή ισχύ, αλλάκαλές ικανότητες σε κάθε είδους επιφάνεια εδάφους και νερού, το «Ποτάμι» δεν ήταν ποτέ προορισμένο να βρεθεί στα χέρια αληθινών θαυμαστών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η περίοδος για την οποία σχεδιάστηκε η σειριακή παραγωγή αμφιβίων έγινε αρκετά δύσκολη στην ιστορία των χωρών της ΕΣΣΔ. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο μεγάλης κλίμακας εξελίξεις έχουν βυθιστεί στη λήθη. Ήδη στον σύγχρονο κόσμο, η ανάγκη για αυτά έχει εξαφανιστεί και έχουν αντικατασταθεί από hovercraft και άλλες καινοτομίες στην αυτοκινητοβιομηχανία. Ως αποτέλεσμα, ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα και ασυνήθιστα έργα ολόκληρης της εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας έγινε το άθελο φινάλε του στέμματος της μηχανικής.