Όχημα παντός εδάφους Auger: αρχή λειτουργίας, μάρκες. Αμφίβιο ρόβερ

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Δεδομένου ότι οι συνηθισμένοι τροχοί δεν είναι κατάλληλοι για οδήγηση σε ιδιαίτερα δύσκολους εκτός δρόμου, που αντιπροσωπεύονται από εύθραυστες επιφάνειες, τα οχήματα που έχουν σχεδιαστεί για τέτοιες συνθήκες είναι εξοπλισμένα με μηχανισμούς που μειώνουν την πίεση στο έδαφος. Συνήθως αντιπροσωπεύονται από τροχούς ή τροχιές χαμηλής πίεσης. Οι βίδες χρησιμοποιούνται σπάνια. Στη συνέχεια περιγράφεται ο σχεδιασμός, η αρχή λειτουργίας των μηχανημάτων που είναι εξοπλισμένα με αυτά και ορισμένα από τα μοντέλα τους.

Ορισμός

Όχημα παντός εδάφους ή κοχλίας, είναι ένα όχημα που κινείται χρησιμοποιώντας έναν κινητήρα κοχλία. Λόγω της μεγάλης ποικιλίας των τύπων επιφανειών στις οποίες μπορούν να κινηθούν τέτοια μηχανήματα, έχουν και κάποια άλλα ονόματα.

Σχέδιο

Η έλικα του ρότορα αντιπροσωπεύεται συνήθως από δύο βίδες Αρχιμήδη που βρίσκονται ομοαξονικά με την κατεύθυνση κίνησης, αποτελούμενες από υλικό υψηλής αντοχής. Αυτός ο μηχανισμός είναι ένας κεκλιμένος σωλήνας με μια βίδα μέσα. Η βίδα δημιουργείται με τη μορφή κεκλιμένου επιπέδου που βιδώνεται σε έναν κύλινδρο.

Πιθανώς δημιουργήθηκε από τον Αρχιμήδη το 250 π. Χ. μι. ή και νωρίτερα, στην Ελλάδα, οι συσκευές αυτές σχεδιάστηκαν αρχικά για την ανύψωση του νερού στα αρδευτικά κανάλια. Πολύ αργότερα, στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, εμφανίστηκαν οχήματα στα οποία τοποθετούνταν τέτοιοι μηχανισμοί αντί για τροχούς ή τροχιές. Αυτά τα σύγχρονα ανάλογα των αρχιμήδειων βιδών ονομάζονται κοχλίες.

Οι συσκευές που χρησιμοποιούνται στις μηχανές είναι εξωτερικά οριζόντιοι κύλινδροι που καταλήγουν σε κώνους και στις δύο πλευρές. Εξωτερικά καλύπτονται με σπειροειδή ωτίδες. Οι βίδες κατασκευάζονται συνήθως από μη σιδηρούχα μέταλλα. Είναι είτε κούφια είτε γεμάτα με κάποιο είδος ελαφρού πολυμερούς όπως το φελιζόλ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα χαμηλή πίεση στην επιφάνεια, επιτρέποντας στα οχήματα που είναι εξοπλισμένα με αυτά να πλοηγούνται σε μαλακές επιφάνειες όπως χιόνι και λάσπη, ακόμα και νερό.

Αρχή λειτουργίας

Η ουσία της λειτουργίας των εν λόγω κινητήρων είναι ότι όταν οι βίδες περιστρέφονται, οι ωτίδες βιδώνονται στην επιφάνεια κατά μήκος του σπειρώματος. Η περιστροφή σε ένα τέτοιο σύστημα οργανώνεται σύμφωνα με την ίδια αρχή όπως στα οχήματα με ιχνηλάτες: ο εσωτερικός κοχλίας επιβραδύνεται.

Λειτουργικές ιδιότητες

Ο εξεταζόμενος μηχανισμός παρέχει υψηλή ικανότητα μετακίνησης κατά την οδήγηση σε πάγο, χιόνι, λασπωμένα εδάφη και καθιστά επίσης δυνατή την κίνηση μέσα στο νερό. Ωστόσο, τέτοια οχήματα δεν είναι κατάλληλα για κίνηση σε σκληρές επιφάνειες όπως η άσφαλτος. Ωστόσο, σε συνθήκες εκτός δρόμου, αυτός ο τύπος πλαισίου δεν είναι επίσης ιδανικός.επιλογή, καθώς καταστρέφει σημαντικά την επιφάνεια, συμπεριλαμβανομένης της βλάστησης.

ZIL-4904

Αυτό το auger όχημα παντός εδάφους δημιουργήθηκε το 1972. Ο κατασκευαστής ήταν η ZIL. Και ακόμη και πριν από αυτό, πραγματοποίησε πειραματική εργασία σε τέτοια οχήματα. Έτσι, από το 1968 έως το 1969. αναπτύχθηκε ένα πειραματικό όχημα παντός εδάφους ShN-1. Για το νέο αυτοκίνητο, χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι εξελίξεις.

Ήταν εξοπλισμένο με δύο κινητήρες ZIL-375 με προθερμαντήρες. Πρόκειται για έναν 8κύλινδρο κινητήρα σε σχήμα V με όγκο 6,9 λίτρων, που αποδίδει 180 ίππους. s., το οποίο εγκαταστάθηκε επίσης στο ShN-1. Κάθε ένα από αυτά έχει το δικό του υδρομηχανικό αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Η ροπή μεταδίδεται μέσω της θήκης μεταφοράς στο κιβώτιο ταχυτήτων τελικής μετάδοσης κίνησης, το οποίο έχει δύο εξόδους. Μέσω αυτών, εισέρχεται στους τελικούς δίσκους, καθένας από τους οποίους κινεί τον αντίστοιχο κοχλία.

Ο έλεγχος γκαζιού στο ZIL-4904 πραγματοποιήθηκε αρχικά από το πεντάλ του γκαζιού, στη συνέχεια αυτή η λειτουργία μεταφέρθηκε στη λαβή. Για το στρίψιμο, χρησιμοποιείται ένα σύστημα που περιλαμβάνει μοχλούς, στεγνούς συμπλέκτες πολλαπλών δίσκων και φρένο τελικής μετάδοσης κίνησης. Φρένα τύπου μπάντας. Οι βίδες είναι κατασκευασμένες από ελαφρύ κράμα. Η διάμετρος του καθενός είναι 1,5 μ., το μήκος 5,99 μ. Αυτό το όχημα παντός εδάφους ήταν εξοπλισμένο με σύστημα άντλησης νερού, απλοποιώντας έτσι την κίνηση μέσα από βάλτους και νερά. Και σε δύσκολους δρόμους μεταφέρθηκε με ένα εξειδικευμένο ρυμουλκούμενο φορτηγό.

Η καμπίνα είναι κατασκευασμένη από fiberglass για μείωση του βάρους, αλλά το υδατοστεγές περίβλημα είναι κατασκευασμένο από χάλυβα. Η καμπίνα φιλοξενούσε 3 άτομα, άλλα 4 στην καμπίνα. Το ZIL-4904 υπήρχε στοεπιλογές επιβατών και φορτίου. Και το ένα έγινε από το άλλο. Αρχικά, τοποθετήθηκε πίσω από την καμπίνα μια γυάλινη θήκη επιβατών για 8 θέσεις. Στη συνέχεια αφαιρέθηκε και η κενή πλατφόρμα φορτίου καλύφθηκε με τέντα. Έτσι προέκυψε ένα όχημα παντός εδάφους με κοχλία φορτίου με μεταφορική ικανότητα 2-2,5 τόνων. Οι διαστάσεις της γάστρας ήταν 8.575 μ. μήκος, 3.6 μ. πλάτος, 3.44 μ. ύψος. Λόγω αυτού, το ZIL-4904 έχει γίνει το μεγαλύτερο όχημα αυτού του τύπου. Η μάζα του είναι 7.065 τόνοι.

Ωστόσο, είχε πολύ μέτρια δυναμικά χαρακτηριστικά. Επιπλέον, η ταχύτητα κίνησης διέφερε ανάλογα με την κάλυψη. Αυτό το όχημα παντός εδάφους κινήθηκε ταχύτερα στο χιόνι (10,5 km/h) και στο νερό (10,1 km/h). Στο βάλτο, μπορούσε να επιταχύνει στα 7,3 km / h και κινήθηκε πιο αργά κατά μήκος του ράφτινγκ (4,45 km / h). Ταυτόχρονα, η κατανάλωση καυσίμου ήταν πολύ υψηλή. Όταν οδηγείτε μέσα σε βάλτο, έφτασε τα 65-73 l / 100 km και στο νερό - 75-85 l / 100 km.

ZIL-2906

Αυτό το αμφίβιο όχημα παντός εδάφους αναπτύχθηκε το 1973 χρησιμοποιώντας τις σχεδιαστικές λύσεις του παραπάνω μηχανήματος. Έτσι, γι 'αυτόν, χρησιμοποίησαν παρόμοια διάταξη χειριστηρίων, σχήμα μετάδοσης, υλικό κοχλία.

Σε αντίθεση με το προηγούμενο μοντέλο, το οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ, αυτό το μηχάνημα αναπτύχθηκε αρχικά για το συγκρότημα έρευνας και διάσωσης αστροναυτών, όπου χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Δεδομένου ότι η προσγείωσή τους μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιεσδήποτε συνθήκες εδάφους, το όχημα με κοχλία χιονιού και βάλτου θεωρήθηκε η καλύτερη επιλογή για ένα τέτοιο όχημα.

Αυτό το αυτοκίνητο είναι πολύπιο συμπαγής από τον προκάτοχό του, καθώς αυτές οι εργασίες δεν απαιτούν υψηλή χωρητικότητα φορτίου, αλλά απαιτείται υψηλή ταχύτητα. Το μήκος του είναι 3,8 m, το πλάτος - 2,3 m, το βάρος - 1280 kg. Υπήρχαν 2 καθιστικά και 2 ξαπλώστρες. Λόγω ενός τόσο συμπαγούς μεγέθους και για τη μείωση του βάρους, καθώς και για την απλοποίηση του σχεδιασμού, χρησιμοποιήθηκαν δύο κινητήρες MeMZ-967A χωρητικότητας 37 λίτρων ο καθένας. Με. Κάθε ένα συνδυάζεται με συμπλέκτη μονής πλάκας, πλανητικό γρανάζι, κιβώτιο ταχυτήτων 3 ταχυτήτων με άξονα όπισθεν τοποθετημένο στις 45° ως προς τον κινητήρα. Η μέγιστη ταχύτητα είναι 15 km/h.

Το 1979, ανέπτυξαν μια αναβαθμισμένη έκδοση, ZIL-29061. Αυτό το αμφίβιο όχημα παντός εδάφους έχει μεγάλο μέγεθος αμαξώματος. Το μήκος αυξήθηκε σε 4,86 μ., το πλάτος - έως 2,39 μ. Οι κινητήρες από το Zaporozhets αντικαταστάθηκαν με κινητήρες VAZ χωρητικότητας 77 λίτρων ο καθένας. Με. πλήρης με χειροκίνητο κιβώτιο 4 σχέσεων. Η μάζα είναι 1.855 τόνοι. Η μέγιστη ταχύτητα έχει αυξηθεί κατά 10 km/h.

Άλλα μοντέλα

DAF Αμφιρόλη. Δημιουργήθηκε στην Ολλανδία το 1966, δηλαδή νωρίτερα από τις σοβιετικές μηχανές που συζητήθηκαν παραπάνω. Ταυτόχρονα, ήταν πολύ πιο γρήγορος από αυτούς (στην ξηρά μπορούσε να επιταχύνει στα 35 km / h) και επίσης κινήθηκε μέσα στο νερό. Ωστόσο, αυτό το αμφίβιο τρυπάνι δεν ήταν ένα εργοστασιακό προϊόν, αλλά μια ιδιωτική ανάπτυξη εξοπλισμένη με κινητήρα DAF

Fordson Snow Devil. Το μοναδικό αμερικανικό αυτοκίνητο παραγωγής αυτού του είδους από την Armstead Snow Motor. Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1920. βασίζεται σε τρακτέρ Fordson

ShN-67 "Auger". Αυτό είναι το πρώτο όχημα παντός εδάφους με κοχλία που αναπτύχθηκε από τη ZIL, που δημιουργήθηκε το 1967. Αργότερα, αναπτύχθηκε μια εκσυγχρονισμένη έκδοση του ShN-68. Με βάση αυτά τα μηχανήματα, δημιουργήθηκε το ZIL-4904 που συζητήθηκε παραπάνω

GPI-16. Αυτό το μοντέλο διαφέρει ως προς το σχεδιασμό από τα άλλα που εξετάζονται, καθώς είναι ένα έλκηθρο με κινητήρα. Δηλαδή στο κάτω κύλινδρο συνδυάζονται τα τρυπάνια με τις ολισθήσεις. Αυτό το όχημα παντός εδάφους με κοχλία αναπτύχθηκε από το εργαστήριο οχημάτων χιονιού του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Γκόρκι. Υπήρχαν πολλά μοντέλα του, αλλά το καθένα σε ένα αντίγραφο, και δεν βρήκαν ευρεία διανομή

Snowbird 6. Μοντέρνο βρετανικό μοντέλο, που δημιουργήθηκε το 2001. Είναι ένας τρυπάνι μετασχηματισμού, ο οποίος σχεδιάστηκε ειδικά για την αποστολή Ice Challenge

MudMaster. Παρουσιάστηκε το 2002 από την Residue Solutions. Σχεδιασμένο για να εξυπηρετεί σταθμούς άρδευσης σε χωράφια με λάσπη, καθώς και για εργασία σε βάλτους, ακτές, δάση μαγγρόβιων κ.λπ. Με αυτό το μοντέλο, η Residue Solutions έχει γίνει πλέον ηγέτης στην παραγωγή τέτοιων μηχανημάτων

Αίτηση

Οι λειτουργικές ιδιότητες καθορίζουν τον σκοπό: οι έλικες με κοχλία εγκαθίστανται σε οχήματα παντός εδάφους και αμφίβια για ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Ωστόσο, λόγω της καταστροφικής επίδρασης που ασκείται στην επιφάνεια, καθώς και λόγωεξαιρετικά εξειδικευμένοι, αυτοί οι μηχανισμοί στον τομέα της κατασκευής οχημάτων παντός εδάφους δεν έχουν βρει ευρεία εφαρμογή.