Όχημα παντός εδάφους "Kharkovchanka": συσκευή, προδιαγραφές, χαρακτηριστικά λειτουργίας και κριτικές με φωτογραφίες

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:46

Στη δεκαετία του '50 του περασμένου αιώνα, οι Σοβιετικοί πολικοί εξερευνητές ξεκίνησαν την ενεργό εξερεύνηση της Ανταρκτικής. Για τους σκοπούς αυτούς απαιτούνταν ειδική αξιόπιστη μεταφορά, αφού ο διαθέσιμος εξοπλισμός δεν μπορούσε να αντέξει τις σκληρές συνθήκες λειτουργίας. Το πρώτο μηχάνημα που πληρούσε αυτές τις απαιτήσεις, μπορούσε να λειτουργήσει σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, ήταν το όχημα παντός εδάφους Kharkivchanka. Εξετάστε τα χαρακτηριστικά και τα χαρακτηριστικά αυτής της τεχνικής.

Ιστορία της Δημιουργίας

Ξεχωριστά, αξίζει να σημειωθεί ο προκάτοχος του εν λόγω μηχανήματος. Το 1957 αναπτύχθηκε και δημιουργήθηκε γρήγορα ο βάλτος Penguin, με βάση τη βάση του τανκ PT-76. Αυτός ο εκπρόσωπος του εξοπλισμού εκτός δρόμου βοήθησε πολύ στην ανάπτυξη των εκτάσεων της Ανταρκτικής. Η μονάδα αποδείχθηκε ότι είναι ένα αξιόπιστο μηχάνημα με αξιοπρεπή λειτουργικό πόρο. Αλλά υπήρχαν δύο σημαντικά μειονεκτήματα στον σχεδιασμό του: δεν προοριζόταν να ταξιδεύει μεγάλες αποστάσεις και ήταν στενό στο εσωτερικό του.

Όχημα παντός εδάφους "Kharkovchanka"έχασε αυτά τα μειονεκτήματα. Το αυτοκίνητο έγινε πιο άνετο και ευρύχωρο, γεγονός που επέτρεψε την αποστολή μεγάλων ομάδων ανθρώπων που πέρασαν πολύ καιρό στο δρόμο σε υπερατλαντικές αποστολές. Ορισμένοι ειδικοί συγκρίνουν το μηχάνημα με ένα καταδρομικό χιονιού προσανατολισμένο προς πολικά κλίματα.

Περιγραφή

Το νέο μηχάνημα κατασκευάστηκε στο πλαίσιο του έργου "Product No. 404-C". Η δημιουργία εξοπλισμού πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο κατασκευής μεταφορών στο Χάρκοβο. Ως βάση για το σχεδιασμό ελήφθη το βαρύ τρακτέρ AT-T, που προοριζόταν για τις ανάγκες του πυροβολικού. Η βάση του αυξήθηκε κατά μερικούς κυλίνδρους, το πλαίσιο αποδείχθηκε κοίλο και πλήρως σφραγισμένο. Στο μπροστινό του τμήμα τοποθετήθηκε μονάδα ισχύος diesel με 12 κυλίνδρους. Ένα κιβώτιο ταχυτήτων πέντε ταχυτήτων, δεξαμενές λαδιού, χειριστήρια και μια κύρια δεξαμενή καυσίμου τοποθετήθηκαν επίσης εκεί.

Οι άλλες οκτώ δεξαμενές καυσίμου του οχήματος παντός εδάφους Kharkivchanka τοποθετήθηκαν στο διαμέρισμα του μεσαίου πλαισίου. Η συνολική χωρητικότητά τους ήταν 2,5 χιλιάδες λίτρα. Στο πίσω μέρος τοποθετήθηκαν θερμάστρες χωρητικότητας 200 κυβικών μέτρων ζεστού αέρα την ώρα, καθώς και ένα ισχυρό βαρούλκο εκατοντάδων μέτρων. Ως αποτέλεσμα, η συνολική διάταξη μεγάλων τμημάτων κάτω από το δάπεδο κατέστησε δυνατή την απελευθέρωση περισσότερου χώρου για τις μονάδες επιβατών και τη σημαντική μείωση του κέντρου βάρους του εξοπλισμού, το συνολικό ύψος του οποίου έφτασε σχεδόν τα τέσσερα μέτρα.

Σχεδίαση και εξοπλισμός

Οι διαστάσεις του αρκτικού οχήματος παντός εδάφους "Kharkovchanka" είναι εντυπωσιακές. Το μήκος του οχήματος ήταν 8500 χιλιοστά και το πλάτος ήταν 3500 χιλιοστά. Το ορθογώνιο σώμα ενός όγκου στο εσωτερικό ήταν εξοπλισμένο με ένα δωμάτιο συνολικής επιφάνειας 28 «τετράγωνα» με ύψος οροφής 2,1 μ. Τέτοιες διαστάσεις επέτρεπαν στην ομάδα να κινείται ελεύθερα γύρω από την καμπίνα. Η καθορισμένη περιοχή ήταν προσεκτικά απομονωμένη από το μπλοκ τρεξίματος, είχε σοβαρή μόνωση και χωρίστηκε σε ειδικά διαμερίσματα.

Μέσα στο όχημα παντός εδάφους "Kharkovchanka", στο μπροστινό μέρος πάνω από τον κινητήρα, προβλεπόταν χώρος ελέγχου, όπου εργάζονταν ο πλοηγός και ο οδηγός. Στη δεξιά πλευρά (στην κατεύθυνση του ταξιδιού) ήταν εξοπλισμένο ένα ραδιοφωνικό αρχηγείο, το οποίο ήταν εξοπλισμένο με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό εκείνης της εποχής. Πίσω από το χώρισμα στα αριστερά υπήρχε ένα υπνοδωμάτιο για οκτώ άτομα, και πίσω του - μια ντουλάπα. Η διάταξη προέβλεπε ακόμη και τη διάταξη της κουζίνας (γαλέρα). Ωστόσο, δεν ήταν κατάλληλο για πλήρες μαγείρεμα, πιο συχνά χρησιμοποιήθηκε για τη θέρμανση κονσερβοποιημένων τροφίμων. Πίσω από αυτό το διαμέρισμα, ήταν εξοπλισμένη μια θερμαινόμενη τουαλέτα. Τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του μηχανήματος περιελάμβαναν την παρουσία ενός μικρού στεγνωτηρίου ρούχων, καθώς και ενός προθάλαμου, που επέτρεπε να μην ψύχεται ο αέρας κατά την προσγείωση και την έξοδο.

Λειτουργία

Δεδομένου ότι το όχημα παντός εδάφους της Ανταρκτικής "Kharkovchanka" προοριζόταν για λειτουργία σε συνθήκες χαλαρού χιονιού και η σύνθεσή του δεν είναι κατώτερη σε σκληρότητα από την άμμο, σχηματίζοντας "quicksands", οι σχεδιαστές έκαναν μια σοβαρή αναθεώρηση των τροχιών. Για να αποτραπεί η βύθιση των στοιχείων από την παραμικρή επαφή με στρώματα χιονιού, το πλάτος τους έγινε 1000 χιλιοστά, ενώ σε κάθε πίστα ήταν εξοπλισμένο ένα άγκιστρο χιονιού.

Αυτή η απόφαση κατέστησε δυνατή την αύξησηελκτική προσπάθεια, επιτρέποντας στο αυτοκίνητο να δαγκώσει κυριολεκτικά στο φλοιό. Τα άγκιστρα έχουν πρόσθετη λειτουργικότητα. Βοήθησαν την τεχνική να ξεπεράσει τα υδάτινα εμπόδια αν χρειαστεί. Παρά το γεγονός ότι το όχημα παντός εδάφους Kharkivchanka δεν ανήκε στην κατηγορία των αμφιβίων, μπορούσε εύκολα να κολυμπήσει μια ορισμένη απόσταση μέσα στο νερό. Εδώ ήταν απαραίτητο να δείξουμε ιδιαίτερη προσοχή στον οδηγό και στον πλοηγό, φροντίζοντας το αυτοκίνητο να μην βυθιστεί κάτω από το επίπεδο του δαπέδου. Η παράμετρος άνωσης παρέχεται από ένα κοίλο και σφραγισμένο πλαίσιο.

Σχετικά με τον κινητήρα

Οι παρακάτω είναι οι κύριες παράμετροι της μονάδας ισχύος που θέτουν σε κίνηση τον καθορισμένο εξοπλισμό:

• βαθμολόγηση ισχύος στην ισοτιμία - 520 "άλογα";
• η παρουσία υπερσυμπιεστών τουρμπίνας για διπλασιασμό της ισχύος;
• τύπος καυσίμου - καύσιμο ντίζελ;
• εργασία/μέγιστη ταχύτητα - 15/30 km/h.

Ο κινητήρας του οχήματος παντός εδάφους Kharkivchanka της Ανταρκτικής (βλ. φωτογραφία παρακάτω) μετέφερε εύκολα το βάρος του αυτοκινήτου (περίπου 35 τόνους) και επέτρεψε επίσης τη ρυμούλκηση ενός ρυμουλκούμενου βάρους έως και 70 τόνων. Τις περισσότερες φορές, αυτά ήταν δοχεία με καύσιμα, αφού σε τέτοιες αποστολές είναι το πιο σημαντικό φορτίο. Το μέρος του μεταξύ του συνολικού όγκου ήταν περίπου 70%. Αξίζει να σημειωθεί ότι ως μέρος του έλκηθρου η ταχύτητα ήταν περίπου 12-15 km/h.

Σχεδιαστικά χαρακτηριστικά

Από τις αποχρώσεις του σχεδιασμού, πρέπει να τονιστεί η παρουσίααπορροφητές υγρασίας με συνεχή εισροή μαζών θερμού αέρα. Αυτό κατέστησε δυνατή την αποφυγή πιθανού παγώματος των παραθύρων. Παρέχονταν ηλεκτρική θέρμανση στα παρμπρίζ, παρόμοια με τα σύγχρονα αντίστοιχα του αυτοκινήτου. Η γεννήτρια της εν λόγω μηχανής ήταν ικανή να παράγει περίπου 13 κιλοβάτ ηλεκτρικής ενέργειας την ώρα. Αυτό ήταν αρκετό για τις ανάγκες των μελών της αποστολής.

Κρίνοντας από τις κριτικές, χάρη στη μοναδική διάταξη, το όχημα παντός εδάφους Kharkivchanka της πρώτης γενιάς ήταν σε λειτουργία για αρκετό καιρό (μέχρι το 2008) και ορισμένα μοντέλα εξακολουθούν να λειτουργούν. Η δεύτερη γενιά αυτής της τεχνικής εμφανίστηκε ήδη το 1975 και ήταν εξοπλισμένη με μια ξεχωριστή μονάδα κατοικίας. Τα χαρακτηριστικά αυτού του μηχανήματος θα συζητηθούν παρακάτω.

Όσο για το "Kharkovchanka-1", η λειτουργία αυτών των τροποποιήσεων δείχνει ότι είναι βολικό να σέρβις ο κινητήρας χωρίς να βγαίνεις από το χώρο επιβατών. Ωστόσο, δεν ήταν δυνατό να εξισορροπηθούν πλήρως τα καυσαέρια που σπάνε προς τα μέσα. Και αυτό μείωσε σημαντικά την άνεση της διαμονής στο σαλόνι. Η θερμομόνωση των πρώτων εκδόσεων επίσης δεν ήταν στο υψηλότερο επίπεδο.

Δεύτερη γενιά

Η πρώτη γενιά του θεωρούμενου οχήματος παντός εδάφους ήταν αρκετά αξιόπιστη, αλλά δεν πληρούσε τις σύγχρονες απαιτήσεις. Από αυτή την άποψη, το εργοστάσιο του Kharkov το 1974 έλαβε μια νέα παραγγελία για πέντε βελτιωμένα μηχανήματα. Λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία λειτουργίας και τις συστάσεις των πολικών εξερευνητών, οι σχεδιαστές έκαναν ορισμένες προσαρμογές στο σχεδιασμό και το σύστημα υποστήριξης ζωής του εξοπλισμού. Η ενημερωμένη μονάδα ονομάστηκε "Kharkovchanka-2". ειδικόςη πολυπλοκότητα για τους μηχανικούς παρουσιάστηκε από τον εκσυγχρονισμό του οικιστικού τμήματος. Ήταν επίσης απαραίτητος ο εξοπλισμός του συγκροτήματος με λογισμικό ραδιοπλοήγησης.

Σαν αποτέλεσμα, έχουν επιτύχει ένα άνετο μικροκλίμα στο εσωτερικό, παρά τη δύναμη του παγετού έξω. Ακόμη και με αστοχία συστήματος, η θερμοκρασία στην καμπίνα έπεσε όχι περισσότερο από 3 βαθμούς την ημέρα. Η εφαρμογή αυτής της λύσης κατέστη δυνατή χάρη στη χρήση σύγχρονων θερμομονωτικών υλικών. Το καπό του κινητήρα και η καμπίνα του οδηγού παρέμειναν η παραδοσιακή διαμόρφωση. Παράλληλα, το οικιστικό τμήμα μεταφέρθηκε σε επιμήκη πλατφόρμα φορτίου. Λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις των πολικών εξερευνητών, οι προγραμματιστές έφτιαξαν την τελευταία στιγμή ένα παράθυρο για αερισμό. Αυτή η καινοτομία εξοπλίστηκε κυριολεκτικά πριν στείλει τα ενημερωμένα μηχανήματα στην Ανταρκτική. Το όχημα παντός εδάφους "Kharkovchanka" στα τέλη της δεκαετίας του '80 έλαβε άλλη μια αναδιαμόρφωση με βάση με τη μορφή τρακτέρ MT-T, αλλά μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το έργο δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Αποτέλεσμα

Κρίνοντας από τις κριτικές, αυτή η τεχνική εξακολουθεί να λειτουργεί. Επιπλέον, ορισμένοι ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχει καλύτερο αυτοκίνητο στην κατηγορία τους. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το 1967 η αποστολή έφτασε στο πιο απομακρυσμένο σημείο του Νότιου Πόλου και επέστρεψε χωρίς κανένα πρόβλημα. Κανείς άλλος δεν έχει επισκεφτεί αυτό το μέρος της Γης από τις γυναίκες του Χάρκοβο.