Χαρακτηριστικά και ιστορία της μηχανής ZIM

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 14:00

Το αυτοκίνητο GAZ-12, ή αυτοκίνητο ZIM, ήταν το πιο πρωτότυπο μοντέλο από όλα τα οχήματα που παράγονται από το εργοστάσιο αυτοκινήτων Gorky (GAZ) όλων των εποχών. Το σαλόνι ήταν σχεδιασμένο για 6 ή 7 άτομα, είχε τρία πλαϊνά παράθυρα και στις δύο πλευρές και ήταν ελαφρώς μακρύτερο από ένα κανονικό σεντάν. Η σειριακή παραγωγή ξεκίνησε το 1950 και το τελευταίο αυτοκίνητο έφυγε από το εργοστάσιο 9 χρόνια αργότερα. Αυτή τη στιγμή, ξεκίνησε η παραγωγή ενός άλλου, όχι λιγότερο οικείου, αυτοκινήτου GAZ-13 ή "Seagull". Αλλά αυτό δεν είναι για αυτήν, η προκάτοχός της έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία δημιουργίας.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος άφησε το αρνητικό του αποτύπωμα στη μνήμη πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων. Υπήρξαν τεράστιες απώλειες και καταστροφές, αλλά ο χρόνος πέρασε και ήταν απαραίτητο να προχωρήσουμε, αποκαθιστώντας την παραγωγή. Και καθώς η ΕΣΣΔ θεραπεύτηκε, η κυβέρνηση χρειαζόταν ένα καλό αυτοκίνητο.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Αυτοκινητοβιομηχανίας, αυτό θα πρέπει να είναι ένα αυτοκίνητο που θα διακρίνεται από καλή άνεση, οικονομία και υψηλή δυναμική.

Από αυτή τη στιγμή ξεκίνησε η δημιουργία του μηχανήματος ZIM. Ταυτόχρονα, προτιμήθηκε η μεσαία τάξη, δηλαδή το τελικό αποτέλεσμα έπρεπε να πάρει τη θέση του μεταξύ της πιο αντιπροσωπευτικής κατηγορίας ZIS-110 και του απλούστερου αυτοκινήτου GAZ M-20 Pobeda.

Και το 1948, η παραγγελία ελήφθη από το εργοστάσιο αυτοκινήτων Molotov. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι δεν έχουν αντιμετωπίσει ακόμη την παραγωγή οχημάτων της ελίτ κατηγορίας και επομένως απλά δεν υπήρχε σχετική εμπειρία. Επιπλέον, τέθηκαν πολύ αυστηρές προθεσμίες - 29 μήνες παραχωρήθηκαν για τα πάντα.

Πρώτες δυσκολίες

Για να τηρηθεί η προθεσμία, ο αναπληρωτής υπουργός αυτοκινητοβιομηχανίας Garbuzov VF συμβούλεψε να ληφθεί ως βάση κάποιο μοντέλο Buick. Ωστόσο, ο Andrey Aleksandrovich Lipgart, ο σημερινός μηχανικός του εργοστασίου, είχε διαφορετική άποψη για αυτό το θέμα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, λόγω της ενοποίησης των εξαρτημάτων και των συγκροτημάτων μηχανών, το GAZ-64 δημιουργήθηκε για πρώτη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα και τέθηκε σε μαζική παραγωγή. Ταυτόχρονα, όλα τα εξαρτήματα και τα συγκροτήματα είχαν ήδη κατακτηθεί, επομένως έμεινε μόνο να τα συναρμολογήσουμε μαζί, μόνο το σώμα του αυτοκινήτου ZIM δημιουργήθηκε από την αρχή. Στην ιστορία, τα αυτοκίνητα έχουν συναρμολογηθεί με αυτόν τον τρόπο στο παρελθόν και με μεγάλη επιτυχία.

Αποφασίσαμε να κάνουμε το ίδιο και σε αυτήν την περίπτωση, αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Η μονάδα ισχύος GAZ-11, η οποία σχεδιάστηκε το 1937, ήταν ιδανική για τα φορτηγά GAZ-51. Σε επιβατικό, ακόμα και μεγάλο αυτοκίνητο, ήταν αδύνατο να το βάλεις. Η τυπική έκδοση ανέπτυξε ισχύ 70 λίτρων. s., ενώ η αναγκαστική έκδοση ήταν πιο ισχυρή - 90-95 hp. Με. Για ένα πάρτι, το βάρος του οποίου ήταν πάνω από 2 τόνοι, αυτό ήτανδεν είναι αρκετό.

Βρέθηκε λύση

Για να λυθεί το πρόβλημα, υπήρχαν δύο επιλογές:

1. Δημιουργία νέου κινητήρα.
2. Μειώστε το βάρος του αυτοκινήτου.

Η πρώτη επιλογή απορρίφθηκε αμέσως επειδή οι προθεσμίες ήταν πολύ περιορισμένες. Το δεύτερο ήταν ακριβώς στα όρια της φαντασίας. Αλλά ο Lipgart βρήκε ακόμα μια λύση προτείνοντας να φτιάξει ένα αυτοκίνητο χωρίς πλαίσιο με φέρον αμάξωμα. Και παρά το γεγονός ότι το μεταξόνιο ήταν 3, 2 μέτρα. Κανένας μηχανικός στον κόσμο δεν χρειάστηκε να κάνει πραγματικότητα μια τέτοια ιδέα.

Αν οι σχεδιαστές δεν είχαν κάνει μια τέτοια προσπάθεια σε σχέση με το αυτοκίνητο ZIM, η ιστορία του αυτοκινήτου θα είχε τελειώσει πριν ξεκινήσει. Ωστόσο, στο εργοστάσιο του Γκόρκι αποφάσισαν να προσπαθήσουν και δεν απέτυχαν - το αυτοκίνητο έπεσε πάνω από 200 κιλά.

Εσωτερική καινοτομία

Ομως οι καινοτομίες δεν τελείωσαν εκεί και εκτός από το φέρον αμάξωμα, το αυτοκίνητο ήταν εξοπλισμένο και με υδραυλικό συμπλέκτη. Για τις εγχώριες μεταφορές, αυτό ήταν μια καινοτομία. Ο συμπλέκτης αντικατέστησε τον σφόνδυλο και κατέστησε δυνατή την ομαλή μεταφορά της ροπής από τον στροφαλοφόρο άξονα στη μονάδα του συμπλέκτη. Ως αποτέλεσμα, το αυτοκίνητο ξεκίνησε πολύ ομαλά, κάτι που είναι σημαντικό για αυτήν την κατηγορία.

Συνήθως, αυτή η μονάδα επέτρεπε στο αυτοκίνητο να κινηθεί, εξαιρουμένων των περιττών αλλαγών ταχυτήτων. Η σύζευξη ρευστού είχε σχεδόν απεριόριστους πόρους και δεν χρειαζόταν ειδική συντήρηση. Ωστόσο, δεν υπήρχε άκαμπτη σύνδεση μεταξύ του κινητήρα και των τροχών, επομένως αυτό είχε αρνητική επίδραση στο παρκάρισμα - σε μια κλίση, το αυτοκίνητο μπορούσε να πάει ελεύθεροταξίδι. Για το λόγο αυτό, το χειρόφρενο πρέπει να είναι πάντα σε καλή κατάσταση.

Άλλα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά

Το αυτοκίνητο ZIM έχει χαρακτηριστικά και ιδιαίτερη ιστορία - σε σύγκριση με άλλα οχήματα του εργοστασίου Γκόρκι. Το αμάξωμα του αυτοκινήτου δημιουργήθηκε με υψηλό βαθμό στεγανότητας, κάτι που επιβεβαιώθηκε στις δοκιμές που βρίσκονται σε εξέλιξη. Το αυτοκίνητο ξεπέρασε εύκολα τα περάσματα βάθους έως και ενάμισι μέτρο και το εσωτερικό παρέμεινε στεγνό. Πραγματοποιήθηκε επίσης μια διαδρομή στην ύπαιθρο με εξωτερική θερμοκρασία 37°C. Και εδώ τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά - η σκόνη δεν εισχώρησε στο εσωτερικό.

Ο σχεδιασμός της κουκούλας εφευρέθηκε επίσης με ενδιαφέρον - ένα μονοκόμματο σταμπωτό κάλυμμα που άνοιξε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Και αν χρειαζόταν, ήταν εντελώς εύκολο να απογειωθεί. Για να γίνει αυτό, χρειαζόταν μόνο να ξεκουμπώσετε τις δύο πλευρικές κλειδαριές.

Μια τροποποιημένη έκδοση του κινητήρα GAZ-11 με όγκο 2,5 λίτρων λειτούργησε ως μονάδα ισχύος. Η ισχύς ήταν 90 λίτρα. με., ο εκσυγχρονισμός έγινε αρκετά καλά. Η κυλινδροκεφαλή έγινε αλουμίνιο, η σχέση συμπίεσης αυξήθηκε, δεν υπήρχε περιοριστής στροφών, τοποθετήθηκε καρμπυρατέρ δύο κυλίνδρων και νέος σωλήνας εισαγωγής.

Ειδικά για το executive αυτοκίνητο ZIM, σχεδιάστηκε ένα κιβώτιο τριών ταχυτήτων. Επιπλέον, το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η παρουσία συγχρονιστών 2ης και 3ης ταχύτητας. Οι δημιουργοί τοποθέτησαν τον μοχλό αλλαγής ταχυτήτων στην κολόνα του τιμονιού.

Χάρη σε αυτό, το αυτοκίνητο μπορούσε να αρχίσει να κινείται από οποιαδήποτε ταχύτητα, αλλά οι σχεδιαστές συνέστησανξεκινήστε με το δεύτερο. Η πρώτη ταχύτητα σχεδιάστηκε για δύσκολες συνθήκες δρόμου και αναρρίχηση.

Όμορφη εμφάνιση

Εκτός από τα τεχνικά χαρακτηριστικά, ήταν σημαντικό να δημιουργήσετε μια όμορφη εμφάνιση. Ενώ γίνονταν εργασίες για το αυτοκίνητο, ο επικεφαλής σχεδιαστής πλησίασε τους σχεδιαστές για ευκολία. Αν και το αυτοκίνητο είχε εντυπωσιακό μήκος, διακρινόταν από αρμονικές φόρμες. Εδώ και καιρό, οι σχεδιαστές εργάζονται για την επεξεργασία της ενότητας ώστε οι ανταύγειες να μην σπάνε, αλλά να δημιουργούνται ομαλά. Για να γίνει αυτό, ορισμένα μοντέλα αυτοκινήτων φωτίστηκαν από διαφορετικές γωνίες.

Στο καπό του αυτοκινήτου ZIM υπήρχε μια κόκκινη χτένα με εσωτερικό φωτισμό, υπήρχε επίσης μια "πλάκα" με την επιγραφή "ZiM" κοντά. Επιπλέον, η επιγραφή δεν ήταν μόνο έξω, αλλά και στην καμπίνα. Και αυτό δεν είναι τυχαίο, γιατί το αυτοκίνητο είναι μια κατηγορία στελεχών, την οποία ούτε ο οδηγός ούτε οι επιβάτες έπρεπε να έχουν ξεχάσει.

Οι πίσω πόρτες άνοιξαν προς την αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με την κίνηση του αυτοκινήτου. Οι σχεδιαστές θεώρησαν αυτή την εφαρμογή πιο άνετη. Το μαύρο χρώμα και οι πολλές λεπτομέρειες χρωμίου έχουν γίνει ένα είδος τηλεκάρτας.

Executive Salon

Παρέχονταν τρεις σειρές καθισμάτων στην καμπίνα. Σε αυτήν την περίπτωση, η μεσαία σειρά θα μπορούσε να διπλωθεί και να αφαιρεθεί. Ως αποτέλεσμα, υπήρχε σημαντικό περιθώριο για τους πίσω επιβάτες. Επιπλέον, ο καναπές δημιουργήθηκε αρχικά για δύο άτομα, ωστόσο, τρεις επιβάτες μπορούσαν να φιλοξενηθούν ελεύθερα σε αυτόν.

Όσο για τη διακόσμηση, για εκείνη την εποχή αντικατόπτριζε υψηλή ποιότητα και πλούτο. Στην καμπίναΤο μηχάνημα ZIM είχε έναν ραδιοφωνικό δέκτη με τρεις περιοχές, αποφασίστηκε επίσης να τοποθετηθεί ένα ρολόι, ένα εργοστάσιο του οποίου ήταν αρκετό για μια εβδομάδα. Και επειδή ορισμένοι ανώτεροι ηγέτες είχαν μια κακή συνήθεια, υπήρχε χώρος για έναν ηλεκτρικό αναπτήρα με ένα τασάκι.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ένα επίπεδο δάπεδο, στο οποίο δεν υπήρχε κάλυμμα άξονα μετάδοσης κίνησης. Το ταμπλό ήταν βαμμένο με τέτοιο τρόπο που μιμείται ξύλινη επένδυση. Επίσης «στολίστηκε» με προειδοποιητικά φώτα που ειδοποιούσαν την υπέρβαση της θερμοκρασίας του ψυκτικού και το ανυψωμένο χειρόφρενο.

Κύρια σύμβολα

Τυπικά, σε αυτό το αυτοκίνητο - GAZ-12 (ZIM) - εμφανίστηκε το έμβλημα του κατασκευαστή. Είχε τη μορφή μιας εραλδικής ασπίδας, πάνω στην οποία καμάρωνε ένα ελάφι - το κύριο σύμβολο της πόλης του Γκόρκι (τώρα Νίζνι Νόβγκοροντ). Ο κύριος συμβολισμός, που αρχικά δημιουργήθηκε για ένα executive αυτοκίνητο, είναι επί του παρόντος ορατός σε οποιοδήποτε όχημα του κατασκευαστή Gorky.

Αλήθεια, για τα μοντέρνα μοντέλα, το έμβλημα έχει αλλάξει ελαφρώς και απλοποιηθεί. Αλλά εκείνη την εποχή, σε ένα αυτοκίνητο ZIM, φαινόταν αρκετά πολυτελές λόγω της μαζικότητάς του: ένας μεγάλος επιχρωμιωμένος μισθός και ο τοίχος του Κρεμλίνου και ο πύργος του Κρεμλίνου υψώνονται πάνω από το οικόσημο, πάνω από το οποίο επιδεικνύεται ένα τεράστιο αστέρι.

Ενδιαφέρον γεγονός - το Κρεμλίνο της Μόσχας και του Νίζνι Νόβγκοροντ είναι πανομοιότυπα σε σχέση με τα τείχη. Οι σχεδιαστές του εργοστασίου αποφάσισαν να το εκμεταλλευτούν.

Διάφορες τροποποιημένες εκδόσεις

Εκτός από το κύριο αυτοκίνητο GAZ-12, έγιναν αρκετές τροποποιήσεις:

• GAZ-12A,
• GAZ-12B,
• GAZ-12 "phaeton",
• GAZ-12 "νεκροφόρα".

Αυτή τη στιγμή, μπορείτε να βρείτε πολλά μοντέλα κλίμακας αυτού του «εκλεκτού» αυτοκινήτου για την εποχή του. Μεταξύ των εταιρειών που ειδικεύονται σε αυτόν τον τύπο προϊόντος, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τον ουκρανικό κατασκευαστή Kherson-models, ο οποίος κυκλοφόρησε τη δική του έκδοση του ZIM σε κλίμακα 1:43. Ένα εξίσου ενδιαφέρον ανάλογο απέκτησε η κινεζική εταιρεία ICT Models.

Ξεκινώντας από το 2010, δύο μοντέλα της μηχανής ZIM παράγονταν σε δύο αποχρώσεις: μαύρο και ιβουάρ. Η Κίνα κυκλοφόρησε επίσης έναν περιορισμένο αριθμό μοντέλων σε κλίμακα 1:12, όπου μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα όχι μόνο την εξωτερική και εσωτερική διακόσμηση, αλλά και το τεχνικό μέρος του αυτοκινήτου.

GAZ-12A

Αυτή η τροποποίηση δημιουργήθηκε για την υπηρεσία ταξί και δημιουργήθηκε από το 1955 έως το 1959. Η εσωτερική επένδυση χρησιμοποιούσε ψεύτικο δέρμα και τα μπροστινά καθίσματα ήταν ήδη ξεχωριστά. Αντί για ραδιόφωνο, υπήρχε ένα ταξίμετρο στο ταμπλό.

Τα ταξί διαδρομής όχι μόνο ταξίδεψαν στην πόλη, αλλά και εκτός αυτής. Η τιμή των ταξιδιών στο GAZ-12A υπερέβη το κόστος ενός ταξί Pobeda μιάμιση φορά. Για το λόγο αυτό, ο αριθμός των παραγόμενων αυτοκινήτων ZIM ήταν μικρός και ο άμεσος ανταγωνιστής της παρέμεινε το κύριο αυτοκίνητο στην υπηρεσία ταξί.

GAZ-12B

Αυτή η μηχανή ZIM έχει ιστορία που χρονολογείται από το 1951, όταν κατασκευάστηκε η πρώτη μηχανή. Η σειριακή παραγωγή διήρκεσε 9 χρόνια.

Ήταν μια τροποποίηση υγιεινής, η οποία ήταν βαμμένη σε ανοιχτό μπεζαπόχρωση. Το αυτοκίνητο ήταν εξοπλισμένο με φορείο που περνούσε από την πίσω πόρτα. Επίσης στην οροφή υπήρχε μια λάμπα με κόκκινο σταυρό και στην πλευρά του οδηγού υπήρχε ένας προβολέας.

Όπως και στα σημερινά ασθενοφόρα, τα μπροστινά καθίσματα του GAZ-12B χωρίστηκαν με ένα γυάλινο χώρισμα από την υπόλοιπη καμπίνα. Στην πραγματικότητα, το αυτοκίνητο δεν διέφερε από το συνηθισμένο ZIM, με εξαίρεση τους εξωτερικούς μεντεσέδες του καπό του πορτμπαγκάζ. Αυτό επέτρεψε στην πίσω πόρτα να ανοίξει σε μεγαλύτερη γωνία για εύκολη αφαίρεση του φορείου. Διαφορετικά, αυτό είναι το ίδιο GAZ-12, μόνο που εξυπηρετούσε τους ήδη άρρωστους.

GAZ-12 Phaeton

Το 1951, οι μηχανικοί παρήγαγαν ένα είδος τριών πρωτοτύπων GAZ-12A με ανοιχτό τετράθυρο αμάξωμα "phaeton". Ωστόσο, η μαζική παραγωγή αυτής της τροποποίησης δεν καθιερώθηκε ποτέ λόγω ορισμένων δυσκολιών. Μια φωτογραφία ενός αυτοκινήτου ZIM θα πει περισσότερα για αυτό από απλά λόγια.

Ο μηχανισμός αφαίρεσης οροφής απαιτούσε ενίσχυση της δομής του αμαξώματος, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους του αυτοκινήτου. Και σε τέτοιο βαθμό που ο κινητήρας δεν ανταπεξήλθε πλέον στα καθήκοντά του. Επιπλέον, η δυναμική απόδοση του αυτοκινήτου έχει επιδεινωθεί σημαντικά.

GAZ-12 "νεκροφόρα"

Αυτή η έκδοση δεν είναι πλέον μια εργοστασιακή εξέλιξη, αλλά μια τοπική έκδοση που δημιουργήθηκε στη Ρίγα. Το αυτοκίνητο συναρμολογήθηκε από μέρη GAZ-13 και ZIM.

Αγωνιστικές παραλλαγές

Ειδικά για το πρωτάθλημα αγώνων αυτοκινήτων της ΕΣΣΔ το 1951, το εργοστάσιο του Γκόρκι παρήγαγε το GAZ-12, το οποίο είχε υψηλή αναλογία συμπίεσης (6, 7-7, 2). Η ισχύς του κινητήρα κυμαινόταν από 90 έως 100μεγάλο. Με. (στις 3600 και 3300 σ.α.λ. αντίστοιχα). Επιπλέον, η μονάδα ισχύος ήταν εξοπλισμένη με διπλό καρμπυρατέρ K-21. Το κιβώτιο ταχυτήτων έχει επίσης βελτιωθεί με την προσθήκη ενός overdrive που ενεργοποιείται από απόσταση. Το Racing GAZ-12 ανέπτυξε ταχύτητα 142 km/h.

Το εργοστάσιο Κάρκοβο δεν έμεινε στην άκρη και κυκλοφόρησε επίσης τη δική του εκδοχή ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου με βελτιωμένο αμάξωμα. Ένα είδος αναλόγου της μηχανής ZIM είχε ελαφρώς διαφορετικά τεχνικά χαρακτηριστικά. Ο κινητήρας βρισκόταν στο πίσω μέρος και ορισμένα εξαρτήματα και συγκροτήματα ελήφθησαν από την προηγούμενη σχεδίαση:

• μετάδοση;
• συμπλέκτης;
• τιμόνι;
• σύστημα φρένων.

Ο όγκος της μονάδας ισχύος έχει μειωθεί ελαφρώς (αντί για 3485 κύβους είναι ήδη 2992 cm3) χάρη στις επενδύσεις και τα έμβολα O75 mm. Στην αρχή, η κεφαλή κυλίνδρου πάνω είχε μόνο βαλβίδες εισαγωγής, αλλά στις επόμενες εκδόσεις, τα μέρη της εξάτμισης έγιναν τα ίδια. Ένας υψηλός λόγος συμπίεσης - 8,1 - σε συνδυασμό με έναν περιστροφικό υπερσυμπιεστή, κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη μιας πρωτοφανούς ισχύος 150 ίππων. s.

Προδιαγραφές

Σαν συμπέρασμα, ας συνοψίσουμε τα αποτελέσματα με τη μορφή λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών, οι οποίες είναι επίσης σε αντιπροσωπευτικό επίπεδο. Το μήκος του αυτοκινήτου έφτασε τα 5, 5, πλάτος περίπου δύο, και ύψος λίγο πάνω από ενάμιση μέτρο. Διαστάσεις μεταξόνιου - 3200 mm και απόσταση από το έδαφος - 200 mm.

Η μηχανή ZIM έχει τα χαρακτηριστικά της μονάδας ισχύος επίσης στο σωστό επίπεδο. Λειτουργεί με βενζίνη, έχει 6 κυλίνδρους και ο συνολικός όγκος είναι 3485cm3 και η ισχύς είναι 90 ίπποι. Με. Όλα αυτά κατέστησαν δυνατή την επιτάχυνση του αυτοκινήτου σε ταχύτητα 120 km / h. Κιβώτιο ταχυτήτων μηχανικού τύπου με υγρό συμπλέκτη και τρεις ταχύτητες.

Πόση είναι η κατανάλωση καυσίμου αυτού του όμορφου άντρα; Για συνηθισμένες διαδρομές στην πόλη, ξοδεύονταν 15,5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Αν λάβουμε υπόψη τον μικτό τύπο οδήγησης, τότε για κάθε εκατό, καταναλώθηκε λίγο περισσότερο, αντίστοιχα - 18-19 λίτρα. Ο όγκος της δεξαμενής ήταν 80 λίτρα.