Τρακτέρ T-125: συσκευή και κύρια χαρακτηριστικά

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Το 1965, το εργοστάσιο τρακτέρ στο Χάρκοβο κατέκτησε την παραγωγή μικρής κλίμακας ενός νέου τροχοφόρου οχήματος κατηγορίας τριών τόνων, η ανάπτυξη του οποίου ξεκίνησε το 1959. Οι πρώτες παρτίδες μηχανών για δοκιμή υπό διάφορες συνθήκες εμφανίστηκαν στις αρχές του 1962. Ο εμπνευστής της δημιουργίας τέτοιων τρακτέρ ήταν ο N. S. Khrushchev, ο οποίος είδε τέτοιο εξοπλισμό κατά την επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το νέο μηχάνημα δημιουργήθηκε υπό την ηγεσία του επικεφαλής σχεδιαστή του εργοστασίου KhTZ A. A. Soshnikov και έλαβε την ονομασία T-125. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της τεχνικής ήταν ο συνδυασμός των χαρακτηριστικών ενός τρακτέρ υψηλών ταχυτήτων με αυξημένη ικανότητα αντοχής και ενός τρακτέρ.

Γενικές πληροφορίες

Ο κύριος τομέας χρήσης του νέου τρακτέρ ήταν οι αγροτικές, οδικές και μεταφορικές εργασίες. Όταν χρησιμοποιείται στο χωράφι, το τρακτέρ T-125, λόγω της παρουσίας τετρακίνησης, μπορούσε να εκτελέσει ένα ευρύ φάσμα εργασιών σε διάφορες εδαφικές συνθήκες. Τροχοί μεγάλης διαμέτρου παρείχαν απόσταση από το έδαφος περίπου 400 mm, η οποία μειώθηκε κατά 50 mm όταν εγκαταστάθηκε ο μηχανισμός σύνδεσης. Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει τα τρακτέρ T-125 και MTZ-52 σε μια από τις εκθέσεις.

Κατά τη μεταφορά, το τρακτέρ δούλευε με ημιρυμουλκούμενα με χωρητικότητα έως και 20 χιλιάδες κιλά. Παράλληλα, επετράπη η κυκλοφορία τέτοιων οχημάτων σε δημόσιους και επαρχιακούς δρόμους, καθώς και σε συνθήκες εκτός δρόμου. Η μέγιστη ταχύτητα του τρακτέρ T-125 σε συνδυασμό με ένα τρέιλερ έφτασε τα 30 km/h.

Κινητήρας και μετάδοση

Ως μονάδα ισχύος χρησιμοποιήθηκε ένας εξακύλινδρος κινητήρας ντίζελ 130 ίππων, μοντέλο AM-03 με ξηρό συμπλέκτη δύο δίσκων. Για πολλούς κόμβους, ο κινητήρας ενοποιήθηκε με τους ευρέως διαδεδομένους κινητήρες ντίζελ YaMZ-236. Το κιβώτιο ταχυτήτων του τρακτέρ T-125 είναι κλασικό για μηχανές με κίνηση σε όλους τους τροχούς.

Το κύριο κιβώτιο ταχυτήτων έχει τέσσερις κύριες ταχύτητες και μια πρόσθετη χαμηλή αυτονομία, που χρησιμοποιείται όταν εργάζεστε σε βαριές συνθήκες εκτός δρόμου ή όταν επιταχύνετε από στάση με βαρύ φορτίο. Μια θήκη μεταφοράς δύο σταδίων ήταν συνδεδεμένη με το κιβώτιο ταχυτήτων. Ένα σειριακό αντίγραφο του μηχανήματος φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, η σφραγισμένη επιγραφή "T-125" στο πλάι της κουκούλας είναι ευδιάκριτη.

Χάρη σε αυτό το κιβώτιο ταχυτήτων, το τρακτέρ μπορούσε να έχει ταχύτητα προς τα εμπρός στην περιοχή από 0,7 έως 29 km/h. Ταυτόχρονα, στις δύο πρώτες ταχύτητες (χωρίς κατέβασμα) επιτεύχθηκε δύναμη έλξης 3500 kg.

Πλαίσιο και καμπίνα

Το τρακτέρ ήταν εξοπλισμένο με δύο κινητήριους άξονες και ο πίσω ήταν άκαμπτα συνδεδεμένος με το πλαίσιο. Ο μπροστινός άξονας είχε ανάρτηση ελατηρίου και κίνηση συνδεδεμένο από τη θέση του οδηγού. Το ίδιο το πλαίσιο αποτελούνταν από δύο μέρη,που συνδέονται μεταξύ τους με μια άρθρωση. Ο σχεδιασμός των αξόνων και των τροχών επέτρεψε τη ρύθμιση του μετρητή σε δύο σταθερές τιμές - 1630 και 1910 mm. Για την οδήγηση βοηθητικών και προσαρτημένων συσκευών στο πίσω μέρος του τρακτέρ υπήρχε ένας άξονας απογείωσης ισχύος. Για αυτόν, υπήρχαν δύο σετ εναλλάξιμων γραναζιών, που παρείχαν ταχύτητα περιστροφής 540 ή 1000 στροφών. Παρακάτω είναι μια φωτογραφία του τρακτέρ KhTZ T-125 σε μια από τις εκθέσεις γεωργικών μηχανημάτων.

Η πλήρως μεταλλική καμπίνα οδηγού είχε δύο ξεχωριστά καθίσματα και ήταν εξοπλισμένη με αποτελεσματικό σύστημα θέρμανσης και εξαερισμού. Ο πρόσθετος αερισμός σε ζεστό καιρό θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσω ενός αναδιπλούμενου παρμπρίζ. Η μεγάλη γυάλινη περιοχή των θυρών και το πίσω μέρος της καμπίνας παρείχαν μια καλή εικόνα για τον οδηγό του τρακτέρ T-125. Στο σύστημα διεύθυνσης συμπεριλήφθηκε ένας υδραυλικός ενισχυτής, ο οποίος διευκόλυνε πολύ τον έλεγχο του μηχανήματος. Χρησιμοποιήθηκαν αερόφρενα για να σταματήσουν ένα τρακτέρ βάρους σχεδόν 7.000 κιλών.

Δημιουργήθηκαν ορισμένες τροποποιήσεις με βάση το τρακτέρ, όπως η έκδοση T-127 για επιχειρήσεις βιομηχανίας ξυλείας, η οδική μηχανή T-128, ο μηχανικός ελκυστήρας KT-125 και το μπροστινό T-126 φορτωτής. Η διάταξη του μηχανήματος υλοτομίας φαίνεται παρακάτω.

Η οικογένεια των μηχανών παρήχθη για μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι το 1969, και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συναρμολογήθηκαν μόνο 195 τρακτέρ της βασικής έκδοσης και 62 ακόμη μηχανές διαφόρων τροποποιήσεων. Ούτε ένα αυτοκίνητο δεν έχει επιβιώσει μέχρι την εποχή μας. Ακόμα και φωτογραφίες του T-125 καιμηχανές που βασίζονται σε αυτό.