Συσκευή ανάρτησης αέρα: περιγραφή, αρχή λειτουργίας και διάγραμμα

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:46

Υπάρχουν πολλά συστήματα και μηχανισμοί στη σχεδίαση ενός αυτοκινήτου. Ένα από αυτά είναι το σασί. Μπορεί να είναι εξαρτημένο και ανεξάρτητο, σε διαμήκεις και εγκάρσιους μοχλούς, με ελατήρια ή ελατήρια. Στο σημερινό άρθρο, θα μιλήσουμε για τη συσκευή ανάρτησης αέρα, την αρχή λειτουργίας της και άλλα χαρακτηριστικά.

Προορισμός

Είναι μία από τις ποικιλίες σασί αυτοκινήτου.

Το κύριο καθήκον του, όπως και κάθε άλλη ανάρτηση, είναι η απόσβεση των κραδασμών που εμφανίζονται κατά την οδήγηση σε ανώμαλους δρόμους. Αλλά σε αντίθεση με το ελατήριο και το ελατήριο, ένα τέτοιο πλαίσιο μπορεί να ρυθμίσει το διάκενο με τη χρήση ελατηρίων αέρα.

Συσκευή, σχεδίαση

Αυτό το σύστημα αποτελείται από πολλά κύρια στοιχεία:

• Πνευματικό ρεζερβουάρ.
• Μονάδα ελέγχου.
• Ομάδες αισθητήρων.
• Airways.
• Ελαστική φυσούνα.
• συμπιεστής.

Ένας δέκτης είναι ένα στοιχείο στοπου αντλείται αέρας από τον συμπιεστή. Συνήθως έχει όγκο 5-7 λίτρα. Κατόπιν εντολής από τη μονάδα ελέγχου, παρέχεται αέρας από τον δέκτη στα ελατήρια αέρα.

Οι τελευταίοι είναι ένας ενεργοποιητής που εμπλέκεται στη διατήρηση και τη ρύθμιση της απόστασης από το έδαφος. Ο συμπιεστής είναι ένα από τα κύρια στοιχεία του συστήματος ανάρτησης αέρα. Σκοπός του είναι να παρέχει πεπιεσμένο αέρα στον δέκτη.

Ανάλογα με τον τύπο κατασκευής, οι αερόσακοι μπορούν να είναι ατομικοί ή να συνδυαστούν με γόνατο αμορτισέρ. Στην τελευταία περίπτωση, εκτός από ένα πυκνό περίβλημα και τις μανσέτες, υπάρχει μια ράβδος απόσβεσης με ένα έμβολο.

Η κίνηση του αέρα μέσω του συστήματος είναι αδύνατη χωρίς αερογραμμές. Είναι επίσης εξοπλισμένα με ηλεκτροβάνες. Ο αριθμός τους καθορίζει τον τύπο του συστήματος, αλλά περισσότερα για αυτό αργότερα.

Επιπλέον, το σύστημα μπορεί να εξοπλιστεί με αισθητήρες που θα ελέγχουν:

• Η γωνία του σώματος σε σχέση με το δρόμο.
• Ταχύτητα οχήματος.
• Και περισσότερα.

Λοιπόν, εξετάσαμε τη συσκευή ανάρτησης αέρα. Θα περιγράψουμε την αρχή λειτουργίας του παρακάτω.

Πώς λειτουργεί

Ο αλγόριθμος αυτού του συστήματος είναι πολύ απλός. Βασίζεται στη ρύθμιση της ποσότητας αέρα στα μαξιλάρια. Μετά τη λήψη σημάτων από τους αισθητήρες, οι πληροφορίες υποβάλλονται σε επεξεργασία στην ηλεκτρονική μονάδα. Στη συνέχεια, το μπλοκ στέλνει μια εντολή στους ενεργοποιητές. Πρόκειται για ηλεκτρομαγνητικές βαλβίδες που είναι εγκατεστημένες στην έξοδο του δέκτη. Με την εντολή του μπλοκ, ανοίγουν και αέρας υπό πίεση εισέρχεται στα μαξιλάρια.

Στη συνέχεια, η βαλβίδα κλείνει και ο όγκος του οξυγόνου στον δέκτη αντισταθμίζεται από τον συμπιεστή. Εάν πρέπει να μειώσετε το διάκενο, η μονάδα δίνει εντολή να εξαερωθεί ο αέρας. Ανοίγει η αντίστοιχη βαλβίδα. Ωστόσο, ο αέρας δεν επιστρέφει στον δέκτη (αφού αυτό απαιτεί πολύ μεγάλη αντίσταση), αλλά στο δρόμο. Μια νέα μερίδα οξυγόνου εισέρχεται ξανά στο σύστημα χάρη στον συμπιεστή. Αυτή η αρχή της ανάρτησης αέρα είναι κυκλική και επαναλαμβάνεται πολλές φορές.

Λάβετε επίσης υπόψη ότι το σύστημα μπορεί να ρυθμίσει αυτόματα την πίεση. Σε αυτήν την περίπτωση, ο οδηγός πρέπει να πατήσει το κουμπί "Auto" της μονάδας ελέγχου. Μπορείτε να αλλάξετε τη ρύθμιση με μη αυτόματο τρόπο ανά πάσα στιγμή. Για να το κάνετε αυτό, υπάρχουν κουμπιά πάνω και κάτω που σας επιτρέπουν να μειώσετε ή να αυξήσετε το ύψος της απόστασης του αυτοκινήτου.

Σε ποια αυτοκίνητα είναι εγκατεστημένο;

Βασικά, ένα τέτοιο σύστημα τοποθετείται σε φορτηγά. Πρόκειται για τρακτέρ φορτηγών, ρυμουλκούμενα και άλλο βαρύ εξοπλισμό. Αυτό είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστεί η βέλτιστη θέση του σώματος όταν πλησιάζετε στη ράμπα. Τα αυτοκίνητα με τέτοια ανάρτηση είναι πιο ανθεκτικά στους κραδασμούς, πράγμα που σημαίνει ότι το φορτίο δεν θα σπάσει κατά τη μεταφορά. Επιπλέον, κατά τη φόρτωση, το αυτοκίνητο δεν κρεμάει, όπως συνέβη νωρίτερα με τα ελατήρια. Ανά πάσα στιγμή, ο οδηγός μπορεί να διορθώσει τη θέση του ενός και του δεύτερου άξονα.

Αλλά η αερανάρτηση βρίσκεται και στα αυτοκίνητα. Ο κατασκευαστής του προσφέρει ως επιλογή. Συνήθως, μια τέτοια ανάρτηση βρίσκεται σε αυτοκίνητα premium Mercedes, Lexus, Rolls-Royce και άλλα. Είναι δυνατή και η εγκατάσταση εκτός εργοστασίου. Έτσι, οι λάτρεις του BPAN εγκαθιστούν ανάρτηση αέρα στα VAZ. Η προσγείωση του αυτοκινήτου γίνεται πολύ χαμηλή. Σε αυτήν την περίπτωση, η τιμή εκκαθάρισης μπορεί να επιστραφεί στο εργοστάσιο ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, μια τέτοια ανάρτηση είναι ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό των «στενών» αυτοκινήτων.

Δεν είναι μόνο ένα όμορφο θέαμα, αλλά και απαραίτητο. Πράγματι, λόγω του αρνητικού κάμπερ, είναι πολύ δύσκολο να διασφαλιστεί η κανονική διαδρομή της ανάρτησης σε κίνηση. Χάρη στις δεξαμενές αέρα, είναι δυνατή η προσαρμογή της θέσης των τροχών στις καμάρες ανάλογα με τις ανάγκες.

Τύποι

Λαμβάνοντας υπόψη τη συσκευή ανάρτησης αέρα, αξίζει να σημειωθεί ότι ταξινομείται σύμφωνα με διαφορετικό αριθμό κυκλωμάτων. Λοιπόν, υπάρχουν:

• Single-Loop.
• Διπλό κύκλωμα.
• Συστήματα τεσσάρων βρόχων.

Τα χαρακτηριστικά καθενός από αυτά θα εξεταστούν περαιτέρω.

Single-Loop

Αυτός ο τύπος συσκευής ανάρτησης αέρα διακρίνεται για την απλότητά του. Έτσι, το σύστημα είναι εγκατεστημένο σε έναν μόνο άξονα. Τα μαξιλάρια στον αριστερό και τον δεξιό τροχό φουσκώνουν ομοιόμορφα και ταυτόχρονα. Συνήθως εγκαθίσταται σε αυτοκίνητο όπου χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως ανάρτηση με φυλλοειδή ελατήρια. Πρόκειται για νταλίκες, μικρά και μεσαία φορτηγά. Πρόσφατα, πολύ συχνά συστήματα μονού κυκλώματος έχουν τοποθετηθεί σε GAZelles και GAZon της σειράς Next. Είναι τα φθηνότερα από όλα. Η τιμή εγκατάστασης είναι περίπου 20-40 χιλιάδες ρούβλια, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος όλων των εξαρτημάτων.

Το σύστημα μπορεί να είναι δέκτης και χωρίς δέκτη. Ποια έχει τέτοιααρχή λειτουργίας της ανάρτησης αέρα; Στην πρώτη περίπτωση, το οξυγόνο τροφοδοτείται από συμπιεστή στον «δέκτη», όπου περιέχεται υπό πίεση έως 10-15 bar. Με εντολή του οδηγού, κάποια στιγμή ο αέρας κατευθύνεται στα μαξιλάρια. Σε ένα σύστημα χωρίς δεξαμενή, αυτή η διαδικασία διαρκεί πολύ περισσότερο, καθώς ο συμπιεστής χρειάζεται χρόνο για να φουσκώσει και τους δύο κυλίνδρους.

Διπλό κύκλωμα

Αυτή είναι η πιο δημοφιλής επιλογή. Μπορεί να εγκατασταθεί και στους δύο ή σε έναν άξονα. Το σύστημα συνδυάζει δύο κυκλώματα με γραμμές αέρα και βαλβίδες. Ο δέκτης και ο συμπιεστής είναι κοινόχρηστοι εδώ. Έτσι, ένα κύκλωμα είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του μπροστινού άξονα και το δεύτερο - το πίσω μέρος. Εάν το σύστημα είναι εγκατεστημένο σε έναν άξονα, η αριστερή και η δεξιά φυσούνα αέρα διαμορφώνονται χωριστά. Τοποθετείται τόσο σε φορτηγά όσο και σε αυτοκίνητα. Το κόστος του είναι περίπου 20-30 τοις εκατό υψηλότερο από ένα μονοκύκλωμα. Ο έλεγχος της τρέχουσας πίεσης παρέχεται χάρη στα μετρητές πίεσης, τα οποία εμφανίζονται στην καμπίνα κατά την εγκατάσταση.

Τέσσερις βρόχος

Τι είναι η ανάρτηση αέρα τεσσάρων κυκλωμάτων; Αυτός είναι ο πιο ακριβός τύπος κάτω οχήματος.

Τα χαρακτηριστικά αυτού του τύπου συσκευής ανάρτησης αέρα είναι ότι ο οδηγός μπορεί να ρυθμίσει το διάκενο κάθε τροχού ξεχωριστά. Όλα συνδέονται με διαφορετικά κυκλώματα, τα οποία είναι εξοπλισμένα με δικές τους βαλβίδες και είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Το σύστημα πρέπει να είναι συνδεδεμένο με τον δέκτη.

Κύρια οφέλη

Λαμβάνοντας υπόψη τη συσκευή ανάρτησης αέρα, σημειώνουμε τα πλεονεκτήματα αυτού του συστήματος συνολικά:

• Δυνατότητα προσαρμογής της απόστασης. Βασικόςπαράμετρος, λόγω της οποίας οι αυτοκινητιστές επιλέγουν αυτήν την ανάρτηση.
• Ανεξαρτησία από το συνολικό φορτίο του οχήματος. Το μηχάνημα δεν κρεμάει στα μαξιλάρια, ακόμα κι αν υπάρχει μεγάλο φορτίο "στο σκάφος".
• Υπέροχη βόλτα. Σε αντίθεση με τα ελατήρια με αμορτισέρ, οι κύλινδροι απορροφούν πλήρως όλα τα χτυπήματα που συμβαίνουν κατά την οδήγηση σε ανώμαλο δρόμο.
• Ευκολία ελέγχου. Ο οδηγός μπορεί να ρυθμίσει την επιθυμητή απόσταση απευθείας από την καμπίνα επιβατών, χάρη στον πίνακα ελέγχου. Στα φορτηγά, έχει ένα σπειροειδές κορδόνι που επιτρέπει στον οδηγό να ελέγχει την ανύψωση και το κατέβασμα του άξονα στο δρόμο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν τοποθετείτε ένα ημιρυμουλκούμενο.
• Ανεπιτήδευτη συντήρηση. Δεν υπάρχουν σύνθετα μέρη στο σύστημα που πρέπει να λιπαίνονται, να αλλάζονται ή να ρυθμίζονται περιοδικά.

Η διάταξη της ανάρτησης αέρα είναι τέτοια που το σύστημα μπορεί να προσαρμοστεί πλήρως στις συνθήκες του δρόμου και στα φορτία άξονα του οχήματος.

Ελαττώματα

Το κύριο μειονέκτημα είναι η συντηρησιμότητα. Εάν ο κύλινδρος άρχισε να "δηλητηριάζει", πρέπει μόνο να αντικατασταθεί. Στην περίπτωση ενός γόνατου ανάρτησης, το κόστος επισκευής μπορεί να είναι αρκετά σημαντικό. Επίσης, το σύστημα φοβάται πολύ τον παγετό. Δεδομένου ότι οι κύλινδροι είναι κατασκευασμένοι από καουτσούκ, αρχίζουν να "μαυρίζουν".

Πώς να παρατείνετε τη διάρκεια ζωής;

Όσα κυκλώματα κι αν έχει μια αερανάρτηση, η αρχή λειτουργίας είναι η ίδια. Επίσης οι κύλινδροι παραμένουν ίδιοι. Όπως είπαμε νωρίτερα, μπορούν να δηλητηριάσουν τον αέρα. Αυτό οφείλεται στη ρύπανση τους.

Με την πάροδο του χρόνου στο δικό τουςβρωμιά και αντιδραστήρια εισέρχονται στους τοίχους, τα οποία αρχίζουν να λειτουργούν ως λειαντικό. Για να αποφευχθεί αυτό, πλένετε περιοδικά τους κυλίνδρους στη μέγιστη ανυψωμένη κατάσταση κάτω από έναν ισχυρό πίδακα νερού. Επιπλέον, περιποιηθείτε τους τοίχους με σπρέι σιλικόνης. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη και αξιόπιστη λειτουργία των κυλίνδρων.

Λοιπόν, μάθαμε τι είναι η αερανάρτηση και τι χαρακτηριστικά διαθέτει.