Tractor "Voroshilovets": περιγραφή του σχεδιασμού, των χαρακτηριστικών και της φωτογραφίας του φορτηγού

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:48

Στα μέσα της δεκαετίας του τριάντα του περασμένου αιώνα, ο Κόκκινος Στρατός άρχισε να εξοπλίζεται με πυροβόλα πυροβολικού μεγάλου διαμετρήματος της κατάλληλης ισχύος. Το έργο της δημιουργίας βαρέων ελκυστήρων ικανών να επιδεικνύουν ελκτική δύναμη τουλάχιστον 12 t / s, μεταφέροντας ένα ρυμουλκούμενο βάρους 20 τόνων με ταχύτητα τουλάχιστον 30 km / h έχει καταστεί επείγον. Επιπλέον, ο εξοπλισμός θα πρέπει να είναι εξοπλισμένος με ένα βαρούλκο σχεδιασμένο για την εκκένωση δεξαμενών βάρους έως και 28 τόνων. Ο τρακτέρ Voroshilovets αναπτύχθηκε ειδικά για αυτό το σκοπό, η ισχύς και το βάρος του συγκρίθηκαν με παρόμοιες παραμέτρους των υπαρχόντων βαρέων τεθωρακισμένων οχημάτων.

Σχέδιο

Λαμβάνοντας υπόψη τις καθορισμένες εργασίες, η GAU μαζί με το GABTU ανέλαβαν την ανάπτυξη μιας κατάλληλης τροποποίησης. Ο σχεδιασμός του τρακτέρ βαρέως πυροβολικού Voroshilovets ξεκίνησε το 1935 στο εργοστάσιο ατμομηχανών του Χάρκοβο. Comintern.

Μια τεράστια ομάδα μηχανικών του ειδικού τμήματος «200» (SRO) εργάστηκε για τη δημιουργία του θρυλικού δείγματος. Μεταξύ των κύριων σχεδιαστών και προγραμματιστών:

• Ivanov D. (υπεύθυνος γιαδιάταξη).
• Libenko P. and Stavtsev I. (εξαρτήματα κινητήρα).
• Krichevsky, Kaplin, Sidelnikov (ομάδα μετάδοσης).
• Efremenko, Avtonomov (στοιχεία τρεξίματος).
• Mironov και Dudko (βοηθητικά).
• Chief designers - Zubarev N. G. and Bobrov D. F.

Η ομάδα που δημιουργήθηκε εργάστηκε γρήγορα και σκληρά, συχνά μένοντας υπερωρίες. Όλη η τεχνική τεκμηρίωση έγινε σε λίγους μόνο μήνες και ήταν έτοιμη στα τέλη του 1935

Επιλογή σταθμού ηλεκτροπαραγωγής

Αρχικά, ο σχεδιασμός του τρακτέρ Voroshilovets βασίστηκε σε μια πειραματική δεξαμενή κινητήρα ντίζελ BD-2. Η ισχύς της εγκατάστασης σε σχήμα V με δώδεκα κυλίνδρους ήταν 400 ίπποι. Το σώμα του κινητήρα είναι κατασκευασμένο από κράμα αλουμινίου, το σύστημα ψεκασμού είναι άμεσου τύπου.

Παράλληλα, το εργοστασιακό τμήμα "400" υπό τη διεύθυνση του K. Chelpan εργάστηκε για τη βελτίωση και τη ρύθμιση της μονάδας ισχύος. Τα δύο πρώτα πρωτότυπα του εξοπλισμού κατασκευάστηκαν το 1936. Για 24 μήνες, το τρακτέρ Voroshilovets συμμετείχε σε εργοστασιακές και επιτόπιες δοκιμές.

Την άνοιξη του 1937, ένα δείγμα έκανε μια επιτυχημένη πορεία προς τη Μόσχα και πίσω. Στην πρωτεύουσα, ο εξοπλισμός παρουσιάστηκε στην ανώτερη ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου του Στρατάρχη K. Voroshilov. Όλοι έμειναν ικανοποιημένοι με το αυτοκίνητο, έκανε θετική εντύπωση και εγκρίθηκε ομόφωνα για σειριακή παραγωγή.

Το καλοκαίρι του 1938, δοκιμάστηκε ένας νέος μειωμένος κινητήρας δεξαμενής, ο οποίος έλαβε το όνομα B-2B για τον εν λόγω εξοπλισμό. Ο κινητήρας έδειξε υψηλό επιθυμητό επίπεδο αξιοπιστίαςαπόδοση και οικονομία. Η μονάδα ξεκίνησε χωρίς προβλήματα και λειτουργούσε σταθερά σε μεταβλητές περιοχές. Έτσι, δόθηκε το πράσινο φως στην έναρξη της μαζικής χρήσης κινητήρων ντίζελ ελαφρών και ταχείας μεταφοράς της διαμόρφωσης B-2. Εγκαταστάθηκαν σε τρακτέρ μεσαίου και ισχυρού για τα επόμενα 40 χρόνια. Με βάση την εν λόγω τεχνολογία, το 1937, σχεδιάστηκε ένα πειραματικό μοντέλο του περιστροφικού εκσκαφέα υψηλής ταχύτητας "BE".

Περιγραφή του τρακτέρ "Voroshilovets"

Το μηχάνημα είχε τυπική διάταξη με μπροστινή χαμηλωμένη τοποθέτηση κινητήρα, την επακόλουθη θέση της μονάδας μετάδοσης, βαρούλκο, πίσω κύρια αστέρια μετάδοσης κίνησης.

Λόγω του αξιοπρεπούς μήκους και του μέτριου ύψους του κινητήρα, εγκαταστάθηκε ορθολογικά κάτω από το δάπεδο της καμπίνας. Αυτό το σχέδιο χρησιμοποιήθηκε σε πολλά άλλα τρακτέρ. Η πρόσβαση στη συντήρηση του συστήματος γινόταν από τις προεξέχουσες πλευρές του καπό και τις ειδικές καταπακτές.

Το εργοστάσιο ντίζελ ήταν εξοπλισμένο με τέσσερα φίλτρα αέρα-ελαίου, μια μονάδα εκκίνησης από ένα ζεύγος ηλεκτρικών εκκινητήρων, ένα εφεδρικό πνευματικό σύστημα εκκίνησης τύπου αεροσκάφους (δουλευμένο από συμπιεσμένο εμφιαλωμένο αέρα). Σε χαμηλές θερμοκρασίες, αυτός ο σχεδιασμός απέτυχε. Από αυτή την άποψη, ένας προθερμαντήρας τοποθετήθηκε στο βαρύ τρακτέρ Voroshilovets. Τα τμήματα του ψυγείου συναρμολογήθηκαν από σωληνωτά στοιχεία, ο ανεμιστήρας με έξι λεπίδες ήταν εξοπλισμένος με ιμάντα κίνησης, μειώνοντας συγχρόνως τους περιστρεφόμενους κραδασμούς του κινητήρα.

Σύστημα λίπανσης ξηρού τύπου με ξεχωριστό δοχείο δεν το κάνειπεριόρισε τη μέγιστη γωνία κύλισης και ανύψωσης του εξοπλισμού. Ο κύριος συμπλέκτης είναι ένα ξηρό εξάρτημα τύπου δεξαμενής πολλαπλών δίσκων με έλεγχο πεντάλ. Συνδυάστηκε ένας πολλαπλασιαστής καρτανίου, ο οποίος επιτρέπει τον διπλασιασμό του αριθμού των ταχυτήτων στο κιβώτιο ταχυτήτων, την ελαφρά εκφόρτωσή του και τη συνολική κλίμακα ισχύος στο 7,85. Το κιβώτιο ταχυτήτων τεσσάρων ταχυτήτων διαμορφώθηκε σε μία δέσμη με ένα κωνικό ζεύγος. Το συγκρότημα περιλάμβανε συμπλέκτες πολλαπλών πιάτων. Το σύστημα πέδησης είναι κατασκευασμένο με βάση την αρχή ενός αναλόγου δεξαμενής του BT, το οποίο κατασκευάστηκε από το ίδιο 183ο εργοστάσιο στο Χάρκοβο. Στην αρχή, η μετάδοση συχνά απέτυχε, επειδή οι σχεδιαστές ήταν μόνο στην αρχή του μονοπατιού για τη βελτιστοποίηση τόσο ισχυρών και άκαμπτων σταθμών παραγωγής ενέργειας.

Πλαίσιο

Το τρακτέρ πυροβολικού "Voroshilovets" έχει βάση τοποθετημένη σε οκτώ ζευγαρωμένους τροχούς δρόμου. Περιορίζονται σε φορεία ζυγοστάθμισης με σταθεροποιητές μοχλού-ελατηρίου στην ανάρτηση. Η σχεδίαση παρέχει καλή ομαλότητα κύλισης, καθώς και ισοδύναμο μετασχηματισμό των φορτίων στις πίστες, κάτι που είχε θετική επίδραση στην ικανότητα cross-country.

Η συνάρτηση ταχύτητας προσδιορίστηκε από λάστιχα και οδηγούς τροχών. Ωστόσο, το εύρος συντήρησης του κόμβου ήταν αρκετά εκτεταμένο. Η λεπτόκοκκη κάμπια με μικρά ωτία δεξαμενής είχε ανεπαρκή αλληλεπίδραση με το έδαφος. Αυτό παρατηρήθηκε ιδιαίτερα σε παγωμένες και χιονισμένες επιφάνειες. Το τμήμα καθαρίστηκε επίσης κακώς από βρωμιά.

Ένα παρόμοιο πρόβλημα επηρέασε όχι μόνο το τρακτέρ Voroshilovets, αλλά και όλα τα προπολεμικά ανάλογα υψηλής ταχύτητας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι σχεδιαστές δεν μπορούσαν να συνδυάσουν τις απαραίτητες παραμέτρους ταχύτητας με αξιοπρεπή χαρακτηριστικά έλξης των κάμπιων. Από αυτή την άποψη, η εν λόγω τεχνική δεν ήταν σε θέση να μεγιστοποιήσει το απόθεμα της ισχύος της. Η ελκτική δύναμη για την πρόσφυση με το χώμα δεν ξεπερνούσε τα 13.000 kgf, αν και σύμφωνα με τις τιμές του κινητήρα μπορούσε να φτάσει σχεδόν τα 17.000 kgf.

Πρόσθετα άγκιστρα για το έδαφος κατέστησαν δυνατή τη βελτίωση των ιδιοτήτων των διαδρομών, αλλά δεν εξυπηρετούσαν περισσότερα από 50 χιλιόμετρα. Το αναστρέψιμο βαρούλκο βρισκόταν στο μεσαίο τμήμα κάτω από το σώμα, εξοπλισμένο με οριζόντιο μηχανισμό τυμπάνου, πάνω στον οποίο τυλίχτηκε ένα καλώδιο μήκους 30 μέτρων 23 mm. Το ατσάλινο σχοινί προεξείχε προς τα εμπρός στους κυλίνδρους, γεγονός που επέτρεπε όχι μόνο την ανύψωση φορτίων και ρυμουλκούμενων, αλλά και την εξαγωγή της μηχανής.

Πλαίσιο και ηλεκτρικός εξοπλισμός

Αυτή η διάταξη του σοβιετικού τρακτέρ Voroshilovets είναι μια συγκολλημένη διαμόρφωση ενός ζεύγους διαμήκων καναλιών. Η ενίσχυση γίνεται με τη μορφή πολλών μαντήλιων, εγκάρσιων ράβδων και πλατφορμών. Το κάτω μέρος του πλαισίου έκλεισε με αφαιρούμενα φύλλα. Στο πίσω μέρος υπάρχει ένας περιστρεφόμενος γάντζος με συγκράτηση και ελατήρια προστασίας που έχουν σχεδιαστεί για αυξημένη πρόσφυση.

Η Τεχνική ήταν καλά εξοπλισμένη με ηλεκτρικό εξοπλισμό. Το σύστημα περιελάμβανε μια γεννήτρια 24 βολτ, τέσσερις μπαταρίες, ένα πλήρες σύνολο στοιχείων φωτισμού και συσκευές σηματοδότησης. Υπήρχαν περισσότεροι από 10 στον πίνακα μπροστά από τον οδηγόελέγχους, συμπεριλαμβανομένων των ωρών. Η καμπίνα ελήφθη από το αυτοκίνητο ZIS-5, επανεξοπλίστηκε ριζικά και μεγεθύνθηκε. Η διαδικασία αερισμού και η επικοινωνία με το πλήρωμα συντήρησης πραγματοποιήθηκε μέσω ενός ζεύγους καταπακτών στο πίσω μέρος της καμπίνας.

Δύο δεξαμενές καυσίμου χωρητικότητας 550 λίτρων, μπαταρία, αποθεματικό λαδιού, πυροσβεστήρες και εργαλεία εγκαταστάθηκαν στο μπροστινό τμήμα της ευρύχωρης πλατφόρμας φορτίου. Το προσωπικό βρισκόταν σε τρία εγκάρσια αφαιρούμενα καθίσματα και ένα επιπλέον ανάλογο. Ο υπόλοιπος χώρος προοριζόταν για πυρομαχικά και εντυπωσιακό εξοπλισμό πυροβολικού. Μια αποσπώμενη τέντα από μουσαμά τοποθετήθηκε στην κορυφή.

Τεστ

Το τρακτέρ βαρέως πυροβολικού "Voroshilovets" το καλοκαίρι του 1939 δοκιμάστηκε σε ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης τανκς στην περιοχή της Μόσχας. Το όχημα ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, δείχνοντας καλά αποτελέσματα στη ρυμούλκηση των μεγαλύτερων στηριγμάτων πυροβολικού και όλων των τύπων αρμάτων μάχης. Μεταξύ των συστημάτων που δοκιμάστηκαν για μεταφορά:

• Τ-35 δεξαμενή.
• πυροβόλο 210 χλστ. με ξεχωριστό φορείο και κάννη.
• 152 mm πυροβόλα 1935.
• Howitzer του 1939 (διαμέτρημα - 305 mm).

Η σχεδίαση του τρακτέρ Voroshilovets επέτρεψε να ξεπεραστούν εύκολα τα περάσματα βάθους έως και 130 εκατοστών, τα χαντάκια - έως και ενάμισι μέτρο, η ανύψωση με φορτίο 18 τόνων - έως και 17 μοίρες. Η μέγιστη ταχύτητα ήταν 42 km / h. Στο έδαφος με μέγιστο φορτίο, ο αριθμός αυτός κυμαινόταν από 16 έως 20 km / h. Αυτή η παράμετρος ήταν υψηλότερη από οποιοδήποτε άλλο ανάλογο.

Επιτεύχθηκε παρόμοιο αποτέλεσμαλόγω της υψηλής πυκνότητας ισχύος και της βελτιωμένης τεχνολογίας ανάρτησης. Εξοπλισμένο με έναν οικονομικό κινητήρα ντίζελ, το αυτοκίνητο άντεξε στην καθημερινή πορεία χωρίς να σταματήσει χωρίς ανεφοδιασμό. Ως καύσιμο, δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο καύσιμο ντίζελ, αλλά και πετρέλαιο εσωτερικής καύσης, ή μια σύνθεση που περιελάμβανε ένα μείγμα κηροζίνης με λάδι κινητήρα. Στον αυτοκινητόδρομο, το εύρος πλεύσης με φορτίο ήταν έως και 390 χιλιόμετρα. Κατανάλωση καυσίμου (ωριαία ρύθμιση):

• Με φορτωμένο τρέιλερ - 24 κιλά.
• Χωρίς κοτσαδόρο - 20 κιλά.
• Βασικό φορτίο - 3 τόνοι.

Οι πυροβολικοί έλαβαν εξοπλισμό με επαρκή ισχύ κινητήρα και υψηλό ωφέλιμο φορτίο. Η προσπάθεια πρόσφυσης ταιριάζει απόλυτα στους πελάτες. Ακόμη και σε ξηρασία, αυτός ο δείκτης περιοριζόταν μόνο από την πρόσφυση των σιδηροδρομικών γραμμών με το έδαφος, όταν οι δυνατότητες αξιοποιήθηκαν σχεδόν στην πλήρη επιλογή της απόστασης του δρόμου.

Τεχνικά χαρακτηριστικά του τρακτέρ Voroshilovets

Οι παρακάτω είναι οι κύριες παράμετροι του εν λόγω στρατιωτικού οχήματος:

• Μήκος/πλάτος/ύψος - 6, 21/2, 35/2, 73 μ.
• Απόλυτο βάρος χωρίς φορτίο - 15,5 τόνοι.
• Απόσταση από το δρόμο - 41 cm.
• Χωρητικότητα φόρτωσης πλατφόρμας - 3 τόνοι.
• Η χωρητικότητα της καμπίνας είναι τρία άτομα.
• Βάρος κοτσαδόρου ρυμούλκησης - 18 t.
• Καθίσματα στην πλάτη - 16 τεμάχια
• Το όριο ταχύτητας στον αυτοκινητόδρομο είναι έως και 40 km/h.
• Εύρος πλεύσης με φορτωμένο τρέιλερ - 270 χλμ.

Μειονεκτήματα και δυσκολίες στη συντήρηση

Η περιγραφή του σχεδιασμού του τρακτέρ "Voroshilovets" θα είναι ελλιπής χωρίς να αναφέρονται οι αρνητικές πτυχές. Σοβαρές ελλείψειςανακαλύφθηκαν κατά τη λειτουργία του μηχανήματος. Η κάμπια δεν ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Έδειχνε κακή πρόσφυση και επίσης συχνά έπεφτε, ειδικά όταν βρεγμένο χιόνι είχε κολλήσει στις αυλακώσεις των οδοντωτών τροχών κίνησης.

Ο κύριος συμπλέκτης μπορεί να αποτύχει μετά από 250-300 ώρες λειτουργίας. Στις πρώτες απελευθερώσεις του εξοπλισμού, παρατηρήθηκαν συχνά βλάβες των κινούμενων αξόνων και των γραναζιών του πολλαπλασιαστή, σημειώθηκε φθορά των ρουλεμάν στα τελικά στοιχεία μετάδοσης κίνησης.

Άλλα "προβλήματα" ειδικά για το τρακτέρ πυροβολικού Voroshilovets:

• Σφραγίδες λαδιού που διαρρέουν (ο κύριος πονοκέφαλος των μονάδων παραγωγής KhPZ).
• Παραμόρφωση αγωγών υπό την επίδραση κραδασμών από ισχυρό κινητήρα.
• Απόκλιση και διάτμηση του κάτω μέρους του πλαισίου ως αποτέλεσμα της οδήγησης σε ανώμαλους δρόμους και λακκούβες. Αυτό ελαχιστοποίησε την ήδη αδύναμη ασφάλεια του ιστότοπου.
• Επέκταση του γάντζου του τρέιλερ όταν δημιουργείται υπερβολική πρόσφυση.
• Αβολικό έλεγχο και χρήση του βαρούλκου.

Δύσκολη στιγμή ήταν η κρύα εκκίνηση του κινητήρα ντίζελ, ειδικά σε θερμοκρασίες κάτω των 20 βαθμών. Έτυχε η διαδικασία έναρξης με επαναλαμβανόμενη θέρμανση, η διαρροή των υγρών εργασίας να διαρκέσει για αρκετές ώρες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ηλεκτρικοί εκκινητήρες δεν βοηθούσαν και η χρήση εφεδρικής εκκίνησης αέρα μερικές φορές έδινε το αντίθετο αποτέλεσμα: ο πεπιεσμένος αέρας που τροφοδοτήθηκε στους κυλίνδρους διευρύνθηκε, υπερψύχθηκε στο σχηματισμό παγετού, γεγονός που καθιστούσε αδύνατη την αποκτήστε θερμοκρασία λειτουργίας 550°Cβαθμούς που απαιτούνται για την αυθόρμητη καύση του καυσίμου.

Παρά τα πολλά θετικά χαρακτηριστικά του τρακτέρ Voroshilovets, το αυτοκίνητο παρουσίασε έντονη και μη αναστρέψιμη φθορά των μεντεσέδων του πλαισίου, συμπεριλαμβανομένων των δακτυλίων των αξόνων της ανάρτησης. Συχνά αυτό οφειλόταν σε κακή προστασία από τη βρωμιά και ανεπαρκή λίπανση. Ιδιαίτερα ευάλωτες ήταν οι πρωτόγονες σφραγίδες λαβύρινθου για ρουλεμάν τροχών δρόμου, κυλίνδρους ασφαλείας και στοιχεία τροχών οδήγησης.

Για να μειωθεί η απόδοση και να αποφευχθεί η παραμόρφωση των εξαρτημάτων όταν κινούνται μέσα σε βαθιά υγρή λάσπη, στην οποία τα ρουλεμάν και οι κύλινδροι βυθίζονταν συχνά πλήρως, έπρεπε να αποσυναρμολογηθούν πλήρως, να πλυθούν και να λιπαίνονται καλά. Μια τέτοια διαδικασία απαιτούνταν να εκτελείται πολύ συχνά, γεγονός που αύξανε σημαντικά την πολυπλοκότητα του σέρβις του εξοπλισμού στο πεδίο. Παραδόξως, αλλά στο εργοστάσιο, η σφράγιση των μπλοκ ρουλεμάν πρακτικά δεν δόθηκε προσοχή. Το ίδιο πρόβλημα μεταφέρθηκε και στο άρμα Τ-34. Όλα αυτά τα μειονεκτήματα επιδεινώθηκαν περαιτέρω από τη δυσκολία πρόσβασης σε μονάδες και μηχανισμούς, που περιέπλεξαν την επισκευή και τη συντήρηση του μηχανήματος απευθείας στη στρατιωτική μονάδα. Λόγω της παρουσίας πολλών ελλείψεων, η κυκλοφορία των εν λόγω τροποποιήσεων δεν συνεχίστηκε μετά τον πόλεμο.

Λειτουργία

Σε καιρό πολέμου, το τρακτέρ Voroshilovets, η φωτογραφία του οποίου παρουσιάζεται σε αυτό το άρθρο, λειτουργούσε αποτελεσματικά σε όλα τα μέτωπα. Το κύριο καθήκον της μηχανής είναι οι βαριές μεταφορικές εργασίες για τη ρυμούλκηση πυροβολικού υψηλής ισχύος. Σε αυτό το τμήμα, η εν λόγω τεχνική ήταν απαράμιλλη.

Με όλα τα διαθέσιμαελλείψεις, οι μαχητές αξιολόγησαν τη δουλειά του τρακτέρ αποκλειστικά με θετικό τρόπο. Εκείνη την εποχή, ούτε ένας στρατός στον κόσμο δεν είχε τόσο ισχυρό μέσο μεταφοράς. Ακόμη και οι Γερμανοί σεβάστηκαν τους αιχμάλωτους "Voroshilovtsy", αποκαλώντας τους ξεκάθαρα και ξεκάθαρα - "Στάλιν". Επίσημη ονομασία - Gepanzerter Artillerie Schlepper 607.

Ο εν λόγω εξοπλισμός δεν έμεινε χωρίς δουλειά σε μονάδες δεξαμενών. Ωστόσο, κάθε χρόνο η λειτουργία των μεταφορών γινόταν πιο περίπλοκη. Πρώτον, οι εργασίες για το μοντέλο στο γραφείο σχεδιασμού σταμάτησαν. Δεύτερον, υπήρχαν προβλήματα με ανταλλακτικά που δεν παράγονταν, χωρίς να υπολογίζονται οι κινητήρες. Ταυτόχρονα, απαιτούνταν μια μεγάλη επισκευή του εξοπλισμού κάθε 1200 ώρες λειτουργίας.

Σε σχέση με αυτά τα προβλήματα, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη τις απώλειες μάχης, τον Σεπτέμβριο του 1942 μόνο 528 μονάδες παρέμειναν σε υπηρεσία και μέχρι το τέλος του πολέμου μόνο 336 αντίγραφα παρέμειναν σε λειτουργία. Πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής στα τρακτέρ: άντεξαν σταθερά όλες τις δοκιμασίες και έφτασαν στο Βερολίνο με τα σοβιετικά στρατεύματα, συμμετείχαν επάξια στην Παρέλαση της Νίκης. Οι σωζόμενες συσκευές, οι οποίες δεν είχαν αναπτύξει πλήρως τους πόρους τους, χρησιμοποιήθηκαν για κάποιο χρονικό διάστημα για τον προορισμό τους, έως ότου αντικαταστάθηκαν από ανάλογα της μάρκας AT-T.

Ενδιαφέροντα γεγονότα

Στα τέλη του 1939, τα τρακτέρ Voroshilovets συναρμολογήθηκαν με ταχύτητα έως και ενάμισι αυτοκίνητο την ημέρα (συναρμολόγηση πάγκου). Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 1941, παρήχθησαν 1123 μονάδες. Στη συνέχεια οι εγκαταστάσεις παραγωγής εκκενώθηκαν στο Νίζνι Ταγκίλ.

Ακόμη και μεΗ αύξηση του ρυθμού παραγωγής τέτοιου εξοπλισμού έλειπε πολύ. Γενικά, από τις 22 Ιουνίου 1941, το εργοστάσιο του Χάρκοβο παρέδωσε 170 μονάδες από αυτά τα τρακτέρ στον στρατό. Λόγω της έλλειψης κινητήρων ντίζελ δεξαμενών τύπου V-2, παραδόθηκαν κυρίως στο T-34, πρακτικά δεν έμεινε κανένας για τρακτέρ. Υπήρξαν προσπάθειες να τοποθετηθούν και άλλοι κινητήρες, όπως M-17T και BT-7. Οι σχεδιαστές του εργοστασίου πυροβολικού στο Podlipki σχεδίαζαν να επανασχεδιάσουν το τρακτέρ σε αυτοκινούμενη βάση όπλου με πυροβόλο 85 mm. Αυτή η εργασία δεν αναπτύχθηκε λόγω της εκκένωσης του εργοστασίου.

Οι λάτρεις του μοντελισμού και οι γνώστες του σπάνιου στρατιωτικού εξοπλισμού του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μπορούν να συναρμολογήσουν ένα αντίγραφο του θρυλικού οχήματος με τα χέρια τους. Για παράδειγμα, το κιτ Νο. 01573 από το Trupeter 1/35 (σοβιετικό τρακτέρ "Voroshilovets") παρουσιάζεται στην αγορά με ένα σετ 383 στοιχείων.

Περιλαμβάνει επίσης λεπτομερείς οδηγίες συναρμολόγησης και αυτοκόλλητο. Η διαδικασία εργασίας πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ειδική κόλλα. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα ακριβές αντίγραφο του οχήματος σε κλίμακα 1:35.