ZIL-41045 - μια λιμουζίνα για τον Andropov

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 14:10

Την άνοιξη του 1936, δύο αυτοκίνητα μπήκαν στην αυλή του Κρεμλίνου της Μόσχας, με την εμφάνισή τους να θυμίζει το αμερικανικό Buick and Packard σε ένα μπουκάλι. Αυτά ήταν αντίγραφα προπαραγωγής του πρώτου σοβιετικού εκτελεστικού αυτοκινήτου ZiS-101. Λόγω του γεγονότος ότι οι εγχώριοι σχεδιαστές δεν είχαν εμπειρία στο σχεδιασμό μηχανών αυτής της κατηγορίας, η ομοιότητα με τους προγόνους του εξωτερικού δεν ήταν μόνο εξωτερική: η διάταξη, καθώς και πολλά εξαρτήματα και συγκροτήματα, αντιγράφηκαν από το Buick. Με αυτό το μοντέλο, ξεκίνησε η παραγωγή στο εργοστάσιο αυτοκινήτων της Μόσχας που πήρε το όνομά του από τον Στάλιν, εκτός από φορτηγά, και αυτοκίνητα στελεχών. Παρεμπιπτόντως, παρόλο που η πρώτη σοβιετική λιμουζίνα δεν κυκλοφόρησε δωρεάν για τον πληθυσμό (μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60, τα αυτοκίνητα δεν πωλούνταν σε ιδιώτες), μπορούσε να ληφθεί ως ανταμοιβή ή να κερδηθεί στο λαχείο.

Από τον Στάλιν στον Μπρέζνιεφ

Με την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμουη παραγωγή επιβατικών αυτοκινήτων στο ZiS σταμάτησε και ξανάρχισε μόνο το νικηφόρο 1945, όταν άρχισε να παράγεται το μοντέλο ZiS-110. Μετά το θάνατο του Στάλιν και την έλευση του N. S. Khrushchev στην εξουσία, το εργοστάσιο πήρε το όνομά του από τον I. A. Likhachev το 1956 και, κατά συνέπεια, το όνομα των μηχανών άλλαξε σε ZIL-110. Το 1958 άρχισε να παράγεται ένα νέο μοντέλο, το ZIL-111. Αυτή ήταν η παράδοση όταν κάθε νέος Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ έπαιρνε τη δική του λιμουζίνα. Η βασιλεία του Λεονίντ Μπρέζνιεφ διήρκεσε 18 χρόνια και έλαβε τρία μοντέλα ταυτόχρονα: ZIL-114, 117 και 115, το τελευταίο σύντομα άλλαξε τον δείκτη του σύμφωνα με το νέο GOST σε ZIL-4104.

Γέννηση του ZIL-41045

Μετά τον θάνατο του L. I. Brezhnev και την εκλογή στην ανώτατη κρατική θέση τον Νοέμβριο του 1982, μοντέλο Yu. - ZIL-4104. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε ο εκσυγχρονισμός του ήδη παραγόμενου αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο ονομάστηκε ZIL-41045.

Διαρρύθμιση και κατασκευή

Δομικά, το ZIL-41045 επανέλαβε τον προκάτοχό του. Η βάση του πλαισίου αποτελούνταν από ένα συγκολλημένο πλαίσιο με δοκούς σε διατομή κουτιού. Ο μηχανισμός διεύθυνσης είχε υδραυλικό ενισχυτή. Μπροστινή ανάρτηση - ανεξάρτητη ράβδος στρέψης σε εγκάρσιους μοχλούς, πίσω - εξαρτάται από ασύμμετρα ημιελλειπτικά διαμήκη ελατήρια. Η πλευρική σταθερότητα του αυτοκινήτου παρείχε σταθεροποιητές. Σύστημα πέδησης - διπλού κυκλώματος, με υποπίεση και δύο υδραυλικές σκούπεςενισχυτές.

Οκτακύλινδρος κινητήρας σε σχήμα V, με γωνία κλίσης 90o. Ως καύσιμο χρησιμοποιήθηκε βενζίνη A-95. Το σύστημα ανάφλεξης ήταν με ένα περιττό κύκλωμα έκτακτης ανάγκης, το οποίο αύξησε την αξιοπιστία του και το αυτοκίνητο είχε επίσης δύο ισχυρές μπαταρίες. Το κιβώτιο ταχυτήτων στους πίσω τροχούς αποτελούνταν από ένα αυτόματο κιβώτιο τριών ταχυτήτων με μετατροπέα ροπής. Οι τροχοί ήταν εξοπλισμένοι με τροχούς δεκαέξι ιντσών και ειδικά ελαστικά που σας επέτρεπαν να κινηθείτε με τρυπημένο τροχό. Το αμάξωμα είναι κλασικό, τετράθυρο, τύπου «λιμουζίνας», με ελάχιστο αριθμό διαφόρων διακοσμητικών στοιχείων. Το σαλόνι ήταν εξοπλισμένο με ενσωματωμένο ηχοσύστημα και κλιματισμό. Τα καθίσματα της πρώτης σειράς χωρίζονταν από την καμπίνα των επιβατών με ένα διαχωριστικό, στο οποίο έπεφτε το πάνω μισό γυαλί. Το χρώμα στο οποίο βάφτηκε το ZIL-41045 είναι μαύρο.

Διακόσμηση αυτοκινήτου

Δεδομένου ότι το ZIL-41045 προοριζόταν για ταξίδια υψηλόβαθμων σοβιετικών αξιωματούχων, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην εσωτερική διακόσμηση του αυτοκινήτου. Το πάτωμα καλυπτόταν με μάλλινο χαλί σε ιδιαίτερο χρώμα «χελώνας», που έκανε αόρατη τη σκόνη και τη βρωμιά. Η ταπετσαρία των καθισμάτων και των θυρών ήταν από μοχέρ ολλανδικού χρώματος καπνού, όπως αυτή του ZIL-41045, η φωτογραφία του οποίου παρουσιάζεται στο άρθρο.

Ωστόσο, κατόπιν αιτήματος ενός συγκεκριμένου πελάτη, υπήρχαν και άλλες επιλογές: για παράδειγμα, το αυτοκίνητο που εξυπηρετούσε τον Υπουργό Άμυνας της ΕΣΣΔ D. F. Ustinov είχε ένα ανοιχτό μπεζ εσωτερικό. Μπροστινά καθίσματα - δερμάτιναΑργεντίνικο βουβάλι. Ορισμένα αυτοκίνητα ήταν εξοπλισμένα με κυβερνητικό τηλέφωνο και μυστικό ειδικό εξοπλισμό. Το πρώτο ZIL-41045 κατασκευάστηκε το 1983 και μπήκε στο υπόλοιπο του Γκαράζ Ειδικού Σκοπού, το οποίο εξυπηρετούσε τα ταξίδια του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ. Ωστόσο, ο Yu. V. Andropov δεν χρησιμοποίησε το νέο αυτοκίνητο για πολύ. Τον Φεβρουάριο του 1984, αυτή η θέση ελήφθη από τον K. U. Chernenko, και τον Μάρτιο του 1985 - από τον M. S. Gorbachev. Λόγω της συντομίας του χρόνου του Konstantin Ustinovich στην εξουσία, δεν έλαβε τη λιμουζίνα "του" και το επόμενο μοντέλο - ZiL-41047 - εμφανίστηκε μόνο το 1985. Έτσι, ο Μ. Σ. Γκορμπατσόφ, ο οποίος έγινε ο τελευταίος Γενικός Γραμματέας μιας μεγάλης χώρας, μπόρεσε να οδηγήσει στο τελευταίο μοντέλο εκτελεστικών αυτοκινήτων του εργοστασίου αυτοκινήτων της Μόσχας ZIL.