Καμπούρα "Ζαπορόζετς" - αγαπήθηκε επίσης

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Από τη μία πλευρά, δεν υπάρχει τίποτα ασυνήθιστο για το πώς ξεκίνησε η ιστορία αυτού του αυτοκινήτου. Αυτό συνέβη περισσότερες από μία φορές όταν ένας από τους ηγέτες της χώρας πήρε μια σθεναρή απόφαση για την παραγωγή ενός συγκεκριμένου αυτοκινήτου. Αρκετά τετριμμένη και η ανάπτυξη της παραγωγής τέτοιων μηχανών. Αλλά όταν όλα αυτά συνδυάζονται, η ιστορία μπορεί να αποδειχθεί πολύ ενδιαφέρουσα για τους λάτρεις της ρετρό τεχνολογίας, ειδικά αν γίνουν γνωστές λεπτομέρειες σχετικά με ένα τόσο «διάσημο» αυτοκίνητο όπως το καμπούρη «Zaporozhets».

Ο νονός, θα λέγαμε, αυτού του αυτοκινήτου ήταν ο ίδιος ο Χρουστσόφ. Εκτός από την υπόσχεση να παράσχει ξεχωριστή στέγαση για όλους τους Σοβιετικούς, φρόντισε για τη μηχανοκίνησή τους και αποφάσισε να δώσει στον καθένα ένα προσωπικό αυτοκίνητο, το οποίο υποτίθεται ότι ήταν τα καμπούρια Zaporozhets. Το μηχάνημα, φυσικά, δεν φταίει για τις υπερβάσεις των κυβερνώντων, ειδικά αφού το πρωτότυπο επιλέχθηκε αρκετά επάξια - το Fiat-600. Είναι αλήθεια ότι η υλοποίηση του σχεδίου θα μπορούσε να είναιέγινε και καλύτερα.

Η ανάπτυξη ενός λαϊκού αυτοκινήτου πραγματοποιήθηκε στο μελλοντικό AZLK, αν και δεν είχε ελεύθερες παραγωγικές δυνατότητες και, παρά την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος για την ανάπτυξη ενός νέου αυτοκινήτου, βρίσκονταν στο μην βιαστείτε να τα δημιουργήσετε. Ως αποτέλεσμα, άρχισαν οι δυσκολίες με τον κινητήρα για το νέο αυτοκίνητο, αφού απλά δεν υπήρχε πού να το φτιάξει. Ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, η αναζήτηση ξεκίνησε από τα διαθέσιμα ανάλογα.

Αντί για τον εγγενή τετρακύλινδρο υδρόψυκτο κινητήρα, όπως στη Fiat, επιλέχθηκε ένας άλλος έτοιμος για παραγωγή - ένας αερόψυκτος κινητήρας από ένα Volkswagen Beetle. Παρεμπιπτόντως, έδειξε τα καλύτερα αποτελέσματα σε δοκιμές σε σχέση με άλλους αιτούντες, επειδή μπορούσε να εργαστεί στις ίδιες συνθήκες που είχαν οι καμπούρες Zaporozhets στο χώρο του κινητήρα - τον πίσω κινητήρα και την ψύξη αέρα. Σύμφωνα με αυτήν την επιλογή, προετοιμάστηκε όλη η τεκμηρίωση και η τεχνολογία παραγωγής.

Ωστόσο, η Επιτροπή Κρατικού Σχεδιασμού της ΕΣΣΔ πήρε μια σθεναρή απόφαση - να μεταφέρει την παραγωγή από το εργοστάσιο Moskvich στο εργοστάσιο γεωργικών μηχανημάτων Kommunar στο Zaporozhye, να χρησιμοποιήσει ως κινητήρα ένα ανάλογο του κινητήρα BMW που αναπτύχθηκε στο NAMI, και να συμμετέχουν ειδικοί από αυτό το ινστιτούτο. Μια επείγουσα τροποποίηση όλων των εγγράφων για έναν νέο κινητήρα, που ονομάζεται MeM3965, ξεκίνησε αμέσως.

Για την τοποθέτησή του χρειαζόταν αλλαγή στο αμάξωμα, απλά το μοτέρ δεν ταίριαζε στις προβλεπόμενες διαστάσεις. Το κιβώτιο ταχυτήτων δεν ταίριαζε με τέτοιο κινητήρα, έπρεπε να τον αλλάξω, να χρησιμοποιήσω άλλες σχέσεις μετάδοσης στις ταχύτητες, οπότε χρειάστηκε καινούργιοσυμπλέκτη, και έπρεπε να κάνει άλλες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της ανάρτησης. Ωστόσο, η ανάπτυξη ολοκληρώθηκε και το αυτοκίνητο ονομάστηκε ZAZ-965. Θετικό αποτέλεσμα όλης αυτής της σύγχυσης μπορεί να θεωρηθεί ότι η εμπειρία των προγραμματιστών στρατιωτικού εξοπλισμού αποδείχθηκε χρήσιμη όσον αφορά την επιτυχή κατανομή βάρους του οχήματος, η οποία επηρέασε την εξαιρετική ικανότητά του σε μεταφορές.

Το πρώτο αυτοκίνητο κυκλοφόρησε το 1960, οι άνθρωποι άρχισαν να το αποκαλούν "Καμπούρες Zaporozhets". Η φωτογραφία που φαίνεται εδώ δείχνει επίσης ότι ήταν ένα πολύ ωραίο αυτοκίνητο. Ωστόσο, με την έναρξη της παραγωγής, βγήκαν όλα τα ελαττώματα και οι ελλείψεις που προκάλεσε μια τέτοια εξαιρετική προετοιμασία, που απαιτούσε αμέσως έναν σοβαρό εκσυγχρονισμό της μηχανής. Αλλά το νέο μοντέλο, το 966, κατακτήθηκε πολύ σκληρά, ειδικά επειδή ο κύριος εμπνευστής και ιδεολόγος του Χρουστσόφ είχε ήδη απομακρυνθεί από το αξίωμα, και ο νέος κυβερνήτης, L. I. Brezhnev, παρά την αγάπη του για τα αυτοκίνητα, δεν ανταποκρίθηκε στην «καμπωμένη» κατανόηση.

Παρόλα αυτά, αυτό το αυτοκίνητο παρέμεινε επιθυμητό από πολλούς Σοβιετικούς ανθρώπους, παρά όλες τις αδυναμίες του, επειδή δεν μπορούσαν να αποκτήσουν άλλο. Επισκευάστηκε, επισκευάστηκε, εκσυγχρονίστηκε, προκάλεσε αυξημένο ενδιαφέρον για τον εαυτό του, αυτό το καμπουριασμένο «Ζαπορόζετς». ο συντονισμός, από τον οποίο πέρασε, μερικές φορές έκανε μαζί του πραγματικά θαύματα. Και παρόλο που παρέμεινε ο ήρωας πολλών ανέκδοτων, ωστόσο, για πολλούς ήταν το πρώτο και μερικές φορές το μοναδικό αυτοκίνητο.

Humpback "Zaporozhets", μεπαρ' όλα τα ανέκδοτα και τα μειονεκτήματά του, για πολλά χρόνια ήταν αντικείμενο τυφλής αγάπης για πολλούς Σοβιετικούς ανθρώπους. Άνοιξε τον κόσμο μπροστά τους από το παράθυρο του αυτοκινήτου, τους έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψουν, τους έδωσε μια αίσθηση εσωτερικής ανεξαρτησίας και ελευθερίας. Και ανεξάρτητα από το πώς αξιολογείται σήμερα, είναι δύσκολο να μειωθεί η σημασία αυτού του αυτοκινήτου στην ιστορία.