Πώς να χτυπήσετε τον καταλύτη; Γιατί χρειάζεστε καταλύτη στο σύστημα εξάτμισης ενός αυτοκινήτου

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:48

Αργά ή γρήγορα, οι οδηγοί έρχονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση όπου το αυτοκίνητο, για άγνωστους λόγους, αρχίζει να χάνει ισχύ και η κατανάλωση καυσίμου αυξάνεται. Ο ένοχος μπορεί να είναι ένας ληγμένος καταλυτικός μετατροπέας. Πώς να επαναφέρετε το αυτοκίνητο σε κατάσταση λειτουργίας, είναι δυνατόν να χτυπήσετε τον καταλύτη και πώς να το κάνετε ανώδυνα, αυτό το άρθρο θα πει.

Λίγη ιστορία

Πίσω στη δεκαετία του '60 του περασμένου αιώνα, τα προοδευτικά μυαλά της ανθρωπότητας άρχισαν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου που σχετίζεται με την επιδείνωση της οικολογίας στον πλανήτη. Εργοστάσια και εργοστάσια πετούσαν επιβλαβή απόβλητα στην ατμόσφαιρα χωρίς κανέναν περιορισμό και ο αριθμός των αυτοκινήτων στους δρόμους αυξανόταν σταθερά. Ακόμη και τότε, οι μεγαλουπόλεις ήταν καλυμμένες με μια μπλε ομίχλη της εξάτμισης των αυτοκινήτων.

Το 1970, οι ξένοι κατασκευαστές έπρεπε να εξοπλίσουν τα αυτοκίνητα με εξουδετερωτές καυσαερίων. Το μονοξείδιο του άνθρακα, προϊόν ατελούς καύσης καυσίμου υδρογονανθράκων, θεωρήθηκε ότι είναι η κύρια επιβλαβής εκπομπή. Από το 1975 εγκατάσταση καταλυτώνήταν υποχρεωτική απαίτηση για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων στο εξωτερικό.

Γιατί χρειαζόμαστε έναν καταλύτη και πώς λειτουργεί

Όπως γνωρίζετε από τα μαθήματα χημείας, ο καταλύτης είναι μια ουσία που διεγείρει μια χημική αντίδραση, ενώ δεν συμμετέχει στη δημιουργία μιας νέας ουσίας. Οι σύγχρονοι καταλύτες καυσαερίων εκτελούν δύο λειτουργίες:

• μετά την καύση του μονοξειδίου του άνθρακα (CO) μέχρι να μετατραπεί σε διοξείδιο του άνθρακα (CO2);
• διαχωρισμός του μονοξειδίου του αζώτου σε άζωτο και οξυγόνο.

Η εκπλήρωση αυτών των δύο λειτουργιών έχει χωρίσει τους καταλυτικούς μετατροπείς σε δύο ποικιλίες: τους αναγωγικούς και τους εξουδετερωτικούς καταλύτες. Συχνά, δύο τύποι στοιχείων εγκαθίστανται σε ένα περίβλημα για να εκτελούν και τις δύο λειτουργίες.

Για να προχωρήσει η αντίδραση όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, η ουσία που είναι υπεύθυνη για τις αντιδράσεις αναγωγής εναποτίθεται σε κεραμικά στοιχεία σε μορφή κηρήθρων. Το εξαγωνικό τους σχήμα επιτρέπει όχι μόνο τη δημιουργία μιας μεγάλης περιοχής επαφής μεταξύ των καυσαερίων και του καταλύτη, αλλά προσδίδει επίσης υψηλή αντοχή, η οποία είναι σημαντική για εύθραυστα κεραμικά.

Ποικιλίες Εξουδετερωτών

Εκτός από κεραμικά στοιχεία, υπάρχουν και μεταλλικά. Αυτή η ποικιλία είναι πολύ ανθεκτική και έχει ένα μικρό μείον: σε περίπτωση βλάβης, ένας μεταλλικός καταλύτης δεν μπορεί να χτυπηθεί όπως ένας κεραμικός. Πρέπει να αποσυναρμολογήσετε τη θήκη, η επισκευή γίνεται πιο ακριβή.

Γιατί να χτυπήσετε τον καταλύτη; Κατά τη λειτουργία, η περιοχή ροής του μειώνεται συνεχώς και έρχεται μια στιγμή πουόταν η κανονική λειτουργία του κινητήρα καθίσταται αδύνατη. Για να αποκατασταθεί η διατομή του συστήματος εξάτμισης, τα κεραμικά στοιχεία βγαίνουν έξω από το περίβλημα του μετατροπέα.

Τι είναι ο αισθητήρας λάμδα και ο ρόλος του στο σύστημα εξάτμισης

Ο ανιχνευτής λάμδα ή ο αισθητήρας οξυγόνου σχετίζεται άμεσα με τον καταλύτη. Μετρά την ποσότητα οξυγόνου στα καυσαέρια. Σύμφωνα με το σήμα από τον αισθητήρα, ο υπολογιστής του αυτοκινήτου ρυθμίζει τη σύνθεση και την ποσότητα του μείγματος καυσίμου.

Ορισμένα μοντέλα αυτοκινήτων διαθέτουν δύο αισθητήρες οξυγόνου. Το ένα εγκαθίσταται πριν από τον καταλύτη, το δεύτερο - μετά. Αυτό γίνεται για να βελτιωθεί η ακρίβεια των μετρήσεων. Αυτό όμως δημιουργεί προβλήματα και στην περίπτωση ρύθμισης του συστήματος εξάτμισης ή κατά την αφαίρεση του καταλύτη του αυτοκινήτου. Ο αισθητήρας που εγκαθίσταται μετά τον μετατροπέα παραπλανά την ECU, μετά την οποία αυξάνεται η κατανάλωση καυσίμου και η ισχύς του κινητήρα πέφτει. Επομένως, σε περίπτωση επισκευής, πρέπει να γνωρίζετε όχι μόνο πώς να χτυπήσετε τον καταλύτη, αλλά και τι πρέπει να κάνετε μετά από αυτό για να αποκαταστήσετε την απόδοση.

Θέση καταλύτη στο σύστημα εξάτμισης

Ο καταλύτης είναι μέρος του συστήματος εξάτμισης του οχήματος. Διατίθεται τόσο ως ξεχωριστό στοιχείο όσο και ως συναρμολόγηση με σιγαστήρα. Η πρώτη επιλογή είναι πολύ πιο βολική, καθώς κατά την αντικατάσταση του καταλύτη δεν απαιτείται ούτε η αντικατάσταση του σιγαστήρα ούτε οι εργασίες συγκόλλησης για την εισαγωγή ενός νέου εξαρτήματος.

Ο καταλύτης τοποθετείται σε δύο σημεία ανάλογα με το μοντέλο του αυτοκινήτου. Στην πρώτη περίπτωση, στο χώρο του κινητήρα, αμέσως μετά την αποφοίτησησυλλέκτης. Στη δεύτερη έκδοση, επίσης μετά την πολλαπλή εξαγωγής, αλλά κάτω από το κάτω μέρος του αυτοκινήτου.

Οι οπές στερέωσης για τους αισθητήρες οξυγόνου συγκολλούνται στον σωλήνα εξάτμισης πριν και μετά τον μετατροπέα.

Υπάρχουν σιγαστήρες χωρίς καταλύτη. Δεν υπήρχαν απαιτήσεις περιβαλλοντικής ασφάλειας για τα αυτοκίνητα της σοβιετικής εποχής. Επομένως, στις μηχανές εκείνης της εποχής, αυτά τα στοιχεία του συστήματος εξάτμισης δεν είναι.

Πώς να ελέγξετε αν λειτουργεί

Το κύριο σύμπτωμα ενός βουλωμένου καταλυτικού μετατροπέα μπορεί να είναι η απώλεια ισχύος. Αυτό συμβαίνει γιατί η διατομή γίνεται αμελητέα και τα καυσαέρια δεν μπορούν να διαφύγουν εντελώς κατά τη διάρκεια της διαδρομής της εξάτμισης του κινητήρα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής εισαγωγής, τα καυσαέρια αναμειγνύονται με το φρέσκο μείγμα, επιδεινώνοντας την καύση. Το αποτέλεσμα είναι πτώση της δυναμικής επιτάχυνσης και αύξηση της κατανάλωσης καυσίμου. Αλλά πώς ξέρετε με βεβαιότητα ότι ο μετατροπέας ήταν η αιτία και όχι κάτι άλλο;

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να το κάνετε αυτό:

1. Αφαιρέστε τον καταλύτη και κοιτάξτε τον μέσα από το φως. Αυτός είναι ο πιο σίγουρος, αλλά και ο πιο χρονοβόρος τρόπος. Απαιτεί εργασίες κατεδάφισης. Επιπλέον, δεν μπορεί να δοκιμαστεί με αυτόν τον τρόπο κάθε εξουδετερωτής. Αυτά που είναι συγκολλημένα στο σύστημα εξάτμισης δεν φαίνονται μέσα από το φως.
2. Έλεγχος με πίεση. Για να γίνει αυτό, ένα μανόμετρο βιδώνεται στον δεύτερο αισθητήρα λάμδα, ο κινητήρας ξεκινά. Εάν στις 2500 rpm η πίεση είναι 0,3 kg/cm2 ή λιγότερο, δεν απαιτείται αντικατάσταση.
3. Μέτρηση πίεσης με ελεγκτή κινητήρα. Για να το κάνετε αυτό, στην τρύπα του κεριούο αισθητήρας βιδώνεται και μετράται η πίεση στο σύστημα εξάτμισης. Εάν υπερβαίνει τα 200 kPa, τότε αυτό υποδηλώνει την ανάγκη αντικατάστασης.

Η τελευταία μέθοδος είναι η πιο προηγμένη τεχνολογικά, εκτελείται μόνο σε εξειδικευμένα συνεργεία, για παράδειγμα, υπηρεσίες αυτοκινήτων για επισκευή σιγαστήρα στη Μόσχα.

Αντικατάσταση ή διαγραφή

Όταν ένας ιδιοκτήτης αυτοκινήτου αντιμετωπίζει αυτήν τη δυσλειτουργία, τίθεται μπροστά του το ερώτημα: εάν ο καταλύτης θα χτυπηθεί ή θα αντικατασταθεί με νέο. Η απάντηση βρίσκεται σε πολλά επίπεδα. Το πρώτο είναι το κόστος ενός νέου εξαρτήματος. Ο ουδετεροποιητής δεν είναι φθηνός. Περιέχει πολύτιμα μέταλλα (πλατίνα, χρυσός, παλλάδιο), που καθορίζει την τιμή. Το κόστος μπορεί να είναι τόσο υψηλό που ο ιδιοκτήτης αποφασίζει σίγουρα να χτυπήσει τον καταλύτη.

Πώς βλέπουν αυτό το πρόβλημα οι οδηγοί άλλης κατηγορίας; Πιστεύουν ότι οι αλλαγές στη σχεδίαση του αυτοκινήτου δεν οδηγούν σε τίποτα καλό. Ως εκ τούτου, αποφασίζουν να εγκαταστήσουν έναν νέο μετατροπέα.

Η τρίτη κατηγορία ανθρώπων αγοράζει επίσης ένα νέο ανταλλακτικό. Ωστόσο, οδηγούνται από ένα διαφορετικό κίνητρο. Ανησυχούν ειλικρινά για την οικολογία στον πλανήτη, δεν αδιαφορούν για το τι θα αναπνεύσουν οι άνθρωποι που ακολουθούν το αυτοκίνητό τους.

Μπορώ να καθαρίσω τον καταλύτη μόνος μου

Η διάρκεια ζωής του μετατροπέα είναι 150 χιλιάδες χιλιόμετρα. Αυτό είναι ιδανικό: δεν είναι φθαρμένος κινητήρας, καύσιμο υψηλής ποιότητας. Η συνήθης επιλογή, όταν ο καταλύτης αρχίζει να γίνεται αισθητός, είναι μια χιλιομετρική απόσταση 70-80 χιλιομέτρων. Υπάρχει κάποιος τρόπος να παραταθεί η διάρκεια ζωής του; Αποδεικνύεται ότι μπορείτε. Για αυτό σεμια λίστα προγραμματισμένων εργασιών συντήρησης θα πρέπει να περιλαμβάνει τον καθαρισμό. Γίνεται με διάφορους τρόπους:

1. Προσθήκη προσθέτων στη δεξαμενή καυσίμου, καθαρισμός από εναποθέσεις άνθρακα. Αυτή η μέθοδος είναι καλή στο ότι ο καθαρισμός πραγματοποιείται χωρίς αποσυναρμολόγηση του εξαρτήματος. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν είναι γνωστό εάν ο στόχος έχει επιτευχθεί.
2. Φύσημα κεραμικών κηρηθρών με πεπιεσμένο αέρα. Αυτή η επιλογή σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε οπτικά τον βαθμό μόλυνσης, καθώς και το τελικό αποτέλεσμα.
3. Ξέπλυμα κηρηθρών με ενώσεις αερολύματος για τον καθαρισμό πίδακες καρμπυρατέρ.

Οι δύο τελευταίες επιλογές περιλαμβάνουν την αποσυναρμολόγηση του συστήματος εξάτμισης. Όλες αυτές οι μέθοδοι μπορούν να αυξήσουν τη διάρκεια ζωής του καταλύτη, ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι παρά την καλή διαπερατότητα των καυσαερίων, τα στοιχεία του καταλύτη έχουν μια ορισμένη διάρκεια ζωής, μετά την οποία χάνουν την αποτελεσματικότητά τους.

Εργαλεία που χρειάζονται για εργασία

Πριν χτυπήσετε τον καταλύτη, πρέπει να προσδιορίσετε ποιος τύπος στοιχείου βρίσκεται μέσα. Εάν είναι κεραμικό, τότε το εύρος της εργασίας περιλαμβάνει αποσυναρμολόγηση, εκτόξευση του στοιχείου. Εάν υπάρχει ένα μεταλλικό στοιχείο μέσα, τότε δεν θα λειτουργήσει για να το χτυπήσει έξω. Για να το αφαιρέσετε, θα πρέπει να κόψετε το σώμα του μετατροπέα και στη συνέχεια να το συγκολλήσετε. Με βάση αυτό, χρειάζεται ένα διαφορετικό εργαλείο. Για να εκτελέσετε την εργασία θα χρειαστείτε:

1. Ένα σετ κλειδιών που περιλαμβάνει και ανοιχτά κλειδιά και κεφαλές καστάνιας.
2. Λιπαντικό με διεισδυτικό ψεκασμό όπως το WD-40. Από τις υψηλές θερμοκρασίες, τα μπουλόνια των συνδέσεων του σιγαστήρα ξινίζουν πολύ, είναι σχεδόν αδύνατο να τα ξεβιδώσετε χωρίς λίπανση.
3. Scrap ήμπάρα για να βγάζει τα κεραμικά από το σώμα.
4. Μηχανή λείανσης και συγκόλλησης σε περίπτωση αφαίρεσης του μεταλλικού στοιχείου από τον καταλύτη. Επίσης, αυτά τα εργαλεία μπορεί να χρειαστούν εάν ο μετατροπέας είναι συγκολλημένος στον σωλήνα εξάτμισης, όπως στην περίπτωση του Chevrolet Niva.
5. Νέο παρέμβυσμα μεταξύ καταλυτικού μετατροπέα και σιγαστήρα. Συνήθως, τα στοιχεία του συστήματος εξάτμισης κολλάνε μεταξύ τους, επομένως πρέπει να χωρίζονται μεταξύ τους με βάση. Ταυτόχρονα, τα παρεμβύσματα μεταξύ τους υποφέρουν.

Εκτός από τα παραπάνω, μπορεί να χρειαστείτε ανελκυστήρα, τρύπα θέασης, ανάλογα με το μοντέλο του αυτοκινήτου. Εάν ο καταλύτης είναι εγκατεστημένος στο χώρο του κινητήρα, τότε αρκεί μόνο μια επίπεδη επιφάνεια.

Οδηγίες αποσυναρμολόγησης

Είναι εύκολο να αφαιρέσετε μόνοι σας τα εσωτερικά στοιχεία του καταλύτη. Η δυσκολία μπορεί να βρίσκεται μόνο στο ξεβίδωμα των κολλημένων παξιμαδιών. Επομένως, πρέπει να θυμόμαστε ότι πρέπει να ξεβιδώνονται μόνο μετά από επεξεργασία με διεισδυτικό λιπαντικό. Επίσης, δεν μπορούν να ξεβιδωθούν με ένα πέρασμα. Πρέπει να κάνετε αυτό το «κύλιση», γυρίζοντας μακριά σε μια μικρή γωνία και μετά επιστρέφοντας πίσω. Εάν προσπαθήσετε να το ξεβιδώσετε αμέσως, μπορείτε να σπάσετε τα μπουλόνια στερέωσης, γεγονός που θα περιπλέξει πολύ την επισκευή.

Για να αποσυναρμολογήσετε τον καταλύτη, χρειάζεστε:

1. Βάλτε το αυτοκίνητο σε ανελκυστήρα ή σε μια τρύπα θέασης.
2. Αποσυνδέστε τον αρνητικό πόλο από την μπαταρία.
3. Αποσυνδέστε τα καλώδια του αισθητήρα οξυγόνου από τις υποδοχές τους.
4. Ξεβιδώστε τα μπουλόνια που συνδέουν τον κύριο σιγαστήρα και τον καταλύτη. Εάν ο καταλύτης είναι συνδεδεμένος στο μεσαίο τμήμα του συστήματος εξάτμισης, τότε θα πρέπει να αποσυναρμολογηθεί πλήρως.
5. Αποσυνδέστε το μεσαίο τμήμα του σιγαστήρα από τα λάστιχα στερέωσης, αφαιρέστε τον καταλύτη.

Νοκ άουτ τον καταλύτη

Μετά την αφαίρεση του μετατροπέα, πρέπει να τον εξετάσετε προσεκτικά και να αποφασίσετε τι θα κάνετε στη συνέχεια. Εάν η θήκη είναι πολύ διαβρωμένη, τότε δεν έχει νόημα να χτυπήσετε απλά το κεραμικό στοιχείο. Σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο να αντικαταστήσετε το εξάρτημα με ένα κομμάτι σωλήνα κατάλληλου τμήματος. Οι φλάντζες στερέωσης θα πρέπει να συγκολληθούν σε αυτόν τον σωλήνα. Με άλλα λόγια, είναι απαραίτητο να κόψετε ένα δοχείο καταλύτη και να συγκολλήσετε έναν σωλήνα του ίδιου μήκους. Στη συνέχεια συγκολλήστε το παξιμάδι στο οποίο θα βιδωθεί ο αισθητήρας οξυγόνου.

Οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων παραπονιούνται ότι μετά την αφαίρεση του καταλύτη, εμφανίστηκε κουδούνισμα στον σιγαστήρα. Αυτό συμβαίνει εάν απλώς αφαιρέσετε τα κεραμικά στοιχεία από τη θήκη. Για να μην συμβεί αυτό, πρέπει να εγκαταστήσετε έναν απαγωγέα φλόγας, ο οποίος θα περιορίσει την περιοχή ροής και θα εξαλείψει το φαινόμενο του συντονισμού.

Κατά την αποσυναρμολόγηση, πρέπει επίσης να προσέχετε την αυλάκωση που είναι τοποθετημένη μπροστά από τον καταλύτη.

Αυτό το εξάρτημα μειώνει τη μετάδοση κραδασμών από τον σιγαστήρα στην πολλαπλή εξαγωγής, η οποία είναι στερεωμένη άκαμπτα στον κινητήρα. Συνήθως, κατά 70 χιλιάδες χιλιόμετρα, η αυλάκωση σκουριάζει και απολεπίζεται. Επομένως, όταν εργάζεστε με έναν καταλύτη, δεν θα είναι περιττό να αλλάξετε αυτό το εξάρτημα.

Το σύστημα εξάτμισης συναρμολογείται με αντίστροφη σειρά.

Υλικολογισμικό μετά την αφαίρεση

Μετά την αφαίρεση των στοιχείων του καταλύτη, συμβαίνει το εξής. Η ισχύς του οχήματος αυξάνεται, ο κινητήρας λειτουργεί πιο ομαλά και η κατανάλωση καυσίμου μειώνεται. Αλλά αυτό συμβαίνει εάν ένας αισθητήρας οξυγόνου είναι εγκατεστημένος στο σύστημα εξάτμισης. Εάν υπάρχουν δύο αισθητήρες, τότε σε αυτήν την περίπτωση ο ενσωματωμένος υπολογιστής δεν θα λειτουργεί σωστά και το μήνυμα σφάλματος κινητήρα θα ανάβει συνεχώς στον πίνακα οργάνων. Τι να κάνετε σε αυτήν την περίπτωση;

Υπάρχουν δύο επιλογές. Το πρώτο, λιγότερο ακριβό, είναι η χρήση τεχνασμάτων. Πρόκειται για μια συσκευή εγκατεστημένη στη θέση του αισθητήρα οξυγόνου, ο οποίος δίνει το «σωστό» σήμα στην ECU. Σύμφωνα με την αρχή λειτουργίας, οι εμπλοκές είναι μηχανικές και ηλεκτρονικές.

Η δεύτερη επιλογή αναβοσβήνει τον ενσωματωμένο υπολογιστή. Συνήθως η έκδοση υλικολογισμικού αλλάζει σε παλαιότερη, όταν τα συστήματα εξάτμισης λειτουργούσαν μόνο με έναν αισθητήρα οξυγόνου. Για παράδειγμα, το Euro-4 αλλάζει σε Euro-2. Αυτή η μέθοδος είναι πιο ακριβή, αλλά ταυτόχρονα πιο αποτελεσματική.

Επιπλέον, μπορείτε να εγκαταστήσετε υλικολογισμικό που αλλάζει τη λειτουργία του κινητήρα προς την κατεύθυνση της αύξησης της ισχύος ή προς την κατεύθυνση της απόδοσης. Είναι πιο εύκολο να βρείτε διαγνωστικούς που αλλάζουν υλικολογισμικό στις μεγάλες πόλεις. Για παράδειγμα, οι υπηρεσίες επισκευής σιγαστήρα της Μόσχας θα σας λένε πάντα πού να βρείτε έναν τέτοιο ειδικό.