Πίσω δοκός: χαρακτηριστικά και περιγραφή

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:46

Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών αυτοκινήτων στον κόσμο. Όλα έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου. Η ανάρτηση είναι ένα σύνθετο σύνολο μηχανισμών που σας επιτρέπει να εξασφαλίσετε τη σταθερότητα του αυτοκινήτου στο δρόμο και την άνεση της κίνησης. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν διαφορετικά προγράμματα αναστολής. Και σήμερα θα εξετάσουμε μια από τις πιο απλές κατηγορίες. Αυτή είναι μια ημι-ανεξάρτητη ανάρτηση. Ο βασικός μηχανισμός του είναι η πίσω δέσμη. Τι είναι και πώς λειτουργεί;

Περιγραφή

Τι είναι λοιπόν η πίσω δοκός; Αυτό είναι ένα από τα κύρια στοιχεία της ανάρτησης της ράβδου στρέψης, η οποία συνδέει τους τροχούς με το αμάξωμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Υπάρχουν διαμήκεις μοχλοί ως οδηγοί μηχανισμοί. Τα τελευταία συνδέονται άκαμπτα με μια δοκό. Από τη μία πλευρά, ο πίσω βραχίονας είναι προσαρτημένος στην πλήμνη, από την άλλη - στο σώμα του αυτοκινήτου. Η πίσω δοκός του VAZ και άλλων οικονομικών αυτοκινήτων έχει τμήμα σε σχήμα U. Ως αποτέλεσμα, έχει χαμηλή στρεπτική ακαμψία καιμεγάλο στην στροφή. Αυτό το χαρακτηριστικό επιτρέπει στους τροχούς να κινούνται πάνω και κάτω ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο.

Συσκευή

Αυτός ο κόμβος θα αποτελείται από πολλά στοιχεία:

1. Μντεσέδες από καουτσούκ σε μέταλλο (συνήθως υπάρχουν μόνο δύο από αυτούς) που συνδέονται στα πλαϊνά μέλη του σώματος.
2. Ελικοειδή ελατήρια.
3. Κόμβοι τροχών.
4. Οπίσθια όπλα.
5. Αμορτισέρ.
6. Δοκός άμεσης στρέψης.

Η συσκευή είναι αρκετά απλή, γι' αυτό και αυτό το σύστημα ανάρτησης είναι αρκετά δημοφιλές.

Υπάρχει σταθεροποιητής;

Σχεδόν κάθε αυτοκίνητο στην μπροστινή ανάρτηση έχει μια τέτοια συσκευή. Αυτή είναι μια αντιστρεπτική μπάρα. Ωστόσο, είναι παρόν στο πίσω μέρος; Δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοια συσκευή στη συνηθισμένη της μορφή. Αντίθετα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια ελαστική μεταλλική ράβδος, η οποία βρίσκεται μέσα στην ίδια τη δοκό. Παρόμοιος σχεδιασμός χρησιμοποιείται σε Daewoo-Nexia, Daewoo-Lanos και άλλα (μια φωτογραφία αυτής της δέσμης υπάρχει στο παρακάτω άρθρο).

Αυτό το στοιχείο παίζει το ρόλο ενός είδους σταθεροποιητή, που σας επιτρέπει να μειώσετε την κύλιση κατά το στρίψιμο του αυτοκινήτου. Όμως, όπως δείχνει η πρακτική, είναι ακόμα αδύνατο να επιτευχθεί τέτοια δυνατότητα ελέγχου όπως σε ένα αυτοκίνητο με ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων.

Πού ισχύει;

Αυτή η δοκός χρησιμοποιείται μόνο σε προσθιοκίνητα αυτοκίνητα οικονομικής (μερικές φορές μεσαίας) κατηγορίας. Λόγω του μοναδικού σχεδιασμού της, αυτή η ανάρτηση καταλαμβάνει μια θέση μεταξύ ανεξάρτητης και εξαρτημένης. Επομένως, αυτήπου ονομάζεται ημιεξαρτώμενη. Παρόλο που οι τροχοί μπορούν να κινούνται διαφορετικά, δεν μπορείτε να περιμένετε τα ίδια αποτελέσματα όπως με μια ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων εδώ.

Πλεονεκτήματα

Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα από τη χρήση αυτής της δοκού στην πίσω ανάρτηση ενός αυτοκινήτου:

1. Συμπαγές. Η δοκός δεν απαιτεί πολύ χώρο και επομένως μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη ποικιλία αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων πολλών μικρών αυτοκινήτων.
2. Ελαφρύ βάρος. Αυτό είναι ένα άλλο πλεονέκτημα υπέρ της χρήσης δοκού σε αυτοκίνητα Α και Β κατηγορίας.
3. Υψηλή συντηρησιμότητα. Λόγω της απλής συσκευής, δεν υπάρχει πρακτικά τίποτα να σπάσει εδώ. Η δοκός είναι αρκετά αξιόπιστη και μπορεί να βγει και να κατέβει μόνο σε ακραίες περιπτώσεις. Το μόνο που απαιτείται κατά τη λειτουργία είναι η έγκαιρη αλλαγή των αναλωσίμων. Θα μιλήσουμε για την αντικατάστασή τους λίγο αργότερα.

Τώρα για τα μειονεκτήματα. Υπάρχουν μόνο μερικά από αυτά, αλλά είναι σημαντικά:

1. Πρώτον, η πίσω δέσμη δεν παρέχει τόσο ομαλή οδήγηση όσο η ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων. Η διαδρομή του τροχού θα εξακολουθεί να είναι περιορισμένη, αφού και τα δύο μέρη συνδέονται, αν και με ελαστική, αλλά μεταλλική κατασκευή. Επομένως, ένα τέτοιο σύστημα ανάρτησης δεν εφαρμόζεται σε αυτοκίνητα κατηγορίας C και άνω. Καμία ημι-ανεξάρτητη δοκός δεν θα προσφέρει τόσο ομαλή οδήγηση όσο μια απλή ανεξάρτητη ανάρτηση. Σημειώστε επίσης ότι οι τροχοί μπορούν να κινηθούν μόνο προς μία κατεύθυνση (πάνω και κάτω). Στην περίπτωση ανάρτησης πολλαπλών συνδέσμων, αλλάζουν γωνία κλίσης όταν μπαίνουν στο λάκκο.
2. Δεύτερον, η δυνατότητα ελέγχου του αυτοκινήτου μειώνεται σημαντικά. Συχνά σε τέτοια μηχανήματαστροφές φυσά τον πίσω άξονα. Αυτό είναι αποδεκτό για την οικονομική κατηγορία, αλλά απαράδεκτο για πιο ακριβά αυτοκίνητα, ειδικά με ισχυρούς κινητήρες. Τουλάχιστον, είναι ανασφαλές. Επομένως, η πίσω δέσμη χρησιμοποιείται κυρίως σε αυτοκίνητα με κινητήρες που δεν υπερβαίνουν το ενάμισι λίτρο.

Κύριες δυσλειτουργίες

Ας ρίξουμε μια ματιά στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων με πίσω δοκό:

1. Αμορτισέρ. Ο πόρος τους στο σύνολό του δεν είναι μικρότερος από τις αναρτήσεις πολλαπλών συνδέσμων. Ωστόσο, αν πάρουμε τη δομή της δοκού ως σύνολο, αυτό το μέρος φθείρεται πάντα πριν από τα άλλα.
2. Ρουλεμάν τροχών. Αν μιλάμε για την πίσω δέσμη του Peugeot 206, οι ιδιοκτήτες πρέπει να αλλάζουν αυτά τα ρουλεμάν κατά μέσο όρο μία φορά κάθε 100 χιλιάδες χιλιόμετρα. Συνιστάται η αντικατάσταση και των δύο ρουλεμάν ταυτόχρονα, καθώς η διάρκεια ζωής τους είναι περίπου η ίδια.
3. Silentblock. Σε αντίθεση με την ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων, διαρκούν πολύ περισσότερο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα για το πώς τα αθόρυβα μπλοκ της πίσω δέσμης της Renault εξυπηρετούσαν για 150-200 χιλιάδες χιλιόμετρα. Σε περίπτωση πολλαπλών συνδέσμων, η προθεσμία είναι 150 χιλιάδες.
4. Ελατήρια. Κρεμούν με την πάροδο του χρόνου, αλλά όχι σημαντικά. Πριν από την αντικατάστασή τους, οι ιδιοκτήτες πρέπει να αλλάξουν τις ελαστικές φλάντζες. Λόγω της συχνής δουλειάς των στροφών, σκουπίζονται.

Χρειάζεται αντικατάσταση ολόκληρης της πίσω δέσμης; Μπορούμε να πούμε ότι αυτό το σχέδιο είναι αιώνιο και ζει όσο το ίδιο το αυτοκίνητο. Πλήρης αντικατάσταση της δοκού απαιτείται μόνο σε περίπτωση σοβαρού ατυχήματος, όταν παραβιάστηκε η γεωμετρία του αμαξώματος. Αντο μηχάνημα λειτούργησε χωρίς σοβαρά ατυχήματα, ο ιδιοκτήτης μπορεί να αντικαταστήσει μόνο αναλώσιμα (αμορτισέρ, αθόρυβα μπλοκ και ρουλεμάν τροχών).

Tuning

Υπάρχει συντονισμός πίσω δέσμης; Σε αντίθεση με την μπροστινή ανάρτηση, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τη φινέτσα της. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα τρόπος να βελτιωθούν τα χαρακτηριστικά αυτής της συσκευής. Η πιο συνηθισμένη επιλογή συντονισμού είναι η εγκατάσταση αντιστρεπτικής ράβδου. Έχουμε ήδη μιλήσει για την απουσία τέτοιου στοιχείου και την υπερβολική νωθρότητα των αυτοκινήτων. Η εγκατάσταση αυτής της συσκευής σάς επιτρέπει επιπλέον να μειώσετε την πλευρική κύλιση και να βελτιώσετε τη δυνατότητα ελέγχου του μηχανήματος. Πώς μοιάζει ένα παρόμοιο στοιχείο, ο αναγνώστης μπορεί να δει στην παρακάτω φωτογραφία.

Για να εγκαταστήσετε έναν τέτοιο σταθεροποιητή, δεν χρειάζεται να κάνετε πρόσθετες τρύπες ή να συγκολλήσετε τίποτα. Ο μηχανισμός είναι στερεωμένος στα τυπικά μπουλόνια της συσκευής και σε ορισμένες περιπτώσεις τυλίγεται γύρω από την ίδια τη δοκό στο κέντρο. Έτσι, ο σχεδιασμός δίνει πρόσθετη ακαμψία χωρίς να θυσιάζει την άνεση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν έτοιμα κιτ για τοποθέτηση σε προσθιοκίνητα αυτοκίνητα της μάρκας VAZ.

Ένας άλλος τύπος συντονισμού είναι η τοποθέτηση μεταλλικών πλακών κάτω από την πλήμνη. Αυτό γίνεται για να ληφθεί αρνητικό κάμπερ. Κατά κανόνα, αυτό είναι απαραίτητο κατά την εγκατάσταση μεγάλων δίσκων σε περίπτωση που δεν χωρούν στο τόξο. Η αρνητική κάμπερ θα βελτιώσει τον χειρισμό του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο θα στρίψει καλύτερα. Ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι μετά από έναν τέτοιο συντονισμό, όλατο φορτίο θα πάει στη μία πλευρά του πέλματος. Σε αυτήν την περίπτωση, ο πόρος των ελαστικών μειώνεται στο μισό.

Συμπέρασμα

Λοιπόν, εξετάσαμε τι είναι η πίσω δέσμη. Παρά τον αρχαϊσμό του, σχεδόν όλα τα οικονομικά αυτοκίνητα παράγονται με τέτοιο σύστημα ανάρτησης. Αυτό οφείλεται στη φθηνότητα της παραγωγής, καθώς και στη μείωση του κόστους συντήρησης.