"Moskvich-2150", SUV από το παρελθόν: προδιαγραφές, φωτογραφίες

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 14:10

Είναι γνωστό ότι η ΕΣΣΔ είχε μια πολύ μικρή γκάμα αυτοκινήτων. Αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη ιδεών, αλλά στα οικονομικά και πολιτικά συστήματα του κράτους. Έτσι, αναπτύχθηκαν πολλά αξιόλογα έργα με προηγμένες ή ασυνήθιστες τεχνικές λύσεις ή απλά σύγχρονα μηχανήματα, αλλά τα περισσότερα από αυτά δεν επιτρέπονταν για μαζική παραγωγή. Το παρακάτω είναι ένα από αυτά τα αυτοκίνητα - "Moskvich-2150".

Λειτουργίες

Αυτή η μηχανή είναι ένα πρωτότυπο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε μαζική παραγωγή. Αυτό είναι ένα συμπαγές επιβατικό αυτοκίνητο εκτός δρόμου που αναπτύχθηκε από την MZMA με βάση προηγούμενα πρωτότυπα και μοντέλα παραγωγής.

Ιστορία

Στο εν λόγω εργοστάσιο αυτοκινήτων, έγιναν αρκετές προσπάθειες για τη δημιουργία ενός αυτοκινήτου εκτός δρόμου. Ωστόσο, κανένα από τα έργα δεν ήταν επιτυχές. Ακολουθεί η ιστορία της ανάπτυξης τέτοιων οχημάτων.

"Moskvich-410", 411

Το 1957, με βάση τα συμπαγή μοντέλα 402 και 407 MZMA, τα επιβατικά αυτοκίνητα με κίνηση σε όλους τους τροχούς "Moskvich-410" και 411 αναπτύχθηκαν σε αμαξώματα sedan και station wagon, αντίστοιχα. Από τις αρχικές μηχανές, έλαβαν μια δομή στήριξης του αμαξώματος, η οποία ενισχύθηκε. Άλλαξε σημαντικά το πλαίσιο και το κιβώτιο ταχυτήτων. Οι γέφυρες αντικαταστάθηκαν με πιο άκαμπτες, η μπροστινή ανεξάρτητη ανάρτηση - εξαρτημένη, τηλεσκοπικά αμορτισέρ - μοχλός, τοποθετήθηκε θήκη μεταφοράς. Το αποτέλεσμα ήταν επιβατικά αυτοκίνητα με απόσταση από το έδαφος 220 χλστ., ικανά να ξεπεράσουν περάσματα βάθους έως και 0,3 μ. Αυτά τα αυτοκίνητα δημιουργήθηκαν ως μέρος του τότε αναπτυγμένου προγράμματος άνετων αναλόγων SUV, που αντιπροσωπεύονται από επιβατικά μοντέλα με κίνηση σε όλους τους τροχούς.

"Moskvich-410" και 411 ανταγωνίστηκαν το GAZ-M72, που αναπτύχθηκε σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο. Ως αποτέλεσμα των δοκιμών, εντοπίστηκαν σημαντικές ελλείψεις. Έτσι, το σώμα δεν ήταν αρκετά άκαμπτο και η θήκη μεταφοράς ήταν αναξιόπιστη. Επιπλέον, το αυτοκίνητο αποδείχθηκε πολύ άβολο λόγω της άκαμπτης ανάρτησης και του θορυβώδους κιβωτίου ταχυτήτων. Τέλος, σημείωσαν την αστάθεια και την πολύπλοκη διαχείριση. Αυτό οφειλόταν στην αμοιβαία διαφορά μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μονάδων. Ο εκσυγχρονισμός θεωρήθηκε ασύμφορος και με βάση αυτό, οι σχεδιαστές της MZMA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν αδύνατο να δημιουργηθεί ένα επιβατικό αυτοκίνητο με κίνηση σε όλους τους τροχούς σε ένα τυπικό πλαίσιο, αν και η GAZ συνέχισε να αναπτύσσει αυτό το σχέδιο.

"Moskvich-415", 416

Ως εκ τούτου, η MZMA αποφάσισε να αναπτύξειατομικό πλαίσιο για όχημα εκτός δρόμου. Και την ίδια χρονιά δημιούργησαν το "Moskvich-415". Διέφερε από τα προηγούμενα πρωτότυπα, πρώτα απ 'όλα, από την παρουσία ενός σκελετού, που παρείχε λιγότερο βάρος και μεγαλύτερη αντοχή και ανθεκτικότητα. Το κιβώτιο ταχυτήτων συνδυάστηκε με θήκη μεταφοράς. Η ανάρτηση χρησιμοποιήθηκε από το έργο 410. Κατά την ανάπτυξη του σχεδιασμού, καθοδηγήθηκαν από τον Willys. Σύμφωνα με τη γενική ιδέα του αυτοκινήτου, μοιάζουν επίσης πολύ: και τα δύο είναι SUV συμπαγούς πλαισίου με την πιο απλοποιημένη σχεδίαση. Ταυτόχρονα, στη σοβιετική έκδοση, οι λεπτομέρειες των σειριακών μηχανών MZMA χρησιμοποιήθηκαν στο μέγιστο.

Το 1960, παρουσιάστηκε το Moskvich-416, με διάταξη καμπίνας έξι θέσεων (το μοντέλο 415 ήταν τετραθέσιο) και κλειστό αμάξωμα. Λίγο αργότερα, ο αρχικός κινητήρας αντικαταστάθηκε με το M-408. Ωστόσο, παρά την πολύ επιτυχημένη σχεδίαση, αυτά τα αυτοκίνητα δεν έχουν αποκτήσει ευρεία διανομή. Αυτό οφειλόταν σε τρεις λόγους. Πρώτον, τα μηχανήματα δεν αξιολογήθηκαν από το αρμόδιο υπουργείο. Δεύτερον, οι δυνατότητες του εργοστασίου ήταν πλήρως φορτωμένες. Τρίτον, τα μοντέλα 410 και 411 που χρησίμευαν ως βάση για τα εν λόγω αυτοκίνητα είχαν διακοπεί μέχρι τότε, οπότε η χρήση των εξαρτημάτων τους έχασε την κερδοφορία.

"Moskvich-2148", 2150

Ωστόσο, τα Moskvich-415 και 416 χρησιμοποιήθηκαν στην ανάπτυξη των αυτοκινήτων Moskvich-2150 και 2148, που παρουσιάστηκαν το 1973. Τα αυτοκίνητα δημιουργήθηκαν ως μέρος του κρατικού έργου ενός άνετου συμπαγούς SUV για τους χωρικούς, όπου αγωνίστηκαν με Izh-14 και VAZ-2121. Νέοςτα πρωτότυπα του αυτοκινήτου Moskvich (AZLK) ενοποιήθηκαν με το μοντέλο 2140, το οποίο προετοιμαζόταν για παραγωγή εκείνη την εποχή. Συνολικά δημιουργήθηκαν δύο αυτοκίνητα: το ένα με σκληρή οροφή (2150), το άλλο με μουσαμά (2148). Από τα πρωτότυπα 415 και 416, τα Moskvich-2150 και 2148 έλαβαν ένα σκελετό, συμπαγείς άξονες και άκαμπτα ελατήρια κ.λπ. Χάρη σε αυτό, μόνο η AZLK παρουσίασε ένα SUV κλασικής σχεδίασης μεταξύ των ανταγωνιστών. Ο κινητήρας λήφθηκε από το Moskvich-412, αλλά τροποποιήθηκε με μείωση της σχέσης συμπίεσης.

Το Moskvich-2150 δοκιμάστηκε. Ένα test drive στο πλαίσιο τους έδειξε υψηλή ικανότητα μεταξύ χωρών. Ωστόσο, εντοπίστηκαν επίσης σχεδιαστικά ελαττώματα.

Σε κάθε περίπτωση, ένα αυτοκίνητο VAZ με πιο άνετο, ευέλικτο και πρωτοποριακό σχεδιασμό βγήκε στη μαζική παραγωγή. Υπάρχει η άποψη ότι το σχέδιο AZLK απορρίφθηκε για πολιτικούς λόγους. Παρόλα αυτά, χάρη στην κλασική διάταξη που είχε αυτό το πρωτότυπο του αυτοκινήτου Moskvich, τα χαρακτηριστικά του τράβηξαν την προσοχή του στρατού. Ωστόσο, η AZLK δεν είχε τους πόρους για να ξεκινήσει την παραγωγή των 2150 και 2148, έτσι το Υπουργείο Άμυνας σχεδίαζε να εκσυγχρονίσει το υποκατάστημα στο Kineshma για την ετήσια παραγωγή 60 χιλιάδων από αυτά τα μηχανήματα. Ωστόσο, το έργο δεν υλοποιήθηκε επειδή δεν χρηματοδοτήθηκε.

Την επόμενη χρονιά, μετά την πρεμιέρα του 2150 και του 2148, άρχισαν να αναπτύσσουν ένα SUV με ανεξάρτητες αναρτήσεις και άλλες τεχνικές καινοτομίες. Ωστόσο, η διαδικασία διεκόπη ήδη το 1975 λόγω του θανάτου ενός από τους σχεδιαστές, ο οποίος ειδικευόταν ειδικά σε οχήματα εκτός δρόμου. Σε αυτό το έργο στοαυτό το θέμα ("Moskvich") AZLK γύρισε.

Μέχρι το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80. μέσα στην επιχείρηση υπήρξαν προτάσεις για την αναβίωση του έργου 2150 (2148), αλλά εκείνη την εποχή όλοι οι πόροι του εργοστασίου, όπως και πριν, ήταν απασχολημένοι.

Σαν αποτέλεσμα, παρέμειναν 2 αντίγραφα του αυτοκινήτου Moskvich-2150. Το SUV από το παρελθόν διατηρείται και στις δύο εκδόσεις. Βρίσκονται στο μουσείο vintage αυτοκινήτου. Όσο για τα προηγούμενα πρωτότυπα, είναι γνωστά ένα σωζόμενο Moskvich-415S και ένα αμάξωμα του πρωτότυπου 415 του αυτοκινήτου Moskvich. Οι φωτογραφίες του 2150 παρουσιάζονται πολύ ευρέως, ενώ για άλλες εκδοχές υπάρχουν κυρίως αρχειακές φωτογραφίες.

Σώμα

Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε σε τρίθυρο αμάξωμα με σκληρό και μαλακό καπάκι (station wagon και phaeton, αντίστοιχα). Το δεύτερο αυτοκίνητο ήταν εξοπλισμένο με τόξο ασφαλείας. Σε σύγκριση με προηγούμενα πρωτότυπα, ο σχεδιασμός έχει ενημερωθεί. Και τα δύο αυτοκίνητα είχαν λαβές θυρών ασφαλείας και σκαλοπάτια κάτω από κάθε πόρτα. Σε αυτή την περίπτωση, οι μεντεσέδες της πόρτας ήταν εξωτερικοί. Το 2150 ήταν εξοπλισμένο με συρόμενα παράθυρα (στο 2148 μόνο το παρμπρίζ ήταν συμπαγές). Τα οπτικά, με εξαίρεση τους προβολείς από το μοντέλο 412 και τον εργοστασιακό φωτισμό της πίσω πινακίδας κυκλοφορίας, δανείστηκαν από το GAZ-66. Οι υαλοκαθαριστήρες μετακινήθηκαν στο κάτω μέρος του γυαλιού, σε αντίθεση με τα προηγούμενα πρωτότυπα του αυτοκινήτου Moskvich. Οι φωτογραφίες δείχνουν διαφορές μεταξύ των εκδόσεων. Στα εν λόγω οχήματα τοποθετήθηκαν δύο δεξαμενές καυσίμων των 60 λίτρων η καθεμία και στις δύο πλευρές του αμαξώματος. Ο εφεδρικός τροχός τοποθετήθηκε με έναν πολύ ασυνήθιστο τρόπο: στο πίσω μέρος της δεξιάς πλευράς. Αυτό έγινε για να διευκολυνθεί η χρήση της πίσω πόρτας, καθώςπαρείχε πρόσβαση όχι μόνο στον χώρο αποσκευών, αλλά και στο σαλόνι σε συνδυασμό με αυτόν, καθώς και για την αποφυγή χαλάρωσης κάτω από το φορτίο από τον τροχό.

Οι δημιουργοί προέβλεψαν τη λειτουργία του αυτοκινήτου σε δύσκολες αγροτικές συνθήκες, όπου δεν υπάρχει ειδική υπηρεσία, επομένως, τα σχέδιά του προσπάθησαν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη απλότητα και λιτότητα. Επομένως, έγιναν μόνο 6 σημεία λίπανσης.

Οι διαστάσεις είναι 3.615m μήκος, 1.626m πλάτος και 1.85m ύψος. Το μεταξόνιο είναι 2,27 μ., το μετατρόχιο και των δύο αξόνων 1,27 μ. Οι δύο τελευταίες παράμετροι έχουν αυξηθεί σε σύγκριση με το αρχικό πλαίσιο. Απόλυτο βάρος - 1,05 τόνοι.

Ως το κύριο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών, οι δημιουργοί σημείωσαν την ισχυρότερη και πιο ανθεκτική δομή πλαισίου του αυτοκινήτου Moskvich-2150. Οι θρύλοι του αυτοκινήτου της ΕΣΣΔ μεταξύ των SUV, όπως τα GAZ-69, UAZ-469, καθώς και τα παγκόσμια ανάλογα εκείνης της εποχής, είχαν ένα παρόμοιο σχέδιο. Το VAZ-2121 από αυτή την άποψη έχει γίνει ένα προηγμένο αυτοκίνητο.

Επιπλέον, οι σχεδιαστές εστίασαν στην οικονομική αποδοτικότητα όσον αφορά τα υλικά: το 1/3 της ποσότητας μετάλλου UAZ-469 απαιτούνταν για την παραγωγή του αυτοκινήτου.

Μηχανή

Σε αντίθεση με τα μοντέλα 415 και 416, το Moskvich-2150 ήταν εξοπλισμένο με τον κινητήρα M-412. Τροποποιήθηκε ελαφρώς, μειώνοντας την αναλογία συμπίεσης στο 7,25 για να επιτρέψει τη χρήση βενζίνης 76 σε αγροτικές περιοχές. Αυτό το 4κύλινδρο καρμπυρατέρ 1,5L με 2 βαλβίδες ανά κύλινδροαναπτύσσει 75 λίτρα. Με. ισχύς στις 5800 rpm και 111,8 Nm ροπής στις 3800 rpm.

Το σύστημα εξάτμισης πραγματοποιήθηκε κατά μήκος της δεξιάς πλευράς. Το αντιψυκτικό σύστημα ψύξης είναι σφραγισμένο. Ο κινητήρας είναι εξοπλισμένος με προθερμαντήρα.

Μετάδοση

Το αυτοκίνητο είναι εξοπλισμένο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων 4 ταχυτήτων.

Όπως και με τα προηγούμενα έργα, η διάταξη παρέμεινε κλασική τετρακίνηση: Το "Moskvich-2150" έλαβε έναν βυσματωμένο μπροστινό άξονα. Για αυτό, τοποθετείται μια θήκη μεταφοράς 2 ταχυτήτων στο ίδιο περίβλημα με το κιβώτιο ταχυτήτων. Για τη χρήση πρόσθετου εξοπλισμού (βαρούλκα, αντλίες κ.λπ.), είναι δυνατή η λήψη ενέργειας από αυτόν. Γέφυρες - συνεχείς με πλήρως αποφορτισμένους άξονες. Το πίσω διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης έχει αναγκαστικό κλείδωμα.

Οι ανταγωνιστές είχαν διαφορετικό σύστημα τετρακίνησης.

Πλαίσιο

Η σχεδίαση του πλαισίου δανείστηκε σχεδόν αμετάβλητη από τα πρωτότυπα 415 και 416. Μόνο το μετατρόχιο και το μεταξόνιο αυξήθηκαν για να αυξηθεί η σταθερότητα. Και οι δύο αναρτήσεις είναι σε δύο διαμήκη ημιελλειπτικά φυλλοειδή ελατήρια. Εξοπλισμένο με αντιστρεπτικές ράβδους.

Η απόσταση από το έδαφος είναι 220 mm.

Το σύστημα διεύθυνσης έχει σχέδιο υβριδικού ατέρμονα με διπλό κύλινδρο κορυφογραμμής.

Φρένα - τύμπανο σε όλους τους τροχούς.

Οι ζάντες 15 ιντσών έχουν σφυρηλατημένες ζάντες και ελαστικά εκτός δρόμου. Τοποθετούνται σε ρουλεμάν, λόγω των οποίων περιστρέφονται με διαφορετικές γωνιακές ταχύτητες.

Τόσο σοβαρόη κλασική σχεδίαση πλαισίου εκτός δρόμου οφείλεται στο γεγονός ότι το αυτοκίνητο δημιουργήθηκε για λειτουργία σε δύσκολες συνθήκες. Αυτή ήταν η κύρια διαφορά από τους ανταγωνιστές που είχαν ανεξάρτητη μπροστινή ανάρτηση.

Εσωτερικό

Το αυτοκίνητο φιλοξενούσε 6 άτομα. Επιπλέον, η πρόσβαση στα πίσω καθίσματα γινόταν μέσω της πίσω μονόφυλλης πόρτας και της πίσω πόρτας με υποπόδιο. Τα μπροστινά καθίσματα έχουν μόνο μία διαμήκη ρύθμιση. Τα πίσω αντιπροσωπεύονται από διπλούς πάγκους που βρίσκονται κατά μήκος των πλευρών. Δηλαδή, η διάταξη δανείστηκε από το Moskvich-416 και χρησιμοποιήθηκε επίσης για την ανοιχτή έκδοση του 2148. Ο μπροστινός πίνακας είχε στοιχεία παθητικής ασφάλειας. Επιπλέον, η κολόνα του τιμονιού ήταν ασφάλεια. Μια λαβή είναι τοποθετημένη στα δεξιά απέναντι από τη θέση του συνοδηγού.

Τα πίσω καθίσματα διαθέτουν διπλά ανακλινόμενα μαξιλάρια για επέκταση του χώρου αποσκευών.

Δυνατότητα οδήγησης

Η μέγιστη ταχύτητα των "Moskvich-2150" και 2148 είναι 105 km/h (120 km/h σύμφωνα με άλλες πηγές). Οι δοκιμές έδειξαν ότι κινούνται με σιγουριά σε διάφορες επιφάνειες (άμμος, άργιλος, καλλιεργήσιμη γη) και είναι σε θέση να ξεπεράσουν περάσματα βάθους έως και 0,6 μ. Μια παροχή καυσίμου 120 λίτρων ήταν αρκετή για περισσότερα από 500 χλμ. Τα οχήματα ήταν ικανά να ρυμουλκούν ρυμουλκούμενο βάρους έως και 0,35 τόνους.