Η αρχή του συμπλέκτη. Συσκευή συμπλέκτη αυτοκινήτου

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Ο συμπλέκτης είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε σύγχρονου αυτοκινήτου. Αυτός ο κόμβος είναι που δέχεται όλα τα κολοσσιαία φορτία και τους κραδασμούς. Ιδιαίτερα υψηλή τάση παρουσιάζεται από συσκευές σε οχήματα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Όπως ήδη καταλάβατε, στο σημερινό άρθρο θα εξετάσουμε την αρχή λειτουργίας του συμπλέκτη, το σχεδιασμό και τον σκοπό του.

Χαρακτηριστικό στοιχείου

Ο συμπλέκτης είναι ένας συμπλέκτης ισχύος που μεταφέρει τη ροπή μεταξύ των δύο βασικών εξαρτημάτων του αυτοκινήτου: του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων. Αποτελείται από πολλούς δίσκους. Ανάλογα με τον τύπο μετάδοσης δύναμης, αυτοί οι συμπλέκτες μπορεί να είναι υδραυλικοί, τριβής ή ηλεκτρομαγνητικοί.

Προορισμός

Ο αυτόματος συμπλέκτης έχει σχεδιαστεί για να αποσυνδέει προσωρινά το κιβώτιο ταχυτήτων από τον κινητήρα και να το τρίβει ομαλά. Η ανάγκη για αυτό προκύπτει καθώς ξεκινά το κίνημα. Η προσωρινή αποσύνδεση του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων είναι επίσης απαραίτητη κατά τις επόμενες αλλαγές ταχυτήτων, καθώς και κατά τη διάρκεια απότομου φρεναρίσματος και ακινητοποίησης του οχήματος.

Όταν το μηχάνημα κινείται, το σύστημα συμπλέκτη είναι κυρίως ενεργοποιημένο. Αυτή τη στιγμή, μεταφέρει ισχύ από τον κινητήρα στο κιβώτιο ταχυτήτων και επίσης προστατεύει τους μηχανισμούς του κιβωτίου ταχυτήτων από διάφορα δυναμικά φορτία. Αυτά που προκύπτουν στη μετάδοση. Έτσι, το φορτίο σε αυτό αυξάνεται καθώς ο κινητήρας επιβραδύνεται, με απότομη εμπλοκή του συμπλέκτη, μείωση της ταχύτητας του στροφαλοφόρου άξονα ή όταν το όχημα προσκρούει σε ανωμαλίες δρόμου (λάκκους, λακκούβες κ.λπ.).

Ταξινόμηση βάσει σύνδεσης εξαρτημάτων οδήγησης και κινούμενων εξαρτημάτων

Ο Ο συμπλέκτης ταξινομείται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια. Σύμφωνα με τη σύνδεση του οδηγού και του κινούμενου εξαρτήματος, είναι συνηθισμένο να γίνεται διάκριση μεταξύ των ακόλουθων τύπων συσκευών:

• Τριβή.
• Υδραυλικό.
• Ηλεκτρομαγνητικό.

Κατά τύπο δημιουργίας δύναμης ώθησης

Σε αυτήν τη βάση, διακρίνονται οι τύποι συμπλέκτη:

• Με κεντρικό ελατήριο.
• Centrifugal.
• Με περιφερειακά ελατήρια.
• Ημι-φυγόκεντρος.

Ανάλογα με τον αριθμό των κινητήριων αξόνων, τα συστήματα είναι μονού, διπλού και πολλαπλού δίσκου.

Κατά τύπο δίσκου

• Μηχανικό.
• Υδραυλικό.

Όλοι οι παραπάνω τύποι συμπλέκτη (με εξαίρεση τους φυγόκεντρους) είναι κλειστοί, δηλαδή σβήνουν ή ενεργοποιούνται συνεχώς από τον οδηγό όταν αλλάζει ταχύτητες, σταματά και φρενάρει το όχημα.

Προς το παρόν, τα συστήματα τύπου τριβής έχουν κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα. Αυτοί οι κόμβοι χρησιμοποιούνται ωςαυτοκίνητα και φορτηγά, καθώς και λεωφορεία μικρής, μεσαίας και μεγάλης κατηγορίας.

Οι συμπλέκτες 2 δίσκων χρησιμοποιούνται μόνο σε τρακτέρ βαρέως τύπου. Τοποθετούνται και σε λεωφορεία μεγάλου κυβισμού. Το Multidisk πρακτικά δεν χρησιμοποιείται από τις αυτοκινητοβιομηχανίες αυτή τη στιγμή. Παλαιότερα χρησιμοποιούνταν σε βαρέα φορτηγά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι υδραυλικοί σύνδεσμοι ως ξεχωριστή μονάδα σε σύγχρονα μηχανήματα δεν θα χρησιμοποιούνται. Μέχρι πρόσφατα, χρησιμοποιούνταν σε κιβώτια αυτοκινήτων, αλλά μόνο σε συνδυασμό με ένα στοιχείο τριβής εγκατεστημένο σε σειρά.

Όσο για τους ηλεκτρομαγνητικούς συμπλέκτες, δεν χρησιμοποιούνται ευρέως στον κόσμο σήμερα. Αυτό οφείλεται στην πολυπλοκότητα του σχεδιασμού τους και στην ακριβή συντήρησή τους.

Πώς λειτουργεί ένας μηχανικός συμπλέκτης

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η μονάδα έχει την ίδια αρχή λειτουργίας, ανεξάρτητα από τον αριθμό των κινούμενων αξόνων και τον τύπο της δημιουργίας δύναμης πίεσης. Η εξαίρεση είναι ο τύπος μονάδας δίσκου. Υπενθυμίζουμε ότι είναι μηχανικό και υδραυλικό. Και τώρα θα εξετάσουμε την αρχή λειτουργίας του συμπλέκτη με μηχανική κίνηση.

Πώς λειτουργεί αυτός ο κόμβος; Σε κατάσταση λειτουργίας, όταν το πεντάλ του συμπλέκτη δεν επηρεάζεται, ο κινούμενος δίσκος βρίσκεται ανάμεσα στην πίεση και τον σφόνδυλο. Αυτή τη στιγμή, η μεταφορά των δυνάμεων στρέψης στον άξονα πραγματοποιείται λόγω της δύναμης τριβής. Όταν ο οδηγός πιέζει το πόδι στο πεντάλ, η ντίζα του συμπλέκτη κινείται στο καλάθι. Στη συνέχεια, ο μοχλός περιστρέφεται σε σχέση μετον τόπο προσκόλλησης σας. Μετά από αυτό, το ελεύθερο άκρο του πιρουνιού αρχίζει να ασκεί πίεση στο ρουλεμάν απελευθέρωσης. Το τελευταίο, κινούμενο προς τον σφόνδυλο, είναι να ασκήσει πίεση στις πλάκες που κινούν την πλάκα πίεσης. Αυτή τη στιγμή, το κινούμενο στοιχείο απελευθερώνεται από τις δυνάμεις πίεσης και έτσι ο συμπλέκτης αποδεσμεύεται.

Στη συνέχεια, ο οδηγός αλλάζει ελεύθερα ταχύτητες και αρχίζει να απελευθερώνει ομαλά το πεντάλ του συμπλέκτη. Μετά από αυτό, το σύστημα επανασυνδέει τον οδηγούμενο δίσκο με το σφόνδυλο. Καθώς το πεντάλ απελευθερώνεται, ο συμπλέκτης συμπλέκεται, οι άξονες περιτυλίγονται. Μετά από λίγο (λίγα δευτερόλεπτα), το συγκρότημα αρχίζει να μεταδίδει πλήρως τη ροπή στον κινητήρα.

Το τελευταίο που περνάει από το σφόνδυλο κινεί τους τροχούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ντίζα συμπλέκτη υπάρχει μόνο σε μηχανικά κινούμενα συγκροτήματα. Θα περιγράψουμε τις σχεδιαστικές αποχρώσεις ενός άλλου συστήματος στην επόμενη ενότητα.

Πώς λειτουργεί ένας υδραυλικός συμπλέκτης

Εδώ, σε αντίθεση με την πρώτη περίπτωση, η δύναμη από το πεντάλ στον μηχανισμό μεταδίδεται μέσω του υγρού. Το τελευταίο περιέχεται σε ειδικούς αγωγούς και κυλίνδρους. Η συσκευή αυτού του τύπου συμπλέκτη είναι κάπως διαφορετική από τη μηχανική. Στο νάρθηκα άκρο του κινητήριου άξονα του κιβωτίου ταχυτήτων και στο χαλύβδινο περίβλημα που είναι προσαρτημένο στον σφόνδυλο, έχει τοποθετηθεί 1 κινούμενος δίσκος.

Μέσα στο περίβλημα υπάρχει ένα ελατήριο με ακτινωτό πέταλο. Χρησιμεύει ως μοχλός απελευθέρωσης. Το πεντάλ ελέγχου είναι αναρτημένο στον άξονα προς το στήριγμασώμα. Διαθέτει επίσης ένα αρθρωτό ωστήριο κύριου κυλίνδρου συνδεδεμένο σε αυτό. Μετά την απεμπλοκή της μονάδας και την αλλαγή ταχύτητας, το ελατήριο με ακτινωτά πέταλα επαναφέρει το πεντάλ στην αρχική του θέση. Παρεμπιπτόντως, το διάγραμμα συμπλέκτη φαίνεται στη φωτογραφία στα δεξιά.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο σχεδιασμός του συγκροτήματος περιέχει τόσο τον κύριο όσο και τον βοηθητικό κύλινδρο του συμπλέκτη. Στο σχεδιασμό τους, και τα δύο στοιχεία μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Και τα δύο αποτελούνται από ένα σώμα, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει ένα έμβολο και μια ειδική ώθηση. Μόλις ο οδηγός πατήσει το πεντάλ, ενεργοποιείται η κεντρική αντλία συμπλέκτη. Εδώ, με τη βοήθεια ενός προωθητή, το έμβολο κινείται προς τα εμπρός, λόγω του οποίου αυξάνεται η πίεση στο εσωτερικό. Η επακόλουθη κίνησή του οδηγεί στο γεγονός ότι το υγρό διεισδύει στον κύλινδρο εργασίας μέσω του καναλιού εκκένωσης. Έτσι, χάρη στην πρόσκρουση του ωστηρίου στο πιρούνι, η μονάδα απενεργοποιείται. Τη στιγμή που ο οδηγός αρχίζει να απελευθερώνει το πεντάλ, το υγρό εργασίας ρέει πίσω. Αυτή η ενέργεια θα εμπλέξει τον συμπλέκτη. Αυτή η διαδικασία μπορεί να περιγραφεί ως εξής. Αρχικά, ανοίγει η βαλβίδα ελέγχου, η οποία συμπιέζει το ελατήριο. Ακολουθεί η επιστροφή του υγρού από τον κύλινδρο εργασίας στον κύριο. Μόλις η πίεση σε αυτό γίνει μικρότερη από τη δύναμη πίεσης του ελατηρίου, η βαλβίδα κλείνει και σχηματίζεται υπερβολική πίεση υγρού στο σύστημα. Έτσι ισοπεδώνονται όλα τα κενά που υπάρχουν σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του συστήματος.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των δύο μονάδων δίσκου;

Το κύριο πλεονέκτημα των μηχανικά κινούμενων συστημάτων είναι η απλότητα του σχεδιασμού και η χαμηλή συντήρηση. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους ομολόγους τους, έχουν χαμηλότερη απόδοση.

Υδραυλικός συμπλέκτης (η φωτογραφία του φαίνεται παρακάτω), λόγω της υψηλής απόδοσης του, παρέχει πιο ομαλή εμπλοκή και απεμπλοκή των κόμβων.

Ωστόσο, αυτός ο τύπος κόμβων είναι πολύ πιο περίπλοκος στο σχεδιασμό, γι' αυτό είναι λιγότερο αξιόπιστοι στη λειτουργία τους, πιο ιδιότροποι και δαπανηροί στη συντήρηση.

Απαίτηση συμπλέκτη

Ένας από τους κύριους δείκτες αυτού του κόμβου είναι η υψηλή ικανότητα μετάδοσης δυνάμεων ροπής. Για να εκτιμηθεί αυτός ο παράγοντας, χρησιμοποιείται μια έννοια όπως "η τιμή του συντελεστή εφεδρείας πρόσφυσης".

Όμως, εκτός από τους κύριους δείκτες που σχετίζονται με κάθε κόμβο του μηχανήματος, αυτό το σύστημα έχει μια σειρά από άλλες απαιτήσεις, μεταξύ των οποίων πρέπει να σημειωθεί:

• Ομαλή συμπερίληψη. Κατά τη λειτουργία του οχήματος, αυτή η παράμετρος διασφαλίζεται από εξειδικευμένο έλεγχο των στοιχείων. Ωστόσο, ορισμένες σχεδιαστικές λεπτομέρειες έχουν σχεδιαστεί για να αυξάνουν τον βαθμό ομαλής εμπλοκής του συγκροτήματος του συμπλέκτη ακόμη και με ελάχιστη ικανότητα οδήγησης.
• Τερματισμός "Purity". Αυτή η παράμετρος συνεπάγεται πλήρη διακοπή λειτουργίας, κατά την οποία οι δυνάμεις ροπής στον άξονα εξόδου αντιστοιχούν στο μηδέν ή κοντά στο μηδέν.
• Αξιόπιστη μετάδοση ισχύος από το κιβώτιο ταχυτήτων στον κινητήρα σε όλους τους τρόπους λειτουργίας και λειτουργίας. Μερικές φορές, με μια υποτιμημένη τιμή του συντελεστή ασφαλείας, ο συμπλέκτης αρχίζει να γλιστράει. Τι οδηγεί σε αύξησηθερμότητα και φθορά των εξαρτημάτων της μηχανής. Όσο μεγαλύτερος είναι αυτός ο συντελεστής, τόσο μεγαλύτερη είναι η μάζα και οι διαστάσεις του συγκροτήματος. Τις περισσότερες φορές, αυτή η τιμή είναι περίπου 1,4-1,6 για αυτοκίνητα και 1,6-2 για φορτηγά και λεωφορεία.
• Ευκολία ελέγχου. Αυτή η απαίτηση γενικεύεται για όλα τα χειριστήρια του οχήματος και προσδιορίζεται με τη μορφή ενός χαρακτηριστικού της διαδρομής του πεντάλ και του βαθμού προσπάθειας που απαιτείται για την πλήρη απεμπλοκή του συμπλέκτη. Αυτή τη στιγμή, στη Ρωσία υπάρχει όριο 150 και 250 N για αυτοκίνητα με και χωρίς ενισχυτές μετάδοσης κίνησης, αντίστοιχα. Η ίδια η διαδρομή του πεντάλ συχνά δεν υπερβαίνει τα 16 εκατοστά.

Συμπέρασμα

Λοιπόν, εξετάσαμε τη συσκευή και την αρχή λειτουργίας του συμπλέκτη. Όπως μπορείτε να δείτε, αυτός ο κόμβος έχει μεγάλη σημασία για το αυτοκίνητο. Η υγεία ολόκληρου του οχήματος εξαρτάται από την απόδοσή του. Επομένως, δεν πρέπει να σπάσετε τον συμπλέκτη αφαιρώντας απότομα το πόδι σας από το πεντάλ ενώ οδηγείτε. Προκειμένου να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι λεπτομέρειες της συναρμολόγησης, είναι απαραίτητο να απελευθερώνετε ομαλά το πεντάλ και να μην κάνετε μεγάλες διακοπές λειτουργίας του συστήματος. Έτσι θα εξασφαλίσετε μακρά και αξιόπιστη λειτουργία όλων των στοιχείων του.