GAZ-64: προδιαγραφές, φωτογραφία

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:54

Το τετρακίνητο όχημα του σοβιετικού στρατού, το GAZ-64 (φωτογραφίες παρακάτω), αναπτύχθηκε την άνοιξη του 1941. Το μηχάνημα διακρίθηκε από μια ευρεία ενοποίηση του πλαισίου, των εξαρτημάτων και των συγκροτημάτων, γεγονός που κατέστησε δυνατή την καθιέρωση μαζικής παραγωγής του μοντέλου σε χρόνο ρεκόρ. Το GAZ-64 ήταν το πρώτο όχημα εκτός δρόμου εγχώριας παραγωγής και προοριζόταν για διοικητικό προσωπικό όλων των επιπέδων στις Ένοπλες Δυνάμεις της ΕΣΣΔ.

Εκτός από την κύρια λειτουργία - μεταφορά αξιωματικών, λοχιών και εργοδηγών - το όχημα χρησιμοποιήθηκε ως ελαφρύ τρακτέρ για την αναδιάταξη πυροβολικού μικρού διαμετρήματος. Επίσης, το GAZ-64 μπορούσε να μεταφέρει έως και οκτώ άτομα στο πίσω μέρος για μικρή απόσταση. Έτσι, το μηχάνημα μπορούσε να μεταφέρει το όπλο από μέρος σε μέρος, μαζί με το πλήρωμα και τον διοικητή, μέσα σε λίγα λεπτά.

Ιστορία της Δημιουργίας

Το αυτοκίνητο έχει το δικό του παρελθόν, που πηγαίνει πίσω στα προπολεμικά χρόνια. Το 1940, επικεφαλής της Τεχνικής Διεύθυνσης του Κόκκινου ΣτρατούΔιάβασα ένα άρθρο για την επικείμενη κυκλοφορία του αμερικανικού οχήματος παντός εδάφους "Bantam-S40". Ο στρατηγός είχε την ιδέα της παραγωγής του ίδιου εγχώριου οχήματος εκτός δρόμου για τον Σοβιετικό Στρατό. Μοιράστηκε τις σκέψεις του με τον Λαϊκό Επίτροπο V. A. Malyshev, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν υπεύθυνος για τη βαριά μηχανική. Η ιδέα υποστηρίχθηκε και αναπτύχθηκε.

Το"Bantam" λήφθηκε υπό όρους ως βάση, στη βάση του δημιούργησαν ένα GAZ-64 με στενό εύρος και τις δικές τους παραμέτρους σώματος. Το σοβιετικό τζιπ διέφερε από το αμερικανικό αντίστοιχο τόσο πολύ που δεν υπήρχαν παράπονα για την αντιγραφή. Έτσι, ένα εντελώς ανεξάρτητο μοντέλο άρχισε να αναπτύσσεται.

Το σοβιετικό τζιπ GAZ-64, η ιστορία του οποίου διαρκεί ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, δημιουργήθηκε σε δύο εργοστάσια, το Gorky και το NATI. Οι προδιαγραφές ρυθμίζονταν αυστηρά από την αρχή. Το μήκος, η διαδρομή και το βάρος έμειναν αμετάβλητα. Η διάταξη του άνω σώματος αναπτύχθηκε λαμβάνοντας υπόψη την εγκατάσταση ελαφρών φορητών όπλων, πολυβόλων και ενός κανονιού 30 χλστ. Μεγάλη προσοχή επικεντρώθηκε στο να διασφαλιστεί ότι το όχημα εκτός δρόμου λειτουργεί ομαλά, έτσι ώστε ο σκοπευτής να μπορεί να πυροβολεί με ακρίβεια εν κινήσει.

Έννοια της ενοποίησης

Η δημιουργία του εγχώριου τζιπ πραγματοποιήθηκε υπό την ηγεσία του ανώτερου σχεδιαστή V. A. Grachev. Φρόντισε ώστε το νέο αυτοκίνητο να είναι όσο το δυνατόν πιο ενοποιημένο με τα υπάρχοντα σοβιετικά μοντέλα GAZ-MM και GAZ-61, τα οποία στη συνέχεια διευκόλυνε σημαντικά την κυκλοφορία του "εξήντα τέταρτου". Οι πρώτες δοκιμές γιαΤο στρατιωτικό πεδίο εκπαίδευσης έδωσε καλά επιχειρησιακά αποτελέσματα, αλλά η τεχνολογία συναρμολόγησης έπρεπε να βελτιωθεί. Το αυτοκίνητο αποσυναρμολογήθηκε και έγινε ενδελεχής ανάλυση της κατάστασης των εξαρτημάτων.

Συνήχθη αναμφίβολα το συμπέρασμα ότι το πρωτότυπο αποδείχθηκε τεχνολογικά πολύπλοκο. Έτσι αποφασίστηκε η διακοπή της σειριακής παραγωγής. Το ξέσπασμα του πολέμου έκανε τις δικές του προσαρμογές και η παραγωγή του GAZ-64 έπρεπε να ξεκινήσει ήδη στην εκκένωση. Ωστόσο, τα οχήματα παραδόθηκαν σε επαρκείς ποσότητες στον ενεργό στρατό και χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία στα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σχεδιαστικά χαρακτηριστικά

Το μοντέλο GAZ-64 δημιουργήθηκε με βάση το GAZ-61, σε συντομευμένη έκδοση. Η διαφορά στο μήκος ήταν 755 χιλιοστά, λόγω της οποίας το νέο SUV έχει γίνει πιο ευέλικτο και σταθερό. Το κοντό μεταξόνιο κατέστησε δυνατή την εξάλειψη του ενδιάμεσου άξονα καρδανίου, ο οποίος δημιουργούσε ορισμένα προβλήματα κατά τη συναρμολόγηση του αυτοκινήτου.

Από το μοντέλο GAZ-61, δανείστηκαν το σύστημα διεύθυνσης, το σύστημα πέδησης, ο μπροστινός άξονας, τα πίσω ελατήρια και η θήκη μεταφοράς. Πήραν τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων από το GAZ-MM μετά την τελειοποίησή του.

Ο κινητήρας έπρεπε να ανυψωθεί λόγω των υψηλών στερέωσης πλαισίου και των βραχιόνων, ενώ το κέντρο βάρους του μπροστινού μέρους του αυτοκινήτου μετατοπίστηκε προς τα εμπρός και στο πλάι. Ωστόσο, η αναδυόμενη ανισορροπία ήταν ασήμαντη και ο σχεδιασμός δεν άλλαξε.

Αρχικά, η ικανότητα cross-country του οχήματος παντός εδάφους άφηνε πολλά να είναι επιθυμητή λόγω ενός ατελούς σχεδίου πέλματος. Η έλλειψη ειδικών ελαστικών εκτός δρόμου ανάγκασε τους συναρμολογητές να χρησιμοποιήσουν τα συνηθισμένα χειμερινά ελαστικά. Ελαστικά 16 ιντσών, που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά κατά την οδήγηση σε υγροτόπους. Αργότερα, οργανώθηκε η παραγωγή ειδικών ελαστικών για το GAZ-64 με σχέδιο "ψαροκόκαλο".

Ελαττώματα

Το αδύνατο σημείο του πρώτου σοβιετικού οχήματος εκτός δρόμου ήταν η μπροστινή ανάρτηση της σχεδίασης ελατηρίου. Τα ελλειπτικά φύλλα που χρησιμοποιήθηκαν στη διάταξη της γέφυρας χαρακτηρίζονταν από υπερβολική ακαμψία, η οποία προκαλούσε θραύση. Ωστόσο, η ανάρτηση είχε επίσης πλεονεκτήματα - ισχυρά δάχτυλα στάθηκαν στα άκρα του πακέτου ελατηρίου, δεν χρειάστηκε να κατεδαφιστούν. Ένα νέο μηχάνημα, ειδικά ένα εκτός δρόμου, δεν μπορεί να είναι δομικά ιδανικό, απαιτεί συνεχή βελτίωση.

Το επόμενο μειονέκτημα του πλαισίου του GAZ-64 ήταν «καλπάζοντας» κατά την οδήγηση σε ανώμαλο έδαφος. Εξαιτίας αυτού του χαρακτηριστικού, το αυτοκίνητο ονομάστηκε «κατσίκα». Το φαινόμενο προκλήθηκε, πρώτα απ 'όλα, από ένα εξαιρετικά κοντό μεταξόνιο, καθώς και από ακατάλληλα επιλεγμένα αμορτισέρ μονής δράσης. Μετά την εξάλειψη όλων των ελλείψεων, η πρόοδος του μηχανήματος ισοπεδώθηκε.

Το μοντέλο GAZ-64, του οποίου ο σχεδιασμός δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολος, γενικά πληρούσε τις απαιτήσεις για λειτουργία σε συνθήκες πολέμου. Ο κινητήρας σχεδόν ποτέ δεν απέτυχε, δούλευε σταθερά ακόμη και με βενζίνη χαμηλών οκτανίων και ανέπτυξε επαρκή ισχύ. Το κιβώτιο ταχυτήτων, ο άξονας της προπέλας, οι άξονες και η θήκη μεταφοράς ήταν επίσης αξιόπιστα και ανεπιτήδευτα στη λειτουργία.

Σώμα

Η σχεδίαση του οχήματος παντός εδάφουςπλαίσιο. Το αμάξωμα ενός στρατιωτικού τζιπ εγχώριας παραγωγής ήταν αρκετά ορθολογικής σχεδίασης, ανοιχτού τύπου, τετραθέσιο. Στο πίσω μέρος του πιλοτηρίου υπήρχαν ελαφριά φορητά όπλα, πυρομαχικά και ένα φορητό ραδιόφωνο. Για να εγκαταλείψουν γρήγορα το αυτοκίνητο, οι πόρτες καταργήθηκαν και σε μεγάλες αναγκαστικές πορείες, οι πόρτες έκλειναν με ειδικές κουρτίνες από καμβά. Η πάνω τέντα της απλούστερης μορφής ήταν τεντωμένη πάνω από τόξα, το γυαλί τοποθετήθηκε σε μεταλλικά πλαίσια στα πλαϊνά τοιχώματα.

Το παρμπρίζ διπλώθηκε προς τα εμπρός και στερεώθηκε στο καπό. Έτσι, το αμάξωμα του αυτοκινήτου ήταν εντελώς ανοιχτό από όλες τις πλευρές. Το πλαίσιο αποτελούνταν από επίπεδα πάνελ, γωνίες και διαμήκη μέρη. Τα άκρα ήταν κλειστά με σωληνοειδές χείλος. Μόνο σημειακή συγκόλληση χρησιμοποιήθηκε για τη σύνδεση των επιμέρους τμημάτων του πλαισίου.

Παραγωγή

Στις αρχές Αυγούστου 1941, η πρώτη παρτίδα οχημάτων παντός εδάφους βγήκε από τη γραμμή συναρμολόγησης και μέχρι το τέλος του έτους συγκεντρώθηκαν 600 αντίγραφα, κάτι που δεν ήταν καθόλου κακό για την εποχή του πολέμου. Εκτός από τις "κατσίκες" για το προσωπικό διοίκησης, στο σασί GAZ-64 παρήχθησαν θωρακισμένα αυτοκίνητα BA-64, ο αριθμός τους μέχρι το καλοκαίρι του 1943 έφτασε τις 3900 μονάδες. Από το 1942, το εργοστάσιο παρήγαγε κυρίως τεθωρακισμένα οχήματα. Οι αυτοκινητιστές στο Γκόρκι βρήκαν ακόμη και την ευκαιρία να αναβαθμίσουν το υπάρχον μοντέλο και με βάση αυτό δημιούργησαν το BA-64B με εκτεταμένη διαδρομή, μετά την οποία το αυτοκίνητο σταμάτησε να ανατρέπεται. Το μοντέλο GAZ-64, του οποίου η παραγωγή διακόπηκε το 1943, ήταν η καλύτερη βοηθητική μεταφορά εν καιρώ πολέμου.

Ταυτόχρονα με το τεθωρακισμένο αυτοκίνητο BA-64B εκτοξεύτηκεστη σειριακή παραγωγή του GAZ-67, το οποίο έγινε βελτιωμένος διάδοχος του "εξήντα τέταρτου". Το νέο μοντέλο διέφερε από τον προκάτοχό του σε μια πιο κομψή μάσκα, αν και αυτό δεν έχει σημασία για ένα στρατιωτικό όχημα. Οι προβολείς βρίσκονταν σε ειδικές εσοχές και μπορούσαν να ρυθμιστούν χειροκίνητα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Προδιαγραφές GAZ-64

Παράμετροι βάρους και διαστάσεων:

• μήκος αυτοκινήτου - 3305mm;
• ύψος - 1690 mm;
• πλάτος - 1530 mm;
• απόσταση από το έδαφος - 210mm;
• μεταξόνιο - 2100 mm;
• μπροστινό κομμάτι - 1278 mm;
• πίσω μετατρόχιο - 1245 mm;
• βάρος οχήματος - 1200 kg;
• χωρητικότητα δοχείου αερίου - 70 λίτρα.

Συλλεκτική αξία

Το αυτοκίνητο GAZ-64 είναι επί του παρόντος εξαιρετικά σπάνιο, όλο και περισσότερα οχήματα παντός εδάφους GAZ-69 μεταπολεμικής παραγωγής συναντώνται στους δρόμους. Η μεγαλύτερη ομοιότητα του 64ου μπορεί να εντοπιστεί στο μοντέλο GAZ-67. Από το τελευταίο, μπορείτε να κάνετε συντονισμό του προκατόχου του. Η μόνη διαφορά είναι η μάσκα και το τετράκτινο τιμόνι.

Για να κάνετε το GAZ-64 πραγματικά σπάνιο, πρέπει να βρείτε το αυθεντικό καουτσούκ με ένα βαθύ ψαροκόκκαλο μάρκας Ya-13. Αυτό είναι ένα τρομακτικό έργο, καθώς υπάρχουν μόνο λίγα τέτοια ελαστικά. Μπορείτε να τοποθετήσετε ελαστικά από το "Willis", το αμερικανικό αντίστοιχο.

Simulation

Το αυτοκίνητο ενδιαφέρει επίσης τους συλλέκτες μικροσκοπικών αντιγράφων. Το μοντέλο 1:43 GAZ-64 είναι το όνειρο πολλών συλλεκτών σπάνιωνδιατάξεις.

Τον Ιούνιο του 2010, η Hongwell Toys Limited κυκλοφόρησε ένα ακριβές αντίγραφο του GAZ-64 σε κλίμακα 1:43 με αναδιπλούμενη τέντα, σε τέσσερα χρώματα - χακί, πράσινο, άμμος, τέφρα.