ZAZ-970 αυτοκίνητο: ιστορία, φωτογραφίες, προδιαγραφές

2024 Συγγραφέας: Erin Ralphs | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-02-19 13:48

Το Το εργοστάσιο αυτοκινήτων Zaporozhye ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '60 του περασμένου αιώνα. Η κύρια κατεύθυνση της δραστηριότητάς του ήταν η παραγωγή μικρών αυτοκινήτων, τα οποία είχαν μεγάλη ζήτηση στην ΕΣΣΔ. Και ένας μεγάλος αριθμός οχημάτων ZAZ παρασχέθηκε στις κοινωνικές υπηρεσίες για την παροχή βοήθειας σε ανάπηρους πολέμου.

Το γραφείο σχεδιασμού που δημιουργήθηκε στο εργοστάσιο, το οποίο αποτελούνταν από αρκετά έμπειρους ειδικούς, ανέλαβε πρόθυμα έργα νέων μηχανημάτων. Ήταν αυτό το έργο που έγινε η αρχή της ιστορίας του ZAZ-970.

Πρώτο πρωτότυπο

Η ανάπτυξη ενός φορτηγού μικρού κυβισμού βασισμένου σε υπάρχοντα και πολλά υποσχόμενα μοντέλα ξεκίνησε στο Zaporozhye ήδη το 1961. Το αυτοκίνητο ZAZ-966, το οποίο ετοιμαζόταν για παραγωγή, επιλέχθηκε ως πλατφόρμα για το αυτοκίνητο. Επέτρεψε πιο ευέλικτη χρήση των διαθέσιμων ευκαιριών.

Το έργο ονομάστηκε "Tochilo" και αναπτύχθηκε υπό την ηγεσία του Yuri Sorchkin. Μετά από αρκετό καιρό, ένα πολλά υποσχόμενο φορτηγό χωρητικότητας 0,35 τόνων έλαβε τον εργοστασιακό δείκτη ZAZ-970.

Οικογένεια φορτηγών

Ένα χρόνο αργότερα παρουσιάστηκαν τα αυτοκίνητα της νέας οικογένειας Τσελίνα,η ανάπτυξη του οποίου έλαβε υπόψη την εμπειρία σχεδιασμού ενός φορτηγού του πρώτου μοντέλου. Η οικογένεια περιελάμβανε τις ακόλουθες τροποποιήσεις:

• 970B - με εξ ολοκλήρου μεταλλικό αμάξωμα τύπου van;
• 970G - στυλ παραλαβής;
• 970В - με αμάξωμα φορτίου-επιβατών.

Ο εξωτερικός σχεδιασμός των νέων μηχανών δημιουργήθηκε από τον Yu. V. Danilov και ο L. P. Murashov ήταν υπεύθυνος για το μηχανικό μέρος, ο οποίος, εργαζόμενος στο εργοστάσιο MZMA, συμμετείχε άμεσα στη δημιουργία του Moskvich-444.

Κατά τη δημιουργία πρωτοτύπων σε λειτουργία, χρησιμοποιήθηκε μια μέθοδος που επιτάχυνε σημαντικά την παραγωγή πάνελ αμαξώματος. Για να γίνει αυτό, δημιουργήθηκαν σχέδια λεπτομερειών σε φυσικό μέγεθος και από αυτά κατασκευάστηκαν ξύλινα κενά, τα οποία λειτουργούσαν ως αυτοσχέδια καλούπια. Τα πάνελ του αμαξώματος χτυπήθηκαν επίσης με το χέρι.

Για την κατασκευή αυτών των εξαρτημάτων χρησιμοποιήθηκε ειδικό φύλλο χάλυβα πάχους μόνο 0,7 mm. Δεδομένου ότι τα σφάλματα είναι αναπόφευκτα με αυτήν τη μέθοδο, το σχήμα και η διατομή πολλών στοιχείων ισχύος (για παράδειγμα, δοκοί ενός φέροντος σώματος) επιλέχθηκαν πειραματικά.

Μονάδα παραγωγής ενέργειας

Το αυτοκίνητο ZAZ-970 ήταν εξοπλισμένο με έναν τυπικό τετρακύλινδρο κινητήρα MeMZ-966 887 cc, δανεισμένος από τον καμπούρα ZAZ-965A. Ο κινητήρας είχε δύο σειρές κυλίνδρων τοποθετημένων σε έναν κοινό στροφαλοθάλαμο σε ορθή γωνία. Ένα κιβώτιο ταχυτήτων τεσσάρων ταχυτήτων, πλήρως δανεισμένο από το επιβατικό μοντέλο, ήταν συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του κινητήρα. Η χρήση μιας τυπικής πλατφόρμας επιβατών επηρέασε αρνητικά την απόδοση του ZAZ-970, καθώς ο πίσω τοποθετημένος κινητήρας δημιούργησεμια μεγάλη καμπούρα στο πάτωμα της πλατφόρμας φόρτωσης.

Για την ανάρτηση, χρησιμοποιήθηκε ένα σχέδιο παρόμοιο με το 966ο μοντέλο - ράβδος στρέψης μπροστά και ελατήριο στο πίσω μέρος. Λόγω του αυξημένου μέγιστου επιτρεπόμενου βάρους του ZAZ-970, χρησιμοποιήθηκε ένας αριθμός ενισχυμένων στοιχείων στην ανάρτηση. Οι τροχοί και τα ελαστικά παρέμειναν παρόμοια με τα επιβατικά προϊόντα ZAZ. Αλλά ειδικά κιβώτια ταχυτήτων εγκαταστάθηκαν στην κίνηση των πίσω κινητήριων τροχών, τα οποία μείωσαν την ταχύτητα των αξόνων εξόδου.

Χάρη σε ένα καλά σχεδιασμένο κιβώτιο ταχυτήτων, ήταν δυνατό να παρέχουμε καλά τεχνικά χαρακτηριστικά του ZAZ-970. Μια τόσο σημαντική παράμετρος όπως η κατανάλωση καυσίμου δεν ξεπερνούσε τα 7,5 λίτρα βενζίνης τύπου A76 για κάθε εκατό χιλιόμετρα. Ταυτόχρονα, το φορτηγό μπορούσε να επιταχύνει στα 70 km/h, κάτι που ήταν αρκετά αρκετό για τον αστικό ρυθμό κίνησης εκείνων των χρόνων.

Λειτουργίες Van

Στα μηχανήματα που περιγράφηκαν, έπρεπε να εγκατασταθεί ένα κενό διαμέρισμα ακριβώς πίσω από τα καθίσματα του οδηγού και του συνοδηγού. Ο κλειστός χώρος αποσκευών είχε ωφέλιμο όγκο περίπου 2500 λίτρων. Ταυτόχρονα, έπρεπε να παράγει δύο παραλλαγές φορτηγών:

• Με πίσω πόρτες δύο συμμετρικών μισών και τυφλές πλευρές.
• Με κενό πίσω τοίχο και μονόφυλλες πόρτες στα πλαϊνά.

Μπορείτε να δείτε μια παραλλαγή του βαν που βασίζεται στο ZAZ-970 στη φωτογραφία του άρθρου.

κοινοτικό όχημα

Αυτή η παραλλαγή ήταν βασικά η ίδια με το βαν, αλλά υπήρχαν τέσσερις επιπλέον θέσεις επιβατών στο πίσω μέρος. Έτσι, η συνολική χωρητικότητα του αυτοκινήτου ήταν έξι άτομα (συμπεριλαμβανομένου του οδηγού).

Η τελευταία σειρά καθισμάτων απείχε σημαντική απόσταση από τη μεσαία, καθώς εκεί βρισκόταν το διογκωμένο κάλυμμα του κινητήρα.

Τα καθίσματα μπορούσαν να αναδιπλωθούν σε σειρές, γεγονός που επέτρεψε την τοποθέτηση από 175 έως 350 κιλά διαφόρων τύπων φορτίου. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του αμαξώματος ήταν μια ενιαία πόρτα για πρόσβαση στο πίσω μέρος της καμπίνας, κομμένη στο δεξί πλευρικό τοίχωμα. Για επιπλέον αερισμό, υπήρχε μια ορθογώνια καταπακτή στο πάνελ της οροφής.

Zaporozhye pickup truck

Η τελευταία έκδοση του ZAZ-970 ήταν εξοπλισμένη με μια ανοιχτή ορθογώνια πλατφόρμα που βρίσκεται πίσω από μια διπλή κλειστή καμπίνα. Στο δάπεδο, οι διαστάσεις της πλατφόρμας ήταν 1,4 μ. μήκος και 1,24 μ. πλάτος. Όταν το φορτίο βρισκόταν πάνω από το καπό του κινητήρα, το μήκος της πλατφόρμας αυξήθηκε στα 1,84 μ., με πλάτος 1,4 μ. Λόγω του μειωμένου βάρους του αμαξώματος, η χωρητικότητα φόρτωσης του φορτηγού αυξήθηκε κατά 50 κιλά.

Η φόρτωση πραγματοποιήθηκε μέσω πτυσσόμενων θυρών που βρίσκονται στην αριστερή πλευρά του αμαξώματος. Τα φύλλα της πόρτας ήταν συμμετρικά. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα των επιλογών φορτίου ήταν το χαμηλό ύψος φόρτωσης, το οποίο απείχε μόλις μισό μέτρο από το επίπεδο του δρόμου.

Με όλους τους οικοδεσπότες

Δεδομένου ότι τα ίδια χρόνια γίνονταν ενεργές εργασίες σε εκδόσεις παντός εδάφους των αυτοκινήτων ZAZ, η Τσελίνα δεν στερήθηκε ούτε αυτή την έκδοση. Για την οδήγηση των μπροστινών τροχών, εισήχθη ένας πρόσθετος σωλήνας στο σχέδιο του κιβωτίου ταχυτήτων, μέσα στον οποίο τοποθετήθηκε ένας άξονας με σύνδεση spline. Το πάνω μέρος του αυτοκινήτου ZAZ-971D (αυτό είναι το όνομα που πήρε το αυτοκίνητο) ήταν καλυμμένο με καμβάτέντα σε άκαμπτο σωληνωτό πλαίσιο.

Αυτό το φορτηγό, με μεταφορική ικανότητα περίπου 0,4 τόνους, έδειξε πολύ καλές επιδόσεις εκτός δρόμου. Το κύριο μειονέκτημα ήταν η τερατώδης κατανάλωση καυσίμου, η οποία έχει ακριβώς διπλασιαστεί - έως και 15 λίτρα.

Τεστ

Δοκιμές μηχανών πραγματοποιήθηκαν στο έδαφος της τότε Ουκρανικής ΣΣΔ, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας. Ταυτόχρονα, εκπρόσωποι ορισμένων εμπορικών οργανώσεων προσκλήθηκαν ως θεατές σε τέτοιες δοκιμές, για να καλύψουν τις ανάγκες των οποίων δημιουργήθηκε το φορτηγό ZAZ-970. Εκτός από τα σοβιετικά αυτοκίνητα, στις δοκιμές συμμετείχαν και ξένα δείγματα (για παράδειγμα, Renault Relay, παρόμοια σε σχεδιασμό και σκοπό). Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, τα αυτοκίνητα κάλυψαν περισσότερα από 20 χιλιάδες χιλιόμετρα, αλλά καταγράφηκαν βλάβες:

• μπλοκάρισμα γραναζιών και αξόνων του κιβωτίου;
• σχισμένα στηρίγματα κινητήρα;
• βλάβη του συγκροτήματος διεύθυνσης εκκρεμούς;
• καταστροφή των βραχιόνων ανάρτησης;
• ρωγμές στα πλαϊνά μέλη και άλλα μέρη του σώματος.

Όλα αυτά τα ελαττώματα αναλύθηκαν προσεκτικά από τους ειδικούς του εργοστασίου και έγιναν πολλές βελτιώσεις και αλλαγές στο σχέδιο. Μετά από όλες τις ρυθμίσεις, πραγματοποιήθηκε άλλη μια μικρή διαδρομή (5 χιλιάδες χλμ), η οποία δεν αποκάλυψε βλάβες.

Για το 1963, ορίστηκαν και πραγματοποιήθηκαν κρατικές δοκιμές μιας παρτίδας αυτοκινήτων (δύο αντίγραφα με αμάξωμα βαν και δύο με αμάξωμα φορτίου-επιβατών). Παράλληλα, τα αυτοκίνητα είχαν πλήρη και πισωκίνητη κίνηση. Μετά από δοκιμή αυτοκινήτωνέλαβε πρόσθετες εξετάσεις στη Μόσχα και στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια αυτών των δοκιμών, προκλήθηκαν παράπονα από το σύστημα εξαερισμού, την υπερθέρμανση του χώρου αποσκευών από τον κινητήρα και την παραμόρφωση των πλαισίων δαπέδου.

Αλλά η διαδικασία ανάπτυξης του ZAZ-970 "Tselina" δεν προχώρησε περισσότερο από τη δοκιμή, καθώς το εργοστάσιο Kommunar ήταν ήδη υπερφορτωμένο με υπάρχουσες παραγγελίες για αυτοκίνητα. Επιπλέον, η ZAZ έλαβε παραγγελία για την αναθεώρηση και τη σειριακή προεξοχή του στρατιωτικού οχήματος TPK, έτσι το εργοστάσιο δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την παραγωγή άλλης σειράς οχημάτων. Ούτε ένα αντίγραφο του «Βσελίνα» δεν έχει σωθεί μέχρι σήμερα.